میز کار خود را به کامپیوتر تبدیل کنید + ویدئو

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Wired، اوایل دهه 1990، دانشمندان «زیراکس پارک» وسیله‌ای به نام «میز دیجیتال» را معرفی کردند. این وسیله شبیه به میزکارهای فلزی دیگر بود، به جز تجهیزات غیرمعمولی که بالای سر آن قرار داشت. دو دوربین فیلمبرداری در تجهیزات بالای میز وجود داشت که تمامی حرکات کاربر نشسته پشت میز را ثبت می‌کرد. در کنار دوربین‌ها، یک پروژکتور تعبیه شده بود که صفحه‌نمایش یک کامپیوتر را روی سطح میز نشان می‌داد.

کاربران با استفاده از میز زیراکس می‌توانستند کارهای جالبی انجام دهند، از جمله هایلایت کردن پارگرافی از متن یک کتاب و ذخیره متن‌های منتخب روی یک فایل ورد الکترونیک. ناگهان مرز میان دنیای فیزیکی و دنیای دیجیتال محو شد. کاربران دیگر برای استفاده از کامپیوتر نیازی به کیبورد، ماوس یا مانیتور نداشتند؛ تنها باید پشت میز می‌نشستند تا صفحه کامپیوتر جلوی رویشان پدیدار شود.

برخلاف نوآوری این محصول، میز دیجیتال هیچ وقت به مرحله تولید انبوه نرسید. تکنولوژی در جهت مخالف پیشرفت کرد و به سوی گوشی‌های هوشمند، تبلت و لپ‌تاپ رفت. با این حال دانشمندان این ایده را کنار نگذاشتند و حالا با گذشت بیش از 35 سال میز دیجیتال اصلاح‌شده را معرفی کردند. آنها امیدوارند این میز کار نیمه دیجیتال نیمه فیزیکی این بار ماندگار شود. نام جدید آن «دسکتوپوگرافی» است.

رابرت شیائو، محقق کامپیوتری از دانشگاه ملون و خالق میز دیجیتالی مدرن، می‌گوید: «قصد دارم فعالیت‌هایی که امروزه روی صفحه‌نمایش کوچک انجام می‌دهیم را وارد دنیای اطرافمان کنم».

دسکتوپوگرافی نیز مانند میز دیجیتال، می‌تواند تمامی برنامه‌ها مانند تقویم، نقشه و گوگل داک را روی میز نمایش دهد. اما به لطف دهه‌ها تکنولوژی پیشرفته عملکرد دسکتوپوگرافی بسیار بهتر از میز دیجیتال است. شیائو با استفاده از یک دوربین عمقی و پروژکتور جیبی، دستگاه کوچکی ساخته است که می‌تواند مستقیما درون سوکت لامپ استاندارد جا شود.

دوربین عمقی یک نقشه سه‌بعدی از میز ایجاد می‌کند که دائما به‌روز رسانی می‌شود تا جابه‌جایی اشیاء یا حرکت دست کاربر ثبت شود. سپس این اطلاعات به مرکز اصلی وسیله منتقل می‌شود؛ شیائو و تیمش مرکز اصلی را طوری برنامه‌ریزی کردند که تفاوت میان انگشتان دست کاربر با یک ماژیک را تشخیص دهد. از آنجا که این تکنولوژی مانند یک صفحه لمسی بزرگ کار می‌کند، این تمایز بسیار مهم محسوب می‌شود.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در نمایش دیجیتالی برنامه‌ها روی یک میز فیزیکی این بود که میز کار معمولا بهم ریخته است. شیائو در این وسیله از الگوریتمی استفاده کرده است که می‌تواند اشیائی مانند کتاب، کاغذ و لیوان شناسایی کند و سپس محل مناسبی را روی میز برای نشان دادن اپلیکیشن‌های کاربر انتخاب کند.

اگر کاربر روزنامه یا دستگاه ضبط روی میز را جابه‌جا کند، الگوریتم حرکت را شناسایی می‌کند و به صورت خودکار سایز صفحه نمایش را تغییر می‌دهد تا فضای بیشتر یا کم‌تری، بسته به نیاز کاربر، را اشغال کند.

در ادامه می‌توانید ویدئویی از یک میز دیجیتال را ببینید:

مترجم: هانا حیدری