فسیلهای دندان نهنگ به کمک دانشمندان آمد
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از گیزمگ، اگر به شناخت زندگی نهنگها علاقمند باشید باید بدانید که این جانور دریایی بیشتر از خرچنگهای کوچک موسوم به «کریل» تغذیه میکند. آنها با شیرجه زدن در آب، دهان خود را پر از آب میکنند و با خارج کردن آب از دهان، خرچنگها را با کمک صفحههای لیفی داخل دهان از آب جدا میکنند. محققان بهتازگی مدعی شدهاند که شواهد تازهای پیرامون چگونگی شکلگیری و تکامل نهنگهای بیدندان به دست آوردهاند.
به طور کلی دو گروه نهنگ دنداندار و بیدندان وجود دارد اما فسیلهای به دست آمده نشان میدهد که حتی اجداد اولیه نهنگهای بیدندان امروزی هم زمانی دندان داشتهاند. در حال حاضر هم نهنگهای بدون دندان از مرحلهای عبور میکنند که در آن، به رغم این در داخل رحم مادر هستند، دندانهای آنها شروع به رشد میکند اما زمانی رشد آن متوقف میشود و نهنگ بدون دندان به رشد خود ادامه میدهد.
این کشف بدان معناست که در مرحلهای از تکامل، نهنگهای بیدندان از شکارچیان قدرتمند طعمههای بزرگ به شکارچی طعمههای کوچکتر و خارج از آب تبدیل شدهاند. اما مسالهای که دانشمندان در آن هنوز مردد هستند، این است که آیا این نهنگها از دندانهای خود برای فیلتر کردن غذا استفاده میکردند یا در عوض، تا پیش از تکامل نهنگهای بیدندان مرحله غذا خوردن را بدون دندان سپری کردند.
نوعی از نهنگها، نسبت به نهنگهای بیدندان، از انواع شکارچیان ماقبل تاریخ دنداندار هستند که حدود 30 میلیون سال پیش و در دورانی بین ظهور نهنگهای دنداندار و پیدایش اولین نهنگهای بیدندان امروزی میزیستند. بقایای فسیل شده به دست آمده از آنها در اوایل دهه 2000 میلادی توسط غواصی به نام «مارک هاونستین» کشف شد که رودخانه «واندو» واقع در کارولینای جنوبی را کاوش میکرد.
مطالعات اخیر صورت گرفته از سوی محققان مؤسسه فناوری نیویورک دندانهای فسیل کشفشده را مورد بررسی قرار دادهاند. یکی از مواردی که در این تحقیقات مشخص شد، این بود که در مقایسه با سایر نهنگهای قدیمی، دندانهای آسیاب آنها معمولا بزرگ و به اندازه کف دست انسان بودند. برخلاف دندانهای جلویی که برای گرفتن شکار به کار میرفت، شواهدی دال بر اینکه از آنها برای قطعه کردن شکار استفاده میکردند، وجود ندارد.
نظریه مطرحشده از سوی محققان مبنی بر انتقال از مرحله ظهور نهنگهای دنداندار به نهنگهای بیدندان، مورد انتقاد گسترده قرار گرفته است اما تحقیقات حکایت از آن دارند که نهنگهای قدیمی دنداندار برای فیلتر کردن غذا به فضای میان دندانهای پیچیده و بزرگ خود وابسته بودند. به نظر میرسد که این دندانها طی میلیونها سال تا زمانی باقی مانده بودند که نهنگهای بیدندان آنقدر بزرگ و پیچیده شده باشد که از آن برای فیلتر غذا استفاده کند.
مترجم: ندا اظهری
انتهای پیام/