چرا آمریکا به کره شمالی حمله نمیکند؟
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا از سیانان، اکنون کاملا مشخص است که دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا و کیم جونگ اون، رهبر کرهشمالی و مشاوران آنها بهخوبی از هزینههای وقوع یک جنگ همانند آنچه که 67 سال پیش میان پیونگیانگ و واشنگتن رخ داد، آگاه هستند.
جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا ماه گذشته در یک کنفرانس خبری گفت: «اگر ما به سوی یک راهکار نظامی برویم، مقیاس تراژدیای که رخ میدهد، غیرقابل باور خواهد بود.»
جنگ کره در سالهای دهه 1950 باعث کشتار 600 هزار نفر از مردم کرهشمالی و یک میلیون نفر از شهروندان کرهجنوبی شد. همچنین صدها هزار سرباز نیز کشته شدند.
میراث جنگ کره اکنون بهعنوان بخشی از تبلیغات سیاسی نظام کرهشمالی مورد استفاده قرار میگیرد. در آن جنگ، تقریبا 625 هزار تن بمب از سوی جنگندههای آمریکایی بر کرهشمالی افتاد و گفته میشود که این کشور (کرهشمالی) 20 درصد از جمعیت خود را از دست داد.
اگر جنگ میان پیونگ یانگ و واشنگتن مجددا از سر گرفته شود باید کاربرد بمب اتمی را نیز به سوابق این جنگ افزود.
آدام مونت، مشاور ارشد در مرکز آمریکایی پیشرفت به سیانان میگوید خطر جنگ در شبه جزیره کره وجود دارد اما کرهشمالی و آمریکا به محض نزدیک شدن به آستانه جنگ از آن عقبنشینی میکنند.
بزرگترین خطری که وقوع جنگ در شبه جزیره کره پدید خواهد آورد تلفات وحشتناک احتمالی انسانی آن خواهد بود. سئول مرکز کرهجنوبی تقریبا 9.7 میلیون نفر و توکیو پایتخت ژاپن تقریبا 38 میلیون نفر جمعیت دارد.
حملات توپخانهای یا بدتر از آن حملات اتمی به این دو، شهر یک فاجعه هولانگیز انسانی پدید خواهد آورد.
اشتون کارتر و ویلیام پری، دو وزیر جنگ سابق آمریکا در یادداشتی در سال 2002 در واشنتگن پست نوشتند: «جنگ در شبه جزیره کره به سئول خواهد رسید. اگر چه جنگندههای ما و ارتش کرهجنوبی میتوانند به سمت پیونگ یانگ و دیگر شهرهای کرهشمالی بروند اما هزینههای این جنگ بسیار زیاد خواهد بود.»
این دو مینویسند: «هزاران سرباز آمریکایی و دهها هزار سرباز کرهجنوبی در این جنگ کشته خواهند شد و اگر چه هزینههایی که به کرهشمالی وارد خواهد شد بسیار زیاد خواهد بود اما باید به میلیونها پناهجویی اشاره کرد که در اثر این جنگ پدید میآید.»
راجر کاوازوس، محقق موسسه نائوتیلس در مطالعهای در سال 2012 نشان میدهد که در همان دقایق ابتدایی جنگ میان آمریکا و کرهشمالی 3 هزار نفر و در روز نخست 64 هزار نفر کشته خواهند شد.
تحلیلگران معتقدند که بخش زیادی از ادوات نظامی کرهشمالی از کار افتاده و تاریخ مصرفگذشته است اما این کشور با برخورداری از توانایی موشکی و اتمی میتواند شهرهای مختلف کرهجنوبی و ژاپن را زیر آتش بگیرد.
در چنین شرایطی اولویت اول آمریکا از بین بردن فوری توانایی اتمی کرهشمالی خواهد بود. در این صورت آمریکا بلافاصله بمبافکنهای غولپیکر خود را عازم کرهشمالی خواهد کرد تا تاسیسات اتمی این کشور را بمباران کنند.
آمریکا همچنین این امکان را دارد که با استفاده از موشکهای کروز که از زیر دریاییها و ناوهای جنگیاش شلیک میشود تاسیسات اتمی کرهشمالی را بمباران کند.
اما حقیقت آن است که این موضوعی نیست که همه طرفها حاضر به پذیرش آن باشند. یک تحقیق نشان میدهد که بازسازی آثار ناشی از چنین جنگی طی 45 سال رقمی در حدود 9.2 میلیارد میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت.
از سوی دیگر چنین جنگی اتحاد میان کرهشمالی و کرهجنوبی که مثالمتآمیز راه برای رفع خطرات شبهجزیره کره دانسته میشود برای همیشه فرصت پدیداری را از دست خواهد داد.
چین نیز که در اثر این جنگ اوضاع اقتصادیاش، قطعا دستخوش تحول خواهد شد یکی دیگر از مخالفان جدی چنین جنگی است.
همه این موارد نشان میدهد که چرا طرفهای بحران کره (آمریکا، کرهشمالی، ژاپن، کرهجنوبی) فقط تا آستانه جنگ پیش میروند بدون آنکه مرتکب آن شوند.
انتهای پیام/