معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی: تزلزل بر نهاد علم به فروپاشی هنجارهای اخلاقی و قانونی در هر جامعهای سرعت میبخشد
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دکتر سعید پورعلی، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در این همایش گفت: «به باور من نهاد علم و دانشگاه نظام دلالتگرایی دارد که میتوان از آن به عنوان فرهنگ یاد کرد. این نظام دلالتگر که آموختنی، اکتسابی و قابل انتقال است حاوی ارزشها و ضوابط هنجاری است که مرزهای آن را تعیین میکند. از این نظام دلالتگر به عنوان نشانهای با نام فرهنگ دانشگاهی میتوان یاد کرد.»
پورعلی ادامه داد: «این فرهنگ را میتوان با نگاهی به تاریخ تمدن ایران و اسلام و همچنین نهادهای مدرن آموزشی شناسایی و معرفی کرد. مفهوم آداب علم یا الزامات نهادی یا هنجارهای علم در حکم نسخهها، تجویزات، توصیهها و امور مجازی است که نزد اجتماع اندیشمندان علمی مشروعیت دارد و اعمال اقتدار میکند. شناسایی و تلاش برای نهادینهسازی این آداب و الزامات و هنجارهای مشترک با کارآمدی و اثربخشی علم گره خورده است.»
او به ویژگیها و ارزشهای پایهای فرهنگ دانشگاهی اشاره کرد و گفت: «یافتهها و اکتشافات علمی، میراث مشترک اجتماع علمی و جامعه است. این میراث را باید مستقل از خصوصیات شخصی یا اجتماعی اقامهکنندگان آن مثل طبقه اجتماعی، نژاد، ملیت، مذهب و جنسیت و صرفا بر اساس قابلیت و محتوای آنها داوری کرد.»
او گفت: «تاریخ علم به ما میگوید که منافع و علائق فردی و گروهی محدود اجتماعات علمی ذینفع باید پای هنجارها و اصالت علم رنگ ببازد. درستکاری، دقت، بلند نظری، آزادی، اعتبار، احترام متقابل و رعایت حقوق آزمودنیها برای نهادینهسازی علم ضروری است.»
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در ادامه گفت: «در فرهنگ دانشگاهی اعتماد به اهل علم، فرآیندها و نتایج حرف اول را میزند. این اعتماد با استقلال نهاد دانشگاه گره خورده است. با منطق همین عرصه که عاری از آلودگی به سیاست و تعصبات است باید با دانشگاه مواجه شد. تزلزل هنجارهای اخلاقی و قانونی در هر جامعهای به فروپاشی منتهی میشود و این تزلزل در نهاد علم به این فروپاشی سرعت میبخشد. در شرایطی که عناصر و مولفههای فرهنگ دانشگاهی دچار سستی شود نهاد علم و دانشگاه قادر به تحقق اهداف خود نخواهد بود و دانشگاه را با ناکامیهای نهادی و حرفهای روبرو میسازد.»
پورعلی در پایان گفت: «رعایت هنجارها و الزامات علم و نهادینهسازی آن برای جلوگیری از فساد و فریبکاری عامدانه علم و دانشگاه ضرورتی انکارناپذیر است. کاهش منزلت و سرمایه اجتماعی علم، نهاد دانشگاه و اهل علم، جامعه را از اعتدال و لنگرگاههای مطمئن صلح و پیشرفت محروم میسازد. مطمئنا قدرت ملی در اقتدار علم و دانشگاه ریشه دارد و برای ارتقای کارآمدی علم، تامین صلح، تحقق پیشفرض و تقویت اقتدار ملی به دانشگاه مقتدر و عالم نیاز داریم.»
انتهای پیام/