سحرگه رهروی در سرزمینی
همی خواند این معما با قرینی
که ای صوفی شراب آنگه شود صاف
که در شیشه بماند اربعینی
آری؛ چهل روز از نوای الرحیل انسانی می‌گذرد که بیش از دو چهل سال عمری بابرکت اما توأم با مشقت، مرارت و زحمت، ولی امید به فردا را سپری کرد. تاریخ زندگی‌اش از سوم شهریور 1313 آغاز شد.
نگاشته‌اند از 5 سالگی به مکتب‌خانه رفت، مکتب‌خانه آن زمان ابتدا افراد را با نام، یاد و توکل به خدا سوق می‌داد.
در 14سالگی قدم به جایی گذاشت که محل امن اهل دل و جایگاه پیدایش سرمنزل نرسیدن به ساحل بود، شهر مقدس قم محفل دوراندیشانی همچون امام راحل و آیات عظام طباطبایی بروجردی، سیدمحمد محقق داماد، گلپایگانی، سیدمحمدکاظم شریعت‌مداری، عبدالکریم حائری یزدی، شهاب الدین مرعشی نجفی، محمدحسین طباطبایی و حسین علی منتطری که این بزرگ‌مرد از مظهر همین افراد بنام افتخار تلمذ داشت تا جایی که به درجه اجتهاد رسید.
وی از لحاظ سیاسی تحت تاثیر رهنمودهای امام خمینی (ره) قرار گرفت و به مخالفت با حکومت شاهنشاهی و انقلاب سفید او پرداخت. کار آیت الله به اینجا ختم نشد و با تبعید امام (ره) نقش او در مبارزه با شاه و نمایندگی امام در داخل و خارج از کشور پرنگ‌تر شد.
از همان زمان سفر سیاسی را آغاز کرد؛ از ژاپن در شرق و بیست ایالت از ایالات متحده در غرب.
او پس از انقلاب عنوان‌های افتخاری متعددی را از مجامع علمی و سیاسی دنیا دریافت کرد و به مسئولیت های زیادی زینت بخشید (ریاست مجلس خبرگان رهبری، جمهوری اسلامی، مجلس شورای اسلامی، مجمع تشخیص مصلحت نظام، قائم مقام جنگ و....) حقا که همه این امانت ها را امانت الهی می‌دانست و فقط برای پیشبرد اهداف مقدس و پیشرفت امور مردم تلاش می‌کرد.
آیت الله هاشمی رفسنجانی در دوران عمر شریفش که مصادف بود با دهه اول انقلاب، بنیادی را بنا نهاد و نهالی را در ایران زمین کاشت که امروز یکی از بزرگترین مرکز علمی حضوری جهان محسوب می‌شود، آری این شجره طیبه نیست مگر دانشگاه آزاد اسلامی.
منصفانه قضاوت کنیم، چه تعداد دانشجو، استاد و کارمند شاغلان مستقیم و یا غیرمستقیم در این مجموعه بزرگ مشغول به تحصیل، تدریس و کار هستند؟
آیا قدرشناس این آثار باقیمانده هستیم؟ آیا مقدار و منزلت شخص شخیص ایشان را دانسته و جایگاه جاودانه اش را شناخته ایم؟آیا فهمیدیم که وی وامدار هیچ حزب و گروهی نبود؟ آیا.....
* مدیر فرهنگی، اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
انتهای پیام/
