فروردین دانشگاه‌ها، زیر سایه تعطیلات نوروزی

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اصلا اینکه فکرش را هم بکنی کار سختی است. از دو سه روز قبل از اتمام تعطیلات بود که می‌شد در فضای مجازی عدم آمادگی حضور در جامعه را پس از این همه تعطیلی حس کرد. سعید که دانشجوی سال سوم مهندسی مکانیک است، در حالی که سرش را می‌خاراند، وقتی از او درباره اتمام تعطیلات نوروزی می‌پرسیم می‌گوید: اصلا راحت نیست، هم بهار شده و هوا خواب فراوان می‌طلبد و هم اینکه بعد از این همه تعطیلی اصلا فاز سر کلاس رفتن را نداریم. برای همین است که می‌گویند کلاس‌های فروردین مرده حساب می‌شوند. عموما دو هفته فروردین اصلا کسی دانشگاه نمی‌رود.

سیمین که علوم سیاسی می‌خواند می‌گوید: ‌البته من خودم از تمام شدن تعطیلات خیلی ناراحت نیستم، فکر می‌کنم امسال عید خیلی کشدار بود، اما واقعا هیچ وقت در این ۳ سالی که در دانشگاه بوده‌ام ندیدم که بچه‌ها در بهار انرژی درس خواندن داشته باشند و همیشه می‌گویند کلاس‌های بهاری تق و لق است. خود من که امکان ندارد فردای تعطیلات نوروزی به دانشگاه بروم، عموما می‌دانم که کلاس‌ها درست یک هفته بعد از اتمام تعطیلات رسمی باز می‌شود.

ماجرا اینجاست که این اصلا خوب نیست که دانشجویان بعد از کلی تعطیلی حتی حال سر کلاس آدم هم ندارند. این مساله‌ای است که همیشه وجود داشته و همه مایی که دوران دانشجویی را گذرانده‌ایم به خوبی می‌دانیم که تعطیلات نوروزی در دانشگاه‌ها بیش از دو هفته است و به یک ماه می‌رسد.

بعد از اتمام تعطیلات ما هنوز تعطیلیم

یک هفته مانده به پایان سال، سرگردانی دانشگاه‌ها آعاز می‌شود. فقط کافی است نگاهی به تقویم بیاندازیم تا ببینیم که امسال طولانی‌ترین تعطیلات نوروزی را داشته‌ایم. برای شرح ماجرا ناگزیریم از تعطیلات نوروزی در دانشگاه‌ها شروع کنیم؛ تعطیلاتی که ‌فراگیر همه ارکان جامعه را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و به نوعی سکان‌دار آغاز تعطیلات نوروزی و همچنین آغاز سال کاری بعد است؛ اما غالبا زمان ظهور و بروز و پایان یافتن آن مشخص نیست و ناباورانه تحت تأثیر آرایش روز‌ها در تقویم قرار دارد.

در آموزش عالی، حضور و غیاب اساتید در کنار عواقب سختی که انتظار دانشجویان پر غیبت را می‌کشد، از یک سو می‌تواند منجر به دایر شدن کلاس‌های دانشگاه در روزهای پایانی سال شود و از سوی دیگر، ممکن است ابزاری در دست دانشجویان قرار گرفته و زمینه‌ساز تعطیلی دانشگاه شود. کافی است دانشجویی از آغاز ترم غیبت نکرده باشد تا بتواند به سادگی قید حضور در کلاس و دانشگاه را در این روز‌ها بزند که در این صورت یا استاد ترجیح می‌دهد با وی و امثال وی همراه شده و کلاس را تعطیل کند و یا بر پایه قوانین عمل کرده و مجبور است کلاس را با شمار اندکی پیش برده و در پایان کار، جریمه‌ای برای غایبان در نظر بگیرد.

البته تعطیلی یا دایر بودن کلاس در مراکز آموزش عالی، برگرفته از عوامل دیگری نیز هست؛ همراهی دیگر اساتید و نوع دانشگاه؛ یعنی در دانشگاه‌های دولتی ماجرا به یک شکل پیش می‌رود و در مراکز غیر دولتی، غالبا به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. بدین ترتیب، موج تعطیلی از مدارس (با حدود دوازده میلیون دانش آموز و جامعه بزرگی از اولیای مدرسه) و دانشگاه‌ها (با چهار و نیم میلیون دانشجو و جامعه اساتید و کارکنان دانشگاه) به سایر بخش‌های جامعه تسری یافته و عملا تعطیلات نوروزی به خواسته این بخش کثیر از جمعیت جامعه و تا زمانی که تقویم اجازه بدهد، ادامه خواهد یافت.

از چرایی شکل‌گیری این تعطیلات که بگذریم، سکوت مسئولان در قبال آن، چه بسا جذاب‌ترین بخش ماجرا باشد؛ آنجایی که مسئولان وزارت‌خانه‌های آموزش و پرورش و علوم برای یک بار هم شده، گرد هم نمی‌آیند تا برای پایان سال تحصیلی پیش از نوروز تصمیم گرفته و هم مردم را از سرگردانی خلاص کنند و هم بنای تخلف از قانون را با تعریف قوانین قابل اجرا در این زمینه، از بین ببرند.

این رخوت همه گیر است

دکتر سعید معیدفر، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با تایید این مطلب که تعطیلات نوروزی ضربات زیادی به دانشگاه می‌زند و این مساله به عدم مدیریت صحیح دانشگاه‌های کشور باز می‌گردد، چند توصیه به دانشجویان برای جلوگیری از رخوت بهاری داشت. معیدفر گفت: باید آرامش را در تعطیلات به جسم و روح بازگرداند و ۲-۳ روز آخر تعطیلات در خانه مستقر بود و استراحت کرد تا شرایط جسمانی آمادگی حضور در

سرکار را داشته باشد. در تعطیلات شما به اندازه کافی فرصت استراحت و آرامش داشته‌اید و از زندگی پر از وقت آزاد و حتی تنبلی روزهای آغازین سال نو بسیار لذت برده‌اید. اکنون که تعطیلات تمام شده و به زندگی و کارتان بازگشته‌اید باید به خودتان امیدوار باشید که می‌توانید کارهایی انجام دهید تا از زندگی روزمره پیشینتان ـ حتی اندکی ـ متفاوت باشد. در حقیقت هر نوع تغییر در روزمرگی برای روحیه‌تان خوب است و جانتان را تازه می‌کند.

دون هیچ عذر و بهانه‌ای ورزش کنید. زیرا ورزش حال روحیتان را خوب می‌کند. از طرف دیگر از‌‌ همان اولین روز کاری در ذهنتان سال پیش‌رو را سالی پر از موفقیت و پرانرژی تصور کنید تا وجودتان از اضطراب آرام شده و گرفتار نگرانی و افسردگی پس از تعطیلات نشود. با خود تصور کنید در فصل‌های مختلف سال جدید می‌خواهید چه کارهایی انجام دهید و در ذهن خود برنامه‌ریزی کنید. این کار باعث می‌شود به زندگی و شروع دوباره کار‌ها با شوق و اشتیاق نگاه کنید و افسردگی از شما دور بماند.

حالا امروز روز اول شروع درس در سال جدید است. اگر دانشجو هستید فقط کافی است نگاهی به جایی که هستید بیاندازید، با شما شرط می بندم آنجایی که در حال خواندن این گزارش هستید، دانشگاه نیست!