زندگی دیجیتال
فناوری درخدمت امنیت، سلامت و استقلال سالمندان در خانههای هوشمند
افزایش جمعیت سالمندان در جهان و ایران، نیاز به محیطهای امن، راحت و مستقل برای زندگی روزمره آنها را بیش از پیش آشکار کرده است. خانههای هوشمند سالمندان با بهرهگیری از فناوریهای نوین، از سنسورهای ایمنی و درهای هوشمند گرفته تا یادآوری دارو و دستیاران دیجیتال، به سالمندان کمک میکنند تا با استقلال بیشتر و آرامش خاطر در خانه خود زندگی کنند.
در گفتوگو با آناتک بررسی شد
ردپای دیجیتال؛ سایه نابرابری در شهرهای هوشمند
ردپای دیجیتال میتواند نشانهای از نیاز، بحران یا حتی فرصت اجتماعی باشد؛ نشانهای که اگر دیده نشود، شهر مسیر خود را در تاریکی طی خواهد کرد. اما آیا این دادههای پراکنده میتوانند به زبانی مشترک برای فهم و اداره شهر بدل شوند؟ و مهمتر از آن، سهم شهروندان در آیندهای که بر بستر همین دادهها ساخته میشود چه خواهد بود؟
شهرهای مبتنی بر هوش مصنوعی؛ رویا یا یکدگرگونی اجتنابناپذیر
تصور کنید شهری را که در آن چراغهای راهنمایی با هوش مصنوعی، قبل از شکلگیری ترافیک مسیرها را تنظیم میکنند، سامانههای آبرسانی کیفیت آب را لحظهبهلحظه پیشبینی میکنند و حتی جمعآوری زبالهها بهطور خودکار بر اساس الگوی مصرف محلات برنامهریزی میشود. در چنین شهری، دادهها مثل جریان خون در رگها حرکت میکنند و مغزی دیجیتال بیوقفه تصمیم میگیرد؛ شهری که نه در آینده دور، بلکه اکنون در حال ساختهشدن است.
دبیر کارگروه سالمندی معاونت اجتماعی معاون اول رئیسجمهور در گفتوگو با آناتک:
سالمندان را از یادگیری و کاربرد فناوری مایوس نکنیم
با افزایش روزافزون جمعیت سالمندان و رشد سریع فناوریهای نوین، بسیاری از سالمندان در استفاده از ابزارهای دیجیتال با چالشهایی مواجه میشوند. حس بیارزشی، انزوا و ناتوانی در یادگیری تکنولوژی، از جمله مشکلات رایج آنهاست.
نتیجه یک نظرسنجی؛ فقط ۱۳ درصد به هوش مصنوعی اعتماد دارند
هوش مصنوعی امروز در نگاه بسیاری از کاربران، هم فرصتی برای پیشرفت و رفاه است و هم تهدیدی بالقوه که میتواند امنیت و اعتماد را به چالش بکشد؛ نظرسنجیها نشان میدهد بیشتر مردم هنوز نسبت به این فناوری با تردید مینگرند.
وقتی هوش مصنوعی به کرامت انسانی دست اندازی میکند
پژوهش تازهای از دانشگاه «چارلز داروین» نشان میدهد که پیشرفتهای سریع هوش مصنوعی، اگر بدون شفافیت و مقررات کافی پیش برود، میتواند حقوق فردی، آزادیها و کرامت انسانها را تهدید کند.
یک استاد دانشگاه در گفتوگو با آناتک بیان کرد
وابستگی به گوشی مثل خماری مواد است و نیاز به سمزدایی دارد
تقریبا از ابتدای دهه ۲۰۰۰ تا امروز، تلفنهای هوشمند و شبکههای اجتماعی تحولات بزرگی در سبک زندگی انسان ایجاد کردهاند. اما در کنار همه فرصتها، چالشهای تازهای هم به وجود آمده است؛ یکی از مهمترین آنها «دیجیتالزدگی» است.
کدام کشور پیشتاز استفاده از چت «جیپیتی» است
از دهلی نو تا توکیو، مسیر استفاده از چت جی پی تی یکدست نیست؛ در حالیکه بیش از یکسوم کاربران هندی هر روز به سراغ این ابزار میروند، در ژاپن و بسیاری از کشورهای اروپایی هنوز بخش بزرگی از مردم آن را بهندرت به کار میگیرند.
صفحه نمایش تا سبک زندگی؛ تأثیر گوشیهای موبایل بزرگ بر روزمرگی
۲ دهه اخیر، یکی از تغییرات قابل مشاهده در صنعت فناوری، تغییرات چشمگیر در اندازه گوشیهای همراه بوده است. اگر در ابتدای قرن بیستویکم کوچک بودن و سبکی گوشیها نشانهای از پیشرفت طراحی محسوب میشد، امروز صفحه نمایشهای بزرگتر به یک معیار اصلی برای انتخاب گوشی تبدیل شدهاند.
در گفتوگو با آنا بررسی شد
شهر بهمثابه موجود زنده؛ دادهها، زبان جدید عدالت شهری
عدالت شهری دیگر تنها در خیابانها، ساختمانها و تقسیم زیرساختها خلاصه نمیشود؛ امروز عدالت به زبان دادهها نیز سخن میگوید. همانگونه که گوشی پزشکی ضربان قلب انسان را آشکار میکند، کلاندادهها نیز میتوانند نبض زندگی اجتماعی و نابرابریهای پنهان در کالبد شهر را به گوش مدیران برسانند. آریا جوکار، کارشناس تحلیل کلاندادههای شبکههای اجتماعی، در این گفتوگو از آنچه «صدای شنیدهشده»، «جغرافیای عواطف» و «بازنمایی نمادین» مینامد سخن میگوید و توضیح میدهد که چگونه دادهها میتوانند به ابزاری برای شبیهسازی عدالت، توانمندسازی حاشیهها و خلق شهری بدل شوند که در آن، هر صدا حتی اگر ضعیف باشد، فرصت شنیده شدن پیدا کند.
