سیطره زبان انگلیسی بر دانشگاه‌های بین‌المللی
زمانی که بحث تحصیل در خارج از کشور به میان می‌آید، چه این ادامه تحصیل در اروپا و آمریکا باشد، چه شرق دور، بحث تافل و آیلتس جزو دغدغه‌های اول دانشجویانی است که تازه در دوران راهنمایی الفبای انگلیسی را فرا می‌گیرند.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دانشجویانی که زرنگ‌تر هستند از پیش‌تر به دنبال پیدا کردن موسسات آزاد تدریس زبان هستند که به صورت آهسته و پیوسته زبان را یاد بگیرند تا هنگام ادامه تحصیل برای گرفتن مردک بین المللی زبان به مشکل بر نخورند.
پیدا کردن یک کلاس زبان خوب، همزمان با دویدن دنبال استاد‌ها و گرفتن معرفی‌نامه برای دانشگاه‌های خارجی به جریان می‌افتد و چند ماه آخر به زبان خواندن فشرده برای گرفتن نمره کافی اختصاص پیدا می‌کند. اما کشور مقصد در بسیاری از موارد انگلیسی زبان نیست. اما مساله اینجاست که دانشجویان اگر بخواهند در مالزی و فنلاند هم درس بخوانند و حتی متقاضی ورود به دانشگاه‌های کشورهایی مثل سوییس و اتریش هم باشند باز هم دانشگاه‌های انگلیسی زبان اولویت دارند. واقعیت این است که تدریس به زبان انگلیسی در همه جای دنیا باب شده و کشورهای غیرانگلیسی زبان هم به آن تن داده‌اند.
چند وقتی می‌شود که شعبه‌های بین المللی دانشگاه‌های ایرانی هم راه اندازی شده اما جالب این است که زبان اصلی تدریس در آن‌ها فارسی است و متاسفانه تعداد دانشجویان خارجی در آن‌ها نزدیک به صفر است! البته بیشتر این پردیس‌های بین المللی نقش منبع مالی برای دانشگاه‌های مرکزیشان را دارند و بدون سرو صدا به کارشان ادامه می‌دهند و تدریس کردن به زبان انگیسی در آن‌ها مدت هاست یک چالش بحث برانگیز به حساب آمده و البته آن‌ها هم مجبور شده‌اند مطابق با آموزش روز تدریس دو زبانه را در کار خود مد نظر قرار بدهند.
تحصیل بین‌المللی و تبادل دانشجو بین کشورهای جهان به سرعت رو به گسترش است و همزمان یک تصور عمومی وجود دارد مبنی بر اینکه تحصیل بین‌المللی باید به زبان انگلیسی باشد. به نظر می‌رسد جهانی شدن همزمان شده با تسلط زبان انگلیسی بر زبان‌های دیگر و این موضوع باعث نگرانی برخی کشور‌ها شده است.
سایت یونیورسیتی ورلدنیوز گزارش کرده در سال ۲۰۱۲ بیشتر از نیمی از دانشجویانی که خارج از کشور‌هایشان درس می‌خواندند در کشورهای انگلیسی زبان استرالیا، کانادا، انگلستان و آمریکا بوده‌اند. دانشگاه‌ها در کشورهایی مثل لیتوانی و مالزی هم سیاست‌هایی برای جذب دانشجوی بین‌المللی پیش گرفته‌اند که بر مبنای آن تدریس به زبان انگلیسی صورت می‌گیرد.
دانشگاه‌های اروپایی بیش از ۶۴۰۰ برنامه برای تقویت آموزش عالی بین‌المللی و امکان جذب دانش‌آموختگان خارجی برای کار راه اندازی کرده‌اند. پردیس‌های بین‌المللی دانشگاه‌ها در کشورهای دیگر روز به روز گسترش پیدا می‌کند تا دانشجویان بین‌المللی را جذب کنند.
در آغاز سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۲۰ شعبه دانشگاه‌ها، خارج از کشور خودشان تاسیس شده بود. بخش عظیمی از این شعبه‌ها در کشورهای امارات، سنگاپور و مالزی قرار گرفته بودند و دانشجویانش برنامه دانشگاه اصلی را دنبال می‌کردند. این پردیس‌ها بدون توجه به زبان کشوری که در آن قرار گرفته‌اند، تدریس را به زبان انگلیسی انجام می‌دهند. حتی دانشگاهی چینی که در مالزی شعبه‌ای بین‌المللی تاسیس کرده، در این کشور به زبان انگلیسی تدریس می‌کند. از میان ۲۲۰ پردیس بین‌المللی در کشورهای مختلف تنها ۱۰ مورد به زبانی غیر از انگلیسی تدریس می‌کنند.
رشد زبان‌های غیرانگلیسی
هر چند باید این را بپذیریم که زبان انگلیسی دیگر زبان اصلی تدریس در دانشگاه‌های جهان به شمار می‌رود اما نمی‌شود این را هم انکار کرد که زبان‌های دیگری هم در حال رواج پیدا کردن هستند. وقتی قرار است تا سال ۲۰۳۰ اقتصاد چین به بزرگ‌ترین اقتصاد جهان تبدیل شود پس بیراه نیست اگر زبان ماندارین که پرگویش‌ترین زبان جهانی است یکی از زبان‌های اصلی دانشگاهی باشد. البته این نکته را هم باید متذکر بشویم که زبان اسپانیایی هم زبان رسمی ۲۱ کشور در جهان است و ۱۸ میلیون دانشجو در جهان در حال حاضر این زبان را فرا می‌گیرند. زبان‌های دیگر هنوز موفق به گسترش در جهان و قرار گرفتن در اولویت تبادلات جهانی و آموزش و سیاست نشده‌اند.
انتهای پیام/
