آنفلونزای خطرناک مرغی تهدیدی برای گونه‌های نادر ساکن در «اکوادور»
شیوع آنفلونزا مرغی H۵N۱ مسئولان پارک ملی گالاپاگوس در اکوادور را نگران کرده، زیرا در این مکان گونه‌های نادر متعددی زندگی می‌کنند و ابتلای آن‌ها خطر انقراضشان را بالا می‌برد.
به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا، در مسیر تحولاتی که زیست شناسان را نگران کرده، سویه آنفولانزای مرغی پیامدی مخرب روی پرندگان و پستانداران دریایی پنج قاره گذاشته که هم اکنون به پارک ملی گالاپاگوس اکوادور رسیده است. این پارک مامنی برای گونه‌های کمیاب حیوانات به حساب می‌آید.
«مارسلا یوهارت» (Marcela Uhart,) یکی از کارشناسان حیات وحش در دانشگاه کالیفرنیا در این باره می‌گوید: این سویه از لحاظ حفظ گونه‌ها بسیار نگران کننده است. شیوع این بیماری تهدیدی اصلی به شمار می‌رود.
تاکنون فقط تست چند حیوان برای ابتلا به H۵N۱ مثبت بوده که ممکن است توسط پرندگان مهاجر از دوردست‌ها به پارک منتقل شده باشد. اما این پاتوژن با قابلیت انتقال بسیار بالا احتمالا به سرعت در کلونی مرغ‌های دریایی، سیل‌ها و شیر‌های دریایی جزیره گالاپاگوس منتشر شود.
گرم شدن دریا‌ها به دلیل رویداد آب وهوایی ال نینو احتمالا سبب می‌شود گونه‌ها بیش از پیش در معرض خطر قرار داشته باشند، زیرا حیات اقیانوسی نگهدارنده آن‌ها نیز در حال از بین رفتن است. مقامات پارک از هم اکنون دسترسی به برخی مناطق را محدود کرده اند تا از گسترش احتمالی ویروس جلوگیری کنند. همین امر نگرانی‌هایی میان ساکنان ایجاد کرده که شیوع چنین بیماری‌هایی ممکن است اقتصاد توریستی منطقه را به خطر بیندازد.
ویروس H۵N۱ چند دهه است که در اروپا، آفریقا و آسیا شیوع دارد و گاهی اوقات به از بین رفتن تعداد زیادی از ماکیان می‌شود. در اواخر ۲۰۲۱ میلادی یک زیر سویه تهاجمی آن در آمریکای شمالی آشکارشد و برای نخستین بار به آمریکای جنوبی سرایت کرد.
هفته گذشته راهنما‌های گردشگری متوجه مرغ‌های دریایی مرده در۲ جزیره شدند. محافظان پارک و تکنیسین‌های آژانس حفاظت زیستی گالاپاگوس اکوادور ۵لاشه را جمع آوری کردند که تست ابتلای ۳ مورد آن‌ها مثبت بود.
زیست شناسان هنوز سویه‌ای که پرندگان را مبتلا کرده، شناسایی نکرده است، اما این سویه احتمالا ۲.۳.۴.۴b است که یک زیرشاخه بسیار پاتوژنیک است. این سویه به آمریکای جنوبی حمله کرده است.
ممکن است پرندگان مهاجر این ویروس را به گالاپاگوس منتقل کرده باشند یا هنگامیکه مرغان دریایی منطقه از پرندگان دیگر آن را دریافت کرده باشند.
بیماری عامل معمول انقراض نیست، اما پاتوژن‌های مسری ممکن است جمعیت کوچکی از حیوانات را به نقطه‌ای بی بازگشت برسانند. ریسک انقراض برای گونه‌هایی که فقط در یک نقطه ساکن هستند، مانند قمری گالاپاگوس (Galápagos lava gull) بالاتر است. این نادرترین قمری جهان است که فقط ۳۰۰ جفت آن هنوز زنده هستند. پنگوئن گالاپاگوس نیز تنها در این جزایریافت می‌شود.
این مقاله اینجا منتشر شده است.
انتهای پیام/
