دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
امشب؛

وقوع پدیده جذاب «اَبَر ماه» در آسمان مرداد ماه

وقوع پدیده جذاب «اَبَر ماه» در آسمان مرداد ماه
امشب دومین پدیده جذاب «اَبَر ماه» در سال جاری اتفاق می‌افتد و درخشندگی آن، آسمان دهمین شب مُرداد را روشن خواهد کرد.
کد خبر : 861129

روح‌الله امیری رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد فعال در زمینه نجوم و استاد تمام فیزیک با بیان اینکه امشب دومین پدیده جذاب «اَبَر ماه» در سال جاری اتفاق می‌افتد درباره این پدیده اظهار کرد:  مدار حرکت ماه به دور زمین دایره کاملی نیست مقداری بیضوی است این باعث می‌شود که در دو نقطه اوج و حضیض داشته باشیم یعنی در دو نقطه فاصله ماه تا زمین ثابتی نیست و متغیر است.

وی افزود: این شکل مدار باعث می‌شود که در یک بازه که ماه به دور زمین می‌چرخد در یک نقطه‌ای در دورترین فاصله نسبت به زمین قرار گیرد به نام اوج و در یک نقطه‌ای هم در نزدیک‌ترین فاصله به زمین قرار بگیرد که به آن می‌گویم نقطه حضیض، وقتی این فاصله کمتر می‌شود اندازه ماه بزرگ‌تر به نظر می‌رسد.

فعال حوزه نجوم گفت: در هنگام طلوع ماه که در ۱۴ ماه رخ می‌دهد، ممکن است دو پدیده همزمان شوند یعنی شب ۱۴ ماه و اینکه ماه در نزدیک‌ترین نقطه نسبت به زمین قرار بگیرد این دو عامل باعث می‌شود ماه را بزرگ‌تر ببینیم که به این پدیده می‌گوییم ابر ماه.

امیری عنوان کرد: زمانی که ماه در شب ۱۴ طلوع می‌کند نور ماه نسبت به حالتی که عمودتر به زمین قرار دارد مصافت بیشتری در جو زمین طی می‌کند تا به ما برسد به همین دلیل نور تحت تأثیر پراکندگی توسط مولکول‌های جو زمین قرار می‌گیرد و این پراکندگی موجب بزرگ‌تر نشان دادن ماه می‌شود. این مسئله به‌علاوه مسئله قرار گرفتن ماه در نزدیک‌ترین نقطه نسبت پدیده «اَبَر ماه»را به وجود می‌آورد.

وی توضیح داد: در پدیده «اَبَر ماه» اندازه ماه تغییر نمی‌کند آنچه ما می‌بینیم متفاوت است. هر چه جسمی را از فاصله دورتری ببینیم جسم را کوچک‌تر می‌بینیم. اندازه‌ای که از یک جسم می‌بینیم وابسته به زاویه دید ماست. وقتی جسم نزدیک‌تر به ما باشد آن زاویه بزرگ‌تر می‌شود و هر چه دورتر شود زاویه کوچک‌تر می‌شود واین موضوع ویژه همه اجسام است.

 فعال حوزه نجوم تشریح کرد: یکی از علت‌های پدیده «اَبَر ماه»نزدیک شدن ماه به زمین است؛ البته این میزان نزدیکی خیلی نیست و در حد بسیار کم تغییر کرده، عامل دوم پراکندگی نور است یعنی نوری که از ماه به ما می‌رسد در جو زمین دچار پراکندگی شده و مسیر آن تغییر می‌کند به همین دلیل وقتی ما امتداد آن نور را می‌بینیم نسبت به نقطه‌ای که نور از آن ساطع شده مقداری جابه‌جایی رخ‌داده که این جابه‌جایی باعث بزرگ دیده شدن ماه می‌شود.

انتهای پیام/

برچسب ها: جو زمین نجوم
ارسال نظر
هلدینگ شایسته