تجربیات اولیه زندگی می‌تواند تأثیر طولانی مدت بر ژن‌ها داشته باشد

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، این مطالعه که در Nature Aging منتشر شد، نشان داد که بیان ژن «حافظه» می‌تواند در طول زندگی فرد باقی بماند و ممکن است هدف جدیدی برای افزایش سلامت در افراد مسن باشد.

دکتر نظیف آلیک، نویسنده اصلی این مقاله (موسسه پیری سالم UCL، علوم زیستی UCL) گفت: سلامتی در دوران پیری تا حدی به آنچه که فرد در جوانی یا حتی در رحم تجربه کرده است بستگی دارد.

در اینجا، ما یک راه را شناسایی کرده‌ایم که از طریق آن این اتفاق می‌افتد، زیرا تغییرات در بیان ژن در جوانی می‌تواند یک «حافظه» ایجاد کند که بعد از نیمی از عمر بر سلامتی تأثیر می‌گذارد.

دانشمندان بر اساس تحقیقات قبلی خود که در آن دریافتند مگس‌های میوه که در اوایل زندگی از رژیم غذایی پر قند تغذیه می‌شدند، زندگی کوتاه‌تری داشتند، حتی پس از اینکه رژیم غذایی آن‌ها در بزرگسالی بهبود یافت. در اینجا، آن‌ها مکانیسمی را کشف می‌کنند که احتمالاً این یافته را توضیح می‌دهد.

در مطالعه قبلی خود، محققان دریافتند که رژیم غذایی با قند بالا عامل رونویسی به نام dFOXO را مهار می‌کند که در متابولیسم گلوکز نقش دارد و از مطالعات متعدد بر طول عمر تاثیر می‌گذارد، بنابراین آن‌ها اکنون به دنبال ایجاد اثر معکوس با افزایش مستقیم گلوکز هستند. فعالیت dFOXO. فاکتور‌های رونویسی پروتئین‌هایی هستند که رونویسی یا کپی اطلاعات از DNA به RNA پیام رسان را تنظیم می‌کنند که اولین و کلیدی‌ترین مرحله در بیان ژن است. برای این مطالعه، محققان dFOXO را با افزایش سطح آن در مگس‌های میوه ماده در سه هفته اول بزرگسالی مگس فعال کردند.

آن‌ها دریافتند که این تجربیات اولیه باعث تغییراتی در کروماتین شد - مخلوطی از DNA و پروتئین که می‌توان آن را به عنوان «بسته بندی» DNA در نظر گرفت - که تداوم یافت و منجر به بیان متفاوت ژن‌ها در اواخر زندگی شد. این امر با برخی تغییراتی که به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری انتظار می‌رفت خنثی کرد و در نهایت سلامت را در اواخر عمر بهبود بخشید و بر طول عمر مگس‌های میوه بیش از یک ماه (نیم عمر مگس میوه) بعد تأثیر گذاشت.

محققان می‌گویند یافته‌های آن‌ها می‌تواند به راه‌هایی برای تأثیرگذاری بر سلامت اواخر عمر در افراد منجر شود.

دکتر آلیک گفت: آنچه در اوایل زندگی یک حیوان یا یک فرد اتفاق می‌افتد، می‌تواند بر کار‌هایی که ژن‌های آن‌ها در اواخر زندگی انجام می‌دهند، برای بهتر یا بدتر، تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ممکن است یک رژیم غذایی نامناسب در اوایل زندگی، با تغییر نحوه بیان ژن‌ها، حتی پس از تغییرات اساسی در رژیم غذایی در طول سال‌ها، بر متابولیسم ما در اواخر زندگی تأثیر بگذارد -، اما خوشبختانه، ممکن است بتوان این وضعیت را معکوس کرد.

اکنون که می‌دانیم چگونه حافظه بیان ژن می‌تواند در طول عمر باقی بماند و بر فعالیت ژن تأثیر بگذارد، ممکن است بتوانیم راه‌هایی را برای مقابله با این تغییرات در مراحل بعدی زندگی برای حفظ سلامت و توانمندسازی افراد برای سالم ماندن طولانی‌تر ایجاد کنیم.

تحقیقات در مؤسسه پیری سالم UCL به دنبال کشف مکانیسم‌های بیولوژیکی پیری به منظور درک علل بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و بهبود سلامت انسان در سنین بالاتر است، با مطالعات اخیر ژن‌های مرتبط با طول عمر بیشتر انسان و افزایش طول عمر مگس‌های میوه ۴۸ درصد با درمان ترکیبی دارویی.