دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
29 فروردين 1401 - 09:57
یادداشت وارده/

ستاره‌پاشی‌های شمیسا

به مناسبت ٢٩ فروردین زادروز استاد شمیسااگر هرکدام از افاضل عصر ما در دانش‌های ادبی به کار و کارکردی زبانزد باشند، سیروس شمیسا را باید استاد صاحب‌سبک در فراهم‌کردن مواد آموزشی و درس‌نامه‌ها دانست.
کد خبر : 653352
سیروس شمیسا



گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ اگر هرکدام از افاضل عصر ما در دانش‌های ادبی به کار و کارکردی زبانزد باشند، سیروس شمیسا را باید استاد صاحب‌سبک در فراهم‌کردن مواد آموزشی و درس‌نامه‌هایی دانست که نه تنها در شکل‌گیری جنبه علمی جاهایی مانند دانشگاه پیام‌نور مفید و مؤثر بوده‌ که راهگشای بسیار کسان در تألیف کتاب‌هایی شده‌ است که در همان کتاب‌ها به شمیسا تاخته‌اند!




بیشتر بخوانید:


‍ بهار غزل با محمدعلی بهمنی




تک‌تک این آثار که گاهی یک‌بار به کار دانشجو بیشتر نیامده‌است، ستاره‌هایی در سپهر ادب‌ معاصر هستند که در ترسیم بخت دوستداران فرهنگ ایران عزیز نقش داشته‌اند.


شمیسا تا آنجا که نگارنده در سی‌سال مصاحبت و همراهی با او (از سال‌های دانشجویی خویش تا عهد معلمی) دریافته‌ است، بی‌آنکه در وادی منافسه و رقابت صنفی بیفتد، کار خود کرده‌ و منتظر تحسین و تشویق‌هایی هم که گاهی بوی نان به هم قرض دادن دارد، نمانده‌ است.


سیروس شمیسا با وجود آنکه گاهی با بیان جمله‌ای نیش‌دار در سر درس، موجب رنجش دانشجویی شده‌ است؛ اما میان همان دانشجویان، دوستداران و ارادت‌مندان بسیار دارد که اگرچه اخلاق و منش استاد راه را برای هرگونه مریدبازی بر ایشان بسته‌ است، هم‌چنان اشتیاق درک محضر استاد را در خود تازه نگه‌داشته‌اند و در عالم معلمی این خود کم سرمایه‌ای نیست.


روشن است که همه آثار استاد یک‌دست و با یک درجه اعتبار و ارزش، شایان مطالعه نیستند و کدام ادیب دانشور است که آثارش چنین نباشد؛ اما همین که این آثار توانسته‌ است پلی میان کتاب‌هایی کهن مانند المعجم و... با دانشجو باشد و کم‌ذوق‌ترین دانشجویان را هم به ادبیات‌فارسی و ادامه‌تحصیل و پیشرفت پای‌بند کند، بهترین نشانه از موفقیت استاد در کار خویش است.


از تلخی‌های روزگار هم یکی این است که گاهی کسانی از آثار استاد شمیسا ایراد گرفته‌اند که خود در تألیف یک کتابچه فارسی‌عمومی ناتوان بوده‌اند و صرفاً شهرت علمی خود را در چنگ‌زدن به روی دیگران یافته‌اند که شمیسا اینان را هم دوست داشته‌ است.


اگر سیروس شمیسا دانشکده پزشکی را رها نکرده‌ بود و معلم ادبیات نشده‌ بود، اکنون نسلی از دانشجویان دیروز و استادان جوان امروز لحن سخنان‌شان سرشار از پاره‌ای نوآوری‌ها و ابتکارها نبود و شاید به این آسانی نمی‌دانستند که می‌شود در سیری موشکافانه از دنیای گرز و کوپال شاهنامه تا زنانه‌های فروغ و علف‌شناسی‌های سهراب، گشت و گذار کرد و به درک و دریافت‌هایی فراتر از خیال دست یافت.


چراغ عمر درخشان استاد برای شادمان‌زیستی یاران ادب فارسی در بزم پاک‌نهاد ایشان فروزان باد.


عبدالرضا مدرس‌زاده دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان


انتهای پیام/۴۱۱۷/۴۰۶۲/



انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب