منجیگرایی باعث ایجاد امید در جامعه میشود/ زمینهسازی منجیگرایی برای گسترش امنیت و عدل در جامعه
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، محمدکاظم کاوه پیشقدم در وبیناری با عنوان «تأثیر منجیگرایی بر آینده سیاسی جهان» که از سوی معاونت علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، اظهار کرد: در ادیان مختلف نظیر دین اسلام، مسیحی، یهودی و حتی ادیان غیرالهی به آمدن منجی و رسیدن زمین به سرانجام اشاره شده است.
وی در پاسخ به اینکه که اندیشه انسان منتظر منجی چه تأثیری بر آینده سیاسی جهان دارد، گفت: وعده داده شده که وقتی امام زمان یا منجی موعود ادیان بیاید، دنیا پر از عدل و داد میشود، جلوی ظلم گرفته میشود اما این چه فایدهای برای انسانها دارد؟ همانگونه که پدران ما قبل از ظهور فوت کردند و از دنیا رفتند، ممکن است ما هم قبل از ظهور این دنیا را ترک کنیم، بنابراین این اندیشه چه فایدهای برای ما دارد که بعد از ما امام زمان یا منجی بیاید و دنیا را پر از عدل و داد کند؟ در واقع فایده باور منجیگرایی چیست؟ اینها سؤالهایی هستند که کمتر به آنها پرداخته میشود.
قائم مقام معاونت علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی گفت: در جهانی زندگی میکنیم که همواره شاهد جدال خوبی و بدی هستیم و در برخی موارد غلبه بدیها را شاهد هستیم. در جریان کربلا در ظاهر قضیه مشاهده میکنید که امام حسین (ع) و یارانش شهید میشوند، یزید در ظاهر پیروز میشود، عبیدالله پیروز میشود، مخالفانش را میکشد، توابین را میکشد و ظاهراً، پیروزی ظلم است.
وی افزود: در حالی که تنها چیزی که جوامع و افراد را از نظر روحی و روانی نجات میدهد امید است و این امید در وجود منجی است یعنی اگر امید به آمدن منجی نباشد، امید تبدیل به ناامیدی میشود. جامعهای که باور داشته باشد که بدی پیروز میشود نمیتواند امیدوار باشد، منجیگرایی امید را در جامعه و آینده سیاسی زنده نگه میدارد.
کاوهپیشقدم گفت: امید یعنی اینکه مردم از تلاش، کوشش و مبارزهشان دست نمیکشند و به آن ادامه میدهند چون امید به پیروزی را باور دارند و به همین دلیل است که منجی در همه ادیان ذکر شده است چراکه اگر انتظار منجی نباشد، اندیشهها میمیرد. پس با ماندن این قضیه، دنیا آرمان و امید پیدا میکند که وضعیت بهتر از گذشته خواهد شد.
وی با بیان اینکه منجیگرایی زمینه امید و نظریه عدم پایان تاریخ است، بیان کرد: اگر منجی نباشد، تاریخ به پایان میرسد.
قائم مقام معاونت علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی اضافه کرد: دومین ویژگی تأثیر منجی در حوزه سیاسی این است که آرمانهای را بشر در طول تاریخ زنده نگه میدارد. مثلاً یکی از این آرمانها توجه به مستضعفین است، در قرآن یکی از وظایف منجی توجه به مستضعفین ذکر شده است.
کاوه پیشقدم با بیان اینکه آرمان دیگری که منجیگرایی زنده نگه میدارد، عدل است، گفت: قسط و عدل وظیفه اصلی پیامبران است و قرآن فرموده که ما کتاب و میزان و فرستادن پیامبران را برای گسترش قسط و عدل انجام دادیم. پس با آرمان منجیگرایی، آرمان عدالت نیز زنده میماند. پس قسط و عدالت در شعارهای سیاسی جهان بر اساس نظریه منجیگرایی زنده میماند و اگر منجیگرایی نباشد، قسط و عدل از بین خواهد رفت.
وی با تأکید بر اینکه منجی عدالت را در حوزه سیاست زنده نگه میدارد، بیان کرد: با این حال چه منجی ظهور کند یا نکند آرمان عدالت زنده میماند.
قائم مقام معاونت علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد اسلامی با تأکید بر امنیت ادامه داد: امنیت یکی از ضروریترین نیازهای جمعی و روحی بشر است. آنطور که در روایات آمده در زمان ظهور و حکومت جهانی موعود آسمانی، آنقدر امنیت در جهان آماده و فراهم میشود که یک زن با یک خروار طلا میتواند بدون محافظ و همراه از یک شهر به شهر دیگری برود، پس با ظهور منجی، امنیت در سراسر جهان ایجاد میشود.
کاوه پیشقدم افزود: نکته دیگری که منجیگرایی به آن توجه دارد، نقش خداوند در تعیین سرنوشت زمین است. از وقتی رنسانس در اروپا اتفاق افتاد، نظریه اومانیسم جایگزین نظریه خدامحوری شد و انسان به جای خدا نشست، بر این اساس حتی نیچه جملهای دارد که میگوید «خدا مرده است!» یعنی خداوند در سرنوشت زمین دیگر هیچ تأثیری ندارد. یهودیها نیز در دوره پیامبر میگفتند «َقَالَتِ الْیهُودُ یدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ» دست خدا بسته است اما قرآن میگوید که «وَقَالَتِ الْیهُودُ یدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَیدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ یدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ» لعنت شدند به خاطر این حرفی که زدند و دست خودشان بسته شد در حالی که دست خدا باز است. نظریه منجیگرایی نمیگذارد که این باور به وجود بیاید که دیگر خدا کارهای نیست.
کاوه پیشقدم اندیشه منجیگرایی را برای توجه به خویشتن مؤثر دانست و گفت: انسانی که انتظار منجی و ظهور دارد با انسانی که قائل به این است که هیچ ظهوری اتفاق نمیافتد، متفاوت است. انسان منتظر با انسان معمولی و انسان بدون باور متفاوت هستند. انسانی که انتظار ظهور دارد، خودش را با شرایط ظهور تطبیق میدهد. انتظار منجی همچنین باعث یک حزبی کردن افراد مؤمن و باورمند میشود. افراد باورمند را تبدیل به یک حزب میکند که قرآن به اینها «حزبالله» لقب داده است، حزبالله کسانی هستند که به منجی باور دارند و برای این ظهور منجی تلاش میکنند.
انتهای پیام/۴۰۴۰/
انتهای پیام/