روزگار خداحافظی با نان و پنیر و گردو/ جنگ نابرابر مدارس و بوفهدارها
با بوفهدارها نمیتوان جنگید
مسئولان مدرسه خیلی نمیتوانند روی بوفه نظارت داشته باشند. این را مدیر یک دبستان پسرانه میگوید: مدرسه گرفتاریهای خودش را دارد و نمیتوان خیلی روی این موضوع متمرکز شد، چراکه در این مورد با دو مشکل اساسی روبهرو هستیم؛ نخست اینکه اگر قرار باشد خیلی از خوراکیها از لیست فروش بوفه حذف شوند، درنهایت به چند خوراکی محدود میرسیم که منبع درآمد کسی که بوفه را اجاره کرده، محدود میشود و او را دچار مشکل کرده و مدام ما را با بوفهدار درگیر میکند. از طرف دیگر والدین اینروزها بهشدت درگیر گرفتاریهای خودشان هستند و فرصت نمیکنند برای بچهها خوراکی آماده کنند. من خودم ٢٠سال است که در آموزشوپروش هستم و در مدرسههای مختلف کار کردهام. چیزی که به نظرم واقعا تغییر کرده همین تغذیههایی است که بچهها به مدرسه میآورند. تا ١٥سال پیش از یک کلاس ٣٠ نفره دستکم ٢٥ نفر از بچهها یک لقمه نان و پنیر و گردو توی کیف داشتند و برای هر زنگ تفریح یک واحد میوه میآوردند که آن را بخورند، یا با همکلاسیهایشان شریک شوند. اما حالا این تعداد خیلی کم شده است، حتی بچههایی هم که از خانه خوراکی میآورند، مورد تمسخر همکلاسیهایشان قرار میگیرند، به همین دلیل خود بچهها هم بهانهگیر شدهاند و ترجیح میدهند با پول توجیبی که میگیرند، از بوفه خوراکی تهیه کنند، حتی خود والدین هم در این مورد مخالفتی ندارند و ترجیح میدهند خودشان را درگیر این موضوع نکنند.
بچهها بزرگ که شدند، رژیم میگیرند
واقعیت این است که تا چند سال پیش اهمیت بیشتری به تغذیه بچهها داده میشد، البته تنوع خوراکیها هم به اندازه امروز نبود اما در هر حال این روزها کمتر کسی با مفهوم خوراکیهای خانگی آشنایی دارد. چیزی که ممکن است کمرنگبودن آن سلامت بچهها را دچار مشکل کند. افسانه باقری، کارشناس تغذیه درباره تغذیه نامناسب بچهها در سن رشد و اهمیتندادن خانوادهها به این موضوع میگوید: خیلی از والدین مانند گذشتهها دیگر به سلامت خوراکی بچهها اهمیت نمیدهند. هر چقدر هم که درباره مضرات فستفودها و سوسیس و کالباس حرف میزنیم، باز میبینیم که این غذاها جای خودشان را در بین نوجوانها باز کرده است. اگر دقت کرده باشید، اکثر بچههای امروز اضافه وزن دارند. کافی است نزدیک یک مدرسه دخترانه یا پسرانه بایستید و وقت تعطیلشدن بچهها را خوب رصد کنید. بهراحتی متوجه میشوید که بچههای لاغر تعداد کمتری نسبت به بچههای چاق دارند. خب این اتفاق فکر میکنید به چه دلیل رخ داده است؟ همه به دلیل تغذیههای نامناسب است. جالب اینجاست که انگار والدین دغدغهای هم در اینباره ندارند و فکر میکنند بچهها به یک سنی که برسند، خودشان متوجه چاقی و عوارض آن میشوند و شروع میکنند به رژیم گرفتن. اما خب همه عوارض استفاده از فستفودها و تغذیه نامناسب که به چاقی ختم نمیشود، این بچهها قطعا به مشکلات بیشتری دچار شده و در بزرگسالی با بیماریهای دیگری درگیر میشوند. حالا کنار تغذیه نامناسب عدمتحرک را هم اضافه کنید و ببینید قرار است چه بر سر نسل آینده بیاید که با غذاهای خانگی بیگانه است و مفهوم میانوعده نان و پنیر و سبزی را نمیفهمد.
کنترل تغذیه بچهها سخت شده است
با یکی از مادرها درباره تغذیه فرزندش حرف میزنیم. او درباره علاقه بچهها به خوراکیهای مضر میگوید: واقعیت این است که تا کسی بچه نداشته باشد، متوجه نمیشود که چقدر راضیکردن بچههای امروزی برای خوردن خوراکیهای سالم سخت است. آنها تا پیش از اینکه به مدرسه بروند، در خانه هستند و بهتر میتوان روی تغذیهشان احاطه داشت اما مدرسه کار را سخت میکند، بهخصوص از وقتی که دیگر مستقل میشوند و خودشان بعد از مدرسه به خانه میآیند. خیلی از بچهها بعد از مدرسه ساندویچ میخرند و کاری هم به حرف پدر و مادر ندارند. وقتی فستفودها خوشمزه هستند، چه کاری میتوان انجام داد؟ وقتی من اصرار میکنم که برای دخترم ساندویچ خانگی بگذارم اما او از این کار خجالتزده میشود، تا کی میتوانم سر این موضوع با او جر و بحث کنم. فکر میکنم خانوادهها به تنهایی نمیتوانند در این مورد از پس بچهها بربیایند. قبول دارم که بعضی از خانوادهها خودشان اهمیتی به این موضوع نمیدهند و تغذیه جزو بیاهمیتترین موضوعات برای آنهاست اما برای بعضیها اصلا اینطور نیست و شرایط ایجاب کرده که تغذیه بچهها سمتوسوی نامناسبی بگیرد. از نظر من هر چقدر در این مورد در مدارس سختگیری شود و به بوفه مدارس اجازه فروش هر نوع خوراکی را ندهند، بچهها هم در این موضوع سربهراهتر میشوند و به خوراکیهای خانگی اهمیت بیشتری میدهند.
بچهها هم خودشان مقصر هستند. با وسایل ارتباط جمعی دیگر کمتر کسی است که از اخبار و اطلاعات بیخبر باشد. موبایلها کار همه را راحت کردهاند. حالا حتما به گوش بچهها هم رسیده که خمیرمرغ در سوسیس و کالباس چه بلوایی ایجاد کرده، یا اینکه بچهها حتما خوب میدانند که یکی از عوامل مهم سرطان، فستفودها هستند و باید آن را از وعدههای غذاییشان حذف کنند اما با این حال در این مورد هم انگار کسی نگران سلامتی خودش نیست. طعم خوب فستفودها و خوراکیهای مضر، بچهها را به این سمت کشانده و کمکاری خانوادهها باعث شده اهمیتدادن به تغذیه و سلامت جسمی روزبهروز کمرنگتر شود. البته اهمیتدادن به سلامت جسم تنها به بحث تغذیه مربوط نمیشود. ورزش و تحرک هم یک بعد دیگر از سلامتی است که این روزها کمرنگ شده است، حتی در مدرسه و برای همان یک زنگ ورزش هم اهمیت خاصی قایل نمیشوند. البته این موضوع به اندازهای وسیع است که نیاز به یک گزارش کامل دیگر داشته باشد اما اگر میشد همین مسأله تغذیه در مدارس و خانوادهها مرتفع شود، موفقیت بزرگی در سلامت جسم و رشد بچهها بهوجود میآمد.
انتهای پیام/