زوجهای نابارور و وعده پوشش هزینههای درمان/ زمین تا آسمان فاصله برای تحقق طرح تازه نفس
گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، براساس مصوبه اخیر هیئت دولت هزینههای درمان نازایی و ناباروری در مراکز درمانی دولتی وغیردولتی جز خدمات بیمههای پایه قرار گرفت. تا پیش از این خدمات ناباروری در بیمههای پایه تنها در مراکز دولتی تحت پوشش بودند اما محدودیت مراکز دولتی از یک سو و جمعیت زیاد متقاضیان دریافت این خدمات از سوی دیگر باعث عدم پاسخگویی تمام و کمال به این نیاز مهم کشور شده است. بنابراین تصمیم بر گسترش پوشش بیمهای خدمات ناباروری و نازایی شد. در جلسه شورای عالی بیمه که در خرداد ماه سال جاری برگزار شد تمامی اعضا پذیرفتند تا پوشش هزینههای درمان ناباروری و نازایی در بخشهای عمومی غیردولتی نیز انجام شود. خرید این خدمات براساس مبانی علمی و اقتصادی صورت میگیرد که معاونت درمان وزارت بهداشت مبانی علمی آن را برعهده دارد و سازمانهای بیمهگر نیز به مبانی اقتصادی آن میپردازند.
بیشتر بخوانید:
درمان متهم ردیف اول ناباروری/ آندومتریوز چیست؟
گرههای ناباروری به دست محققان ایرانی باز میشود/ درمان تخمدان پلیکیستیک با شناخت ژن چربی
هزینه درمان ناباروری زوجین در بیمههای پایه سقف ندارد اما تنها سه دو در یک سال و در مجموع ۶ دوره درمان تحت پوشش بیمهای قرار میگیرد. در این مصوبه شرایط سنی برای بانوان ۴۲ سال در نظر گرفته شده و پس از این سن نیز خدمات حمایتی به زوجین ارائه میشود. از آنجایی که حدود هشت درصد از جمعیت ناباروری کشور در موارد ثانویه اتفاق میافتد بنابراین پوشش بیمهای ناباروری برای این مشکل نیز در نظر گرفته شده است. پوشش بیمهای خدمات نازایی و ناباروری از دوم شهریور و از سوی معاون رئیسجمهور اعلام شده و سازمانهای بیمهای باید از این تاریخ در بخشهای دولتی و عمومی غیردولتی خرید این خدمات را انجام دهند.
تأثیر پوشش هزینههای ناباروری بر رشد جمعیت
درمان ناباروری در تمام جهان درمانی گرانقیمت و طولانی مدت است و در صورتی که حمایت بیمهای برای پوشش هزینههای این نوع درمان وجود نداشته باشد، بسیاری از زوجینی که مشکل ناباروری و مالی دارند از پس هزینههای آن برنمیآیند و به مراکز درمان ناباروری مراجعه نمیکنند. در بسیاری از کشورها بیمهها زیر بار هزینههای سنگین این خدمات نمیروند اما به دلیل سیاستهای جمعیتی ایران، بیمههای پایه موظف به پوشش خدمات درمانی ناباروری و نازایی شدهاند. یکی از مزایای این طرح افزایش تعداد زوجهایی است که برای درمان به مراکز ناباروری مراجعه میکنند، بدین ترتیب تعداد بیشتری از آنها صاحب فرزند میشوند که این امر به رشد جمعیت کمک شایانی میکند و نگرانیها در خصوص سیر نزولی جمعیت کشور نیز تا حدی برطرف میشود.
به گفته احمد وثوق، مدیر مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری پژوهشگاه رویان «این حمایت بیمهای کمک بسیاری به زوجهای نابارور با بضاغت مالی ضعیف میکند و انگیزهای برای مراجعه به مراکز ناباروری و شروع درمان در بسیاری از زوجین میشود. وقتی زوجها هزینههای درمان ناباروری را به صورت کلی میپرسند با عدد بزرگی مواجه میشوند بنابراین عطایش را به لقایش میبخشند و به مراکز درمانی مراجعه نمیکنند. این در حالی است که در بسیاری از مواقع ناباروری با روشهای ساده و هزینههای پایین درمان شده و زوجها صاحب فرزند میشوند. پوشش بیمههای پایه از هزینههای ناباروری و نازایی باعث تشویق مراجعه زوجهای نابارور به مراکز درمانی میشود. چندین سال پیگیر پوشش بیمههای پایه برای خدمات ناباروری و نازایی بودیم که این امکان اخیراً فراهم شده است.»
آیا تمام روشهای درمان ناباروری تحت پوشش بیمه پایه قرار میگیرند؟
تمامی روشهای درمانی شناخته شده در حوزه ناباروری و نازایی مانند آیویاف، آییوآی و انتقال جنین تحت پوشش بیمههای پایه قرار میگیرند. هزینههای درمان هر زوج و زوجه تحت پوشش بیمههای پایه قرار میگیرد. بسیاری از زوجین پس از یک بار دوره درمان باردار میشوند، درصد بیشتر در بار دوم نتیجه میگیرند و درصد بالایی از زوجین نابارور نیز در بار سوم باردار میشوند. بنابراین تعداد دورههای تحت پوشش بیمههای پایه که سه دوره در یک سال و به طور کل ۶ دوره است، مناسب است. این امر باعث میشود درصد بالایی از زوجین که با مشکل ناباروری دستوپنجه نرم میکنند، صاحب فرزند شوند.
مشکل ناباروری در هر شخصی متفاوت است، در بسیاری از موارد درمان با توصیههای بهداشتی و حتی بدون نیاز به دارو حل میشود. این مشکل در برخی زوجین با رفع یک تداخل دارویی رفع میشود. در بعضی موارد یک جراحی ساده و کمهزینه نتیجه میدهد و در برخی زوجین نیز مشکل با تقویت اسپرم و تلقیح آن در رحم مشکل رفع میشود. تنها در موارد سخت به روشهای پیچیده درمان ناباروری مانند آیویاف و میکرواینجکشن که هزینههای بالایی دارند، نیاز است. سیکل کامل میکرواینجکشن شامل ویزیت، سونوگرافی، داروهای مورد نیاز، جراحی برداشت تخمک، لقاح آزمایشگاهی و انتقال جنین به رحم میشود که هزینه آن در مرکز درمان ناباروری پژوهشگاه رویان کمتر از ۱۰ میلیون تومان میشود. هزینه این روش درمانی در مراکز دولتی بسیار کمتر از رویان است اما در مراکز خصوصی تا ۱۸ میلیون تومان نیز میرسد.
سبد پژوهش درمانهای ناباروری سبک میشود؟
در بسیاری از مراکز درمانی پژوهشی مانند پژوهشگاه رویان بخش قابلتوجهی از درآمد حاصل از بخش درمانی صرف تامین بودجه بخش پژوهشی میشود. بنابراین تصویب طرح پوشش درمان ناباروری و نازایی در بیمههای پایه این نگرانی را به وجود میآورد که آیا کاهش درآمد حاصل از بخش درمانی تاًثیری بر روند بخش پژوهشی این مراکز دارد؟ آیا کاهش درآمد مراکز درمانی به معنای کاهش بودجههای پژوهشی است؟ به گفته رئیس مرکز درمان ناباروری پژوهشگاه رویان« پوشش هزینههای درمان ناباروری در بیمههای پایه باعث افزایش مراجعهکنندگان میشود بنابراین در صورتی که مطالبات مراکز درمانی سر وقت پرداخت شود، میتوان سطح درآمد بخش درمان را حفظ کرد و همزمان از بخش پژوهش نیز پشتیبانی کرد. با این حال اگر خدمات به بیمار ارائه شود اما سازمانهای بیمهگر هزینهها را سر وقت پرداخت نکنند، بخش پژوهش مراکزی چون رویان نیز تحت شعاع قرار میگیرند.»
روند کار در حال حاضر چگونه است؟
به گفته وثوق «زوجهای متقاضی که صلاحیت استفاده از مصوبه پوشش هزینههای درمان ناباروری و نازایی را دارند فرم خاصی را پر میکنند و از طریق به دانشگاههای علوم پزشکی معرفی میشوند تا از پوشش بیمههای پایه بهرهمند شوند. امیدواریم در آینده نزدیک سازمانهای بیمهگر سازوکاری را تعریف کرده و طرف قرارداد مراکز درمان ناباروری شوند. استمرار این طرح مبتنی بر این است که سازمانهای بیمهگر مانند تامین اجتماعی و نیروهای مسلح بتوانند هزینهها و مطالبات مراکز درمانی را سر وقت پرداخت کنند. در صورتی که پرداخت مطالبات مراکز درمانی در بازه طولانی مدت انجام شود، این مراکز به مرور زمان از پذیرش بیماران دارای پوشش بیمه پایه خودداری میکنند. در حال حاضر خرید تمامی ملزومات و تجهیزات به صورت نقدی انجام میشود بنابراین مطالبات نیز باید به صورت مرتب پرداخت شود.»
بیشتر بخوانید:
بازشدن پنجره جدیدی بهسوی درمان ناباروری/ فرزندآوری در سن بالا دیگر یک آرزو نیست!
تجربه حس خوب مادری با کمک محققان ایرانی/ بنبستی به نام ناباروری وجود ندارد!
استمرار طرح پوشش درمانهای ناباروری و نازایی به دریافت سر وقت مطالبات سازمانهای طرف قرارداد با سازمانهای بیمهگر است. بازه زمانی پرداخت هزینههای ناباروری و نازایی به سازمانهای طرفقرارداد نباید بیشتر از یک تا دو ماه باشد. در حال حاضر زوجهای نابارور پس از مراجعه به مراکز درمان ناباروری و تشکیل پرونده، فرم تقاضای استفاده از تسهیلات بیمههای پایه را پر میکنند و سپس به دانشگاههای علوم پزشکی معرفی میشوند تا روند معاینه و درمان ناباروری و نازایی را شروع کنند. هنوز مدت زیادی از تصویب طرح پرداخت هزینههای درمان ناباروری و نازایی به دست سازمانهای بیمهگر نگذشته است، بنابراین نمیتوان عملکرد مراکز درمانی، دانشگاههای علوم پزشکی و سازمانهای بیمهگر را بررسی کرد. در حال حاضر تنها میتوان یک گوشه نشست و امیدوار بود که نتیجه به نفع زوجهای نابارور تمام شود.
انتهای پیام/۴۰۲۱/
انتهای پیام/