حضرت زینب (س) در مقام پرستاری حرم خوش درخشید

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، زینب (سلام‌الله علیها) اسطوره صبر و شکیبایی، زنی به استواری آسمان‌ها بود. در روایات آمده است که نام‌ حضرت زینب (س) از سوی خداوند متعال و توسط پیامبر اسلام (ص) نامگذاری شده است؛ در کتاب «الخصائص الزینبیة» آمده است پیامبر(ص) او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جده‌اش خدیجه است».

زینب (سلام‌الله علیها) اسطوره‌ای عظیم در مهربانی و پرستاری است. او پرستار غمدار اهل حرم بود. حرمی که پس از سیدالشهدا (علیه السلام) و ابالفضل‌العباس (علیه السلام) شیرازه‌اش از هم پاشید و زنان داغدار و کودکان یتیم ماندند و زینبی که دلی خونین‌تر از همه داشت. پنجم جمادی الاولی روز پرستار مصادف است با میلاد این بانوی بزرگ و معلم صبر و استقامت.

زینب (سلام‌الله علیها) پس از واقعه کربلا در مقام پرستاری حرم خوش درخشید. آنجا که کودکان حرم با پای رنجور و زخم‌های گوشواره و سیلی دست و پنجه نرم می‌کردند، این بانوی مهربان و صبور التیام تمام این دردها بود. او اولین مدافع حرم است، نام مدافع حرم قبل از هرکس شایسته زینب کبری (سلام‌الله علیها) است. آنجا که تن را سپر تازیانه دشمن می‌کرد تا مبادا تازیانه‌ای به فرزندان اهل بیت (علیها سلام) برخورد کند.

این روزها که بیماری کرونا گریبان دنیا را گرفته نقش مدافعان سلامت و پرستاران عزیز بیش از پیش برجسته شده است. ارزش و عظمت پرستاری از بیمار، آنقدر بی‌شمار است که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باب می‌فرماید: مَن قامَ عَلی مَریضٍ یَوما وَ لَیْلَةً بَعَثَهُ اللّه ُ مَعَ اِبراهیمَ الخَلیلِ علیه السلام فجادَ عَلَی الصِّراطِ کَالْبَرْقِ اللاّمِعِ وَ مَن سَعی لِمَریضٍ فی حاجَةٍ فَقَضاها خَرَجَ مِنْ ذُنوبِهِ کَیَومٍ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ. کسی که یک روز و یک شب پرستاری بیماری را به عهده بگیرد، خداوند او را با ابراهیم خلیل (علیه‌السلام) محشور می‌کند. پس همچون درخشش برقی از صراط عبور می‌کند و کسی که در برطرف کردن نیازهای مریض تلاش کند و نیازهای او را برآورد، همانند روزی که از مادر متولد شده است، از گناهان پاک می‌شود.

ارزش صبر بر مشکلات بیمار و پرستاری از بیمار بسیار است. روایاتی که در این باب آمده گویای عظمت این کار بزرگ است. در روایتی دیگر نبی مکرم اسلام (صلوات‌الله علیه) می‌فرماید: مَنْ اَعانَ ضَعیفا فی بَدَنِهِ عَلی اَمرِهِ اَعانَهُ اللّه ُ عَلی اَمْرِهِ وَ نَصَبَ لَهُ فیِ الْقیامَةِ مَلائِکَةً یُعینُونَهُ عَلی قَطْعِ تِلْکَ الْاَهْوالِ وَ عُبُورِ تِلکَ الخَنادِقِ مِنَ النّارِ، حتی لا یُصیبَهُ مِنْ دُخانِها وَ عَلی سَمُومِها وَ عَلی عُبُورِ الصِّراطِ اِلَی الجَنَّةِ سالِما امِنا. هرکس انسانی را که ناتوانی جسمی دارد یاری کند، خداوند او را در کارهایش یاری می‌دهد و در قیامت فرشتگانی را می‌گمارد تا او را در پیمودن مسیر هولناک قیامت و عبور از گودال‌های آتش کمک کنند، به‌گونه‌ای که از سموم آن آسیب نبیند و او را از صراط به سوی بهشت با سلامت و امنیت کامل، گذر می‌دهند.

حدیث امام صادق (علیه‌السلام) در این باب نیز در خور توجه است. این حدیث به قدری زیباست که آدمی به مقام پرستاران غبطه می‌خورد. حضرت صادق (علیه‌السلام) به همسفر و همراه بیمار فرمود: قُعُودُکَ عِنْدَهُ اَفْضَلُ مِنْ صَلواتِکَ فی الْمَسجِدِ. نشستن تو نزد بیمار (و مراقبت از او)، بهتر و بالاتر از نماز خواندنت در مسجد است.

همچنین امام صادق (علیه‌السلام) در حدیثی دیگر چنین فرمودند: النّاسُ رَجُلانِ مُبْتَلی و مُعافی فَارْحَمُوا المُبْتَلی وَ احْمَدوُا اللّه عَلَی العافِیَةِ. مردم دو دسته‌اند: یک دسته مبتلا (به بیماری) هستند و دسته دیگر در سلامت به سر می‌برند. بنابراین، نسبت به مبتلایان مهر بورزید و از آنان دلجویی کنید و بر عافیت و سلامتی، خداوند را سپاس گویید.

روایت در باب پرستاری از بیمار بسیار است . مدارا بر بیمار، مهربانی بر بیمار، امید دادن به بیمار، صبر بر بیمار و... همه اجر و مزدی بی‌شمار دارد. پرستاران سرزمین ما این روزها زینب‌وار بر بالین عزیزان ما می‌روند، عزیزانی که گاهی خودمان به واسطه بیماری واگیر از آن‌ها دوری می‌جوییم.

حالا در آستانه شب یلدا طولانی‌ترین شب سال و میلاد حضرت زینب (سلام‌الله علیها) از پیشگاه خداوند متعال  برای تمامی پرستاران دنیا آرزوی سلامتی و تندرستی داریم و بر این مسئله واقف هستیم که مزد کار این عزیزان هرگز با مسائل مادی قابل جبران نیست و اجری بزرگ نزد پروردگار دارد. پرستاران عزیز، این روزها مدافعانِ حرم ایران نیز هستند، حرمی که در خارج مرزهایش مدافعان حرم را در دمشق دارد و در داخل مرزهایش مدافعانی در بیمارستان‌ها.

به پاس تلاش‌های این مدافعان عزیز، ما اهالی جامعه بزرگ دانشگاهی در شب یلدا و سالروز ولادت زینب (سلام‌الله علیها) ددختر بزرگوار مولای متقیان حضرت علی (علیه‌السلام) در خانه‌های خویش می‌مانیم و برای شفای همه بیماران و سلامتی پرستاران دعا خواهیم کرد. قطعه شعری از سروده خویش را تقدیم به ساحت مقدس مولود این روزها می‌کنم و امید آن دارم که عقیله بنی‌هاشم دستگیرمان باشد.

آنکه شد آیینه‌دارِ عرش اَعلی زینب است
 قافله‌سالارِ خون، جام ِطهورا زینب است

زنده می‌گرداند او در خطبه‌اش حور و ملک
 چادرش شمشیر و لحنش، نورِ بَیضا زینب است

آی مجنون‌رفته‌ها، مجنون که نام مَرد نیست
 آنکه مجنون می‌شود با عشق لیلا، زینب است

راهِ بالا را ز بویِ کهنه پیراهن بجوی
 جوی سرگردان چرا؟ وقتی که دریا زینب است

آن سیاهِ چادرش رنگین‌تر از خون شهید
دختر آزاده ی اُمِّ اَبیها زینب است

* طاهره فهیمی‌نجم، عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

انتهای پیام/4118/