طرح ضربتی جمع‌آوری زنان معتاد نتیجه مطلوب ندارد/ زمینه‌های بروز آسیب اجتماعی کاهش یابد

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا روز گذشته عیسی فرهادی فرماندار تهران از جمع آوری تمام معتادان زن تهرانی تا 10 روز دیگر خبر داد و گفت: دیگر زنان معتاد را در سطح پایتخت نخواهید دید و حتی اگر لازم باشد آنان را تا یک سال دیگر در کمپ‌ها نگهداری می‌کنیم.

سعید خراط‌ها، آسیب شناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی آنا، جمع آوری زنان معتاد تهران و انتقال آنان به کمپ ها و مراکز نگهداری معتادان را بی نتیجه خواند و اظهار کرد: متاسفانه در طرح‌هایی که با پسوند جمع آوری اجرایی می شود توجه‌ها به معلول اجتماعی معطوف می شود و مستقیم به سراغ قربانیان جامعه می‌روند، این در حالی است که به علت مسئله و بروز آسیب اجتماعی توجه نمی‌شود که این شرایط از کجا و به چه دلیلی بروز می‌کند.

وی یادآور شد: اجرای چنین طرح‌هایی حتی به عنوان یک درمان موقت نیز اثرگذار نیست و تنها یک واکنش پلیسی نسبت به یک پدیده اجتماعی است. همچنین اجرای چنین برنامه‌های موقتی می‌تواند زندگی این زنان را بیشتر تخریب کند و آسیب‌های بیشتری را به روحیه این افراد وارد ‌‌کند. باید در نظر داشت که حتی بعد از جمع آوری عده ای از آنان، همچنان زمینه هایی که می‌تواند موجب شکل گیری این افراد در جامعه شود به حیات خود ادامه می‌دهد. بنابراین زمینه های بروز آسیب های اجتماعی باید کاهش یابد.

این آسیب شناس ادامه داد: اجرای طرح جمع آوری معمولا توسط کارشناسان و یا نیروهای آموزش دیده در زمینه مددکاری انجام نمی شود و شاهد خطاهایی نیز از این منظر بوده ایم. یکبار شخصا در طرح‌های جمع آوری ضربتی مشاهده کردم که پیرزن آبروداری که در پارک در حال فکر کردن به مشکلات شخصی خود بوده است را نیز جمع آوری کردند که این زن پس از خروج از کمپ دچار ضربه روحی شدیدی شد.

خراط‌ها تصریح کرد: متاسفانه برای معضلات و مشکلات اجتماعی از قبیل فقر، بیکاری، طلاق و در دسترس بودن مواد مخدر چاره ای اساسی اندیشیده نشده و بیشتر برای اینگونه مشکلات راه حل های مقطعی و موقتی ارائه می شود اما در موضوعات مربوط به اقتصاد اینگونه نیست. مثلا برای حل مشکل رکود بازار خودرو دولت تصمیم به اجرای سازوکاری گرفت که به پرداخت وام خرید خودرو منتهی شد اما در زمینه مشکلات اجتماعی چنین راه حل هایی ارائه نشده است.

این آسیب‌شناس اجتماعی یادآور شد: سازمان‌هایی که از بودجه‌های فرهنگی و اجتماعی استفاده می‌کنند باید برای زندگی این افراد برنامه ریزی کنند. رسیدگی به زنان معتاد و کارتن خواب، بودجه و برنامه می‌خواهد اما متاسفانه نهادهای فرهنگی و اجتماعی که بودجه در اختیار دارند، آن را اغلب صرف هزینه های ستادی می کنند.