نگاهی دوباره به تعریف فضای مجازی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا؛  سید جواد شریف شیخ الاسلام طی یادداشتی تحت عنوان «شکار قورباغه‌ فضای مجازی» به تبیین تاثیرات تبلیغ‌های مخرب جهان غرب در فضای مجازی و جنگ فرهنگی پرداخت.

به نظر شما تعریف فضای مجازی چیست؟

خیلی‌ها در تعریف فضای مجازی همین شبکه‌های مجازی را فضای مجازی می‌داند بعضی‌ها تعریف کلاسیک را بلند هستند و می‌گویند اولین بار گیبسون از این فضا در زمان خود نام برده است و در اصطلاح آکادمی منظور سیستمی ارتباطی است که افراد و سیستم‌ها را بهم مرتبط می‌کند.

بیشتر بخوانید: شکار قورباغه فضای مجازی

اما این تعریف کامل نیست چرا که باید سوال کرد آیا داده‌های جغرافیای، خدمات تاکسی اینترنتی، ارز دیجیتال و.... جزئی از این فضا هستند؟ اگر هستند چرا در تعریف نمی‌توان به این اجزاء رسید؟  تعریف باید جامع ومانع باشد و طور آن را تعریف کرد که شامل همه این موارد باشد و با تغییر فناوری این تعریف تغییر نکند، لذا باید عمیق‌تر به این فضا نگاه کرد چرا که این فضا فقط محتوا، خدمات و یا زیر ساخت نیست بلکه در ابتدا نیاز فناوری است که در ذیل نگاه تمدنی ایجاد شده است. به عبارت دیگر تمدن غرب برای رسوخ در جوامع دیگر نیاز به شمشیری برنده دارد شمشیری که حریف خود گردنش را زیر ان قرار دهد و با کمال میل آماده ذبح شدن و حل شدن در آن باشد فناوری های فضای مجازی شمشیر تمدنی غرب است که انسان را به مسلخ ذبح شدن می برد بدون اینکه انسان توجه‌ای به عمق نیت و هدف این فناوری ها داشته باشد

تمام حرف‌های فلسفی و نگاه‌های مادی به انسان شده مروارید فناوری فضای مجازی که همه برای داشتنش تلاش می کنند چرا که کلاس دارد اما نمی‌داند که برای داشتن آن باید انسانیت و حیات خود را بدهند.

حال با همه این مطالب اگر قرار باشد فضای مجازی را تعریف کنیم باید بگوییم فضای مجازی پدیده است که جلوه رفع نیاز های تمدنی برای جلب نظر جوامع و فرهنگ های مختلف به خود است و مانند جادوگری ماهر هر روز جلوه ای جدید از درون گوی خود به ما نشان می‌دهد و یا مانند بازیگر تئاتری است که هر روز یک نقش را بازی می‌کند و با جلوه گیری خود می‌خواد توجه ما را از هدف حیات به سمت خود متمایل نماید و این بهت و حیرت نگهدارد. ابعاد این فضای مجازی مصطلح را می توان به شکل زیر ترسیم نمود.

تغییرات که ما شاهد آن هستیم در این تعریف در لایه دانش، نوع فناوری، زیرساخت و خدمات یا محتوا است اما در حوزه نظریه، راهبرد و رهبری این فضا تغییرات محسوسی را نمی‌بینیم چرا که به دنبال هدفی خاص می‌باشند.

اگر قرار باشد همه در این تمدن در نقش خود قرار گیرند ابتدا باید نظم موجود با نظم جدید جایگزین شود و این نظم جدید حاصل نمی‌شود مگر با عمل جراحی البته جهان مریضی که اینها می‌بینند به این سادگی روی تخت جراحی نمی‌خوابد و بیهوش نمی‌شود باید او را در این بهوش بودن جراحی کرد و فضای مجازی بهترین وسیله است که هم تیغ برش باور و فرهنگ و نوع نگاه دارد و هم جلوه‌ای که توانایی مبهوت نمودن و بی‌هوشی در عین هوشیاری دارد.

چقدر سخت است که از این خمار غماز به وادی حقیقت و تنها این فضا برسیم همه شادان در این مخدر جدید انسانیت را می‌دهیم تا لحظه‌ای فراموشی و مستی و خماری این دنیای جدید را بگیریم.

چقدر جالب اسپیلبرگ در فیلم "بازی کن شماره یک" این تنهایی و مستی را از زبان نقش اول می‌گوید :« که ما نتوانستیم مشکلات را حل کنیم بلکه با آنها زندگی می‌کنیم و به جایی می‌رویم به نام اویسی تا در آنجا به خواسته‌های خود برسیم » اویسی ترسیمی از دنیایی آینده فضای مجازی است که هر آن چه که می خواهی در آن به عینیت می‌پیوند اما خدای آن انسانی است که قوانیش را وضع نموده و به دنبال شناخته شدن خود توسط جهان هست.

اگر قرار باشد فضای مجازی عدالت محور و براساس اخلاق ساخته شود باید تغییرات بنیادین در منظر، راهبرد و رهبری صورت بگیرد بعد به محصولات بسط داده شود.

انتهای پیام/4144/