پشت پرده شوآف مکرون روی ویرانههای بیروت/ فرانسه به دنبال قیمومیت دوباره بر لبنان است؟
گروه بینالملل خبرگزاری آنا، حسین ارجلو؛ سفر روز گذشته «امانوئل مکرون»، رئیسجمهور فرانسه به بیروت و سخنرانی او با مردم در مناطق آسیبدیده از انفجار، نکات بسیار قابلتأملی دارد. فرانسه از سال 1923 تا 1946 بر لبنان قیمومیت داشت، سیستم استعماری پاریس در بیروت، ساری و جاری بود و وانمود میکرد که برای استقلال لبنان تلاش میکند. در روز اول سپتامبر سال ۱۹۲۰ میلادی – سال ایجاد قیمومیت فرانسه بر لبنان و سوریه – ژنرال «گورو»، کمیسر عالی فرانسه بهظاهر استقلال لبنان را اعلام کرد. مکرون گرچه مدعی است لبنان یک کشور مستقل است اما سفر پنجشنبه او به لبنان یادآور اعلامیه گورو بود، چراکه پسازآن، این کشور 26 سال تحت سلطه استعماری پاریس قرار گرفت.
این در حالی است که سخنرانی تحقیرآمیز مکرون و تعیین ضربالاجل برای اصلاحات سیاسی تا اول سپتامبر (11 شهریور) را نمیتوان یک دلسوزی دیپلماتیک برشمرد بلکه نشاندهنده نقشه راه فرانسه برای تکرار قیمومیت بر این کشور تلقی میشود. او با سوءاستفاده از استیصال و شرایط نابسامان اقتصادی-سیاسی این کشور، نقش منجی را بازی کرد، وعده داد که کمکهای غذایی و مالی به لبنان در راه است و خبر از تشکیل کنفرانسی بینالمللی در این خصوص خبر داد.
خطرناکترین بخش سخنان مکرون در بیروت آنجا بود که گفت «لبنان آزاد بار دیگر بر خواهد خاست»!
لبنان آزاد، به این مفهوم است که این کشور تاکنون در بند اسارت بوده و حالا شوآف آقای رئیسجمهور، دقیقاً برای رها کردن مردم و ملت لبنان از هر چیزی است که آنها را به بند کشیده است!
تاریخ نشان داده است که هر جا فرانسه دم از کمک و استقلالطلبی لبنان زده است، نتایج فاجعه باری به بار آمده است. قانون اساسی تبعیضآمیز لبنان در سال 1926 در دوره سلطه پاریس بر بیروت تصویب شد و سنگ بنای نظام فرقهای و ناعادلانهای را بنا نهاد که جامعه این کشور را چندپاره و رقیب یکدیگر کرده است.
فرانسه همچنین یکی از عوامل اصلی جنگ داخلی لبنان بود و هنوز هم در شئون مختلف این کشور دخالتهای پیدا و پنهانی دارد. فرانسه از حضور – بخوانید دخالت مستقیم- در لبنان مشخصاً دو هدف را بهطور همزمان دنبال میکند.
1. کاخ الیزه یکی از شرکای مهم کاخ سفید در اروپا و در زمره پیشگامان قرار دادن شاخه نظامی حزبالله در سیاهه تروریستی است. فرانسه و دو عضو دیگر تروئیکای اروپا (آلمان و انگلیس) جز در مورد موضوعات اقتصادی، تقریباً در تمام سیاستهای خود و در همه سطوح با کاخ سفید هماهنگ است و تضعیف حزبالله بهعنوان رکن اصلی استراتژی آمریکا در لبنان نیز نمیتواند خارج از این قاعده باشد. پاریس در برخی مدارس لبنان که شیوه آموزشی این کشور در آنها پیاده میشود، کتابی را تدوین و در اختیار دانش آموزان قرار داده است که حزبالله و حماس را در کنار داعش، بهعنوان دو گروه تروریستی معرفی کرده است. همچنین برخی از دروس این کتاب، شامل آموزههایی است که دانش آموزان را برای همدردی با صهیونیستها در مورد برخی وقایع تاریخی فرامیخواند.
بیشتر بخوانید:
به دلیل اظهارنظر علیه حزبالله لبنان؛ وزیر خارجه لبنان سفیر آمریکا را احضار کرد
خلع سلاح حزبالله توطئهای بینالمللی است/ نقشه جدید غربیها برای فشار بر لبنان
2. در اواخر خرداد، پس از اجرای قانون تحریمی «سزار» علیه سوریه که مشخصاً هر شرکت یا فرد خارجی فعال در بازسازی این کشور را هدف قرار داد و فعالان اقتصادی لبنانی را از مشارکت اقتصادی در سوریه بازمیدارد، «سید حسن نصرالله»، دبیر کل حزبالله لبنان رسماً اعلام کرد که قانون سزار بهمنظور فشار اقتصادی بر لبنان طراحیشده است. سید مقاومت همچنین از ورود به جنگ زراعی و صنعتی علیه توطئه سقوط مالی و گرسنگی مردم این کشور خبر داد. کمتر از دو ماه پسازآن سخنرانی که حاکی از آمادگی حزبالله برای نبرد اقتصادی پس از شکست دادن حریف در معرکه نظامی طی جنگ سوریه و نبرد 33 روزه بود، انفجار بیروت رخ داد تا کشوری که برای گذران امور روزمره خود با مشکلات عدیده مواجه بود، بهیکباره با خسارت 15 میلیارد دلاری، نابودی ذخایر غله و داروهای بیماران خاص و ... روبهرو شود.
سفر مکرون در حقیقت تکمیل پازل ناتمام «دوروتی شیا»، سفیر آمریکا در بیروت است که اوایل تیرماه، حزبالله را عامل تهدیدکننده ثبات لبنان و مانع حل بحران اقتصادی این کشور معرفی کرد. تهدید رئیسجمهور فرانسه برای اجرای اصلاحات دیکته شده از سوی آمریکا و خطونشان کشیدن تحریمی برای مسئولین لبنانی این نظریه را مسجل میکند که وی در راستای مأموریتی کاملاً برنامهریزیشده به این کشور سفر کرده که قطعاً در بازه زمانی دو روزه پساز انفجارها تصمیمگیری نشده است.
و بالاخره اینکه بخشی از خواب فرانسویها برای عروس خاورمیانه، ازاینجهت که در راستای فشار بر حزبالله برای بهاصطلاح حذف شدن از عرصه سیاسی – نظامی لبنان قرار دارد، بهطور حتم در امتداد فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی نیز ارزیابی میشود، چراکه مقاومت لبنان، شریک راهبردی کشورمان است و هر توطئهای علیه آن، بسامدی در ایران نیز خواهد داشت.
بااینحال، به نظر میرسد که سناریوی از پیش طراحیشده علیه لبنان هرچند تبعات مالی و دشواریهای معیشتی برای مردم این کشور به همراه دارد، اما درنهایت به اجماع و وحدت ملی منجر میشود؛ همانگونه که در بزنگاهها طی دو دهه گذشته این امر محقق شد.
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/