لزوم گفتمانسازی تشکلهای دانشجویی برای نقشآفرینی در پیشرفت علمی کشور
به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دانشگاه فرهنگیان یکی از دانشگاههای تربیتکننده معلم است که رهبر انقلاب نسبت به تشکیل آن اهتمام ویژه داشتند.
سیاستهای خوبی برای این دانشگاه ترسیم شده است و باید مسئولان دانشگاه برای رسیدن به اهداف مورد نظر تلاش مضاعف کنند.
تشکلهای دانشجویی این دانشگاه میتوانند در امر خطیر تربیت معلم نقش پررنگی ایفا کنند و این دانشگاه را که مولود انقلاب اسلامی است، به جایگاه بالای علمی برسانند و با تربیت دانشجومعلمان متعهد و متخصص به وظیفه تشکیلاتی خود عمل کنند؛ در همین راستا با حمیدرضا قائمپناه، دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان کشور به گفتگو نشستهایم که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
لزوم گفتمانسازی تشکلهای دانشگاه فرهنگیان برای نقشآفرینی در پیشرفت علمی کشور
آنا: نقش تشکلهای دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در پیشرفت علمی کشور چیست؟
قائمپناه: یکی از کارویژههای مهم تشکلهای دانشجویی این است که هدایتگر جریان دانشجویی باشند و این جریان و جنبش، جمعیت دانشجویی را هدایت کند.
در واقع هر تشکل دانشجویی، چه تشکلهای سیاسی و چه انجمنهای علمی یکی از کار ویژههای آنها هدایتگری است که با یک برنامه منسجم، جمعیت دانشجویی را همراه خود کنند و به نقطه مطلوب و هدف مورد نظر برسانند.
یکی از وظایف تشکلها گفتمانسازی است و تشکیلات دانشجویی دانشگاه فرهنگیان باید به دنبال پیشرفت علمی کشور و جایگاه معلمی باشند؛ باید تشکلهای دانشگاه فرهنگیان فکر کنند که چطور میتوانند در مسئله تعلیم و تربیت نقشآفرینی کنند و در این راستا گام بردارند.
وظیفه اول و عمده این تشکلها این است که گفتمان درست را میان دانشجویان تبیین کنند و این گفتمان باید در در درون خود دانشگاه و سپس بیرون دانشگاه که ناظر به عموم جامعه است، اتفاق بیفتد؛ در درون دانشگاه این گفتمان باید به صورت اقناع افکار عمومی دانشجویان باشد و دانشجومعلمان را برای نقشآفرینی در مسائل علمی کشور آماده کنند.
ضریب بالا دادن به مسائل معیشتی معلمان درست نیست
آنا: تشکلهای دانشجویی چگونه میتوانند دانشجومعلمان را به تلاش در عرصه علمی سوق دهند؟
قائمپناه: تشکلها باید فضای فکری دانشجویان را تغییر دهند و به آن جهت بدهند تا بتوانند در رشد پرشتاب علم در کشور به وظایف خود عمل کنند؛ نقش دانشجوی فعال تشکل دانشگاه فرهنگیان این است که تغییر ذائقه ذهنی در دانشجو ایجاد کند و هویت یک معلم را که چهره علمی و پژوهشی دارد، برای دانشجو معرفی کند.
متاسفانه اخباری که از معلمان و فرهنگیان مخابره میشود، بیشتر ناظر به مسائل مادی و معیشتی بوده و ضریب بالایی که به این مسئله داده میشود، پشت پرده آن ضربه به قشر فرهنگیان است و موجب میشود که یک دانشجومعلم یا معلم از آن مسیر علمیای که انتخاب کرده است، جا بماند چراکه ذهن و روح او را درگیر مسئله معیشت میکنند، در واقع ضریب بالا دادن به مسائل معیشتی معلمان درست نیست.
تشکلهای دانشجویی باید ذائقه پرداختن به مسائل معیشتی معلمان را تغییر داده، به هویت واقعی معلمی برسند و مباحث علمی را در میان دانشجویان ترویج دهند.
در واقع افق دیگری از جریان و روند دانشجویی به روی آنان باز میشود و میتوانیم به پیشرفت علمی دست پیدا کنیم؛ آن وقت است که فرد به جایگاه معلمی و هویت معلمی میرسد و میفهمد که معلم بودن در جامعه، قلم او، صحبت او و ایده دادن او به دانشجویان تأثیرگذار است.
معلم ۳۰ سال با دانشآموزان در ارتباط است و باید فضای معیشتی مادی و دنیایی او را به سمت بستر علمی و پژوهشی تغییر دهیم و نقش تشکلها در اینجا کارویژه برایشان محسوب میشود و باید این فعالیتها را انجام دهند.
آنا: دانشجوی دانشکاه فرهنگیان به عنوان مؤذن جامعه باید در شرایط فعلی چه کاری انجام دهد؟
قائمپناه: دانشجویان باید به بازیابی هویت معلمی بپردازند که آیا واقعاً دانشجو باید سروصدا کند برای مادیات یا قرار است تحقیق کند و به مسئله علمی کشور کمک کند؟ هر دانشگاه به تناسب رسالت خود ممکن است فضای علمیاش فرق کند، ممکن است دانشگاههای صنعتی، فضای علمی آنان موضوعهای اختراعی و صنعتی باشد و دانشگاههای علوم پزشکی به مسائل بهداشتی و پزشکی بپردازند.
اما دانشگاه تربیت معلم یا دانشگاه فرهنگیان، وظیفهاش تربیت معلم است، این دانشگاه، پیشرفت علمی خود را باید در معلمی ببیند که پژوهش کند و برنامهریزی داشته باشد که نوع تدریس و روش تدریس او در کلاس به چه نحو باشد؟ این خیلی تأثیرگذار است.
باید از تشکلهای دانشجویی پرسید در چهار سال دانشجویی خود چطور توانستید روی این فردی که قرار است معلم آینده شود، تأثیر بگذارید؟ آیا او را به فضای سیاسی یا فضای مادی کشاندید یا تلاش کردید که این فرد دنبال مقاله و پژوهش برود؟ تشکلها بیایند بررسی کنند که مشکل اساسی کشور ما در مسیر آموزش و پرورش چیست؟ چرا نظام آموزشی ما عقب مانده است؟ چرا در مسائل مختلف پیشرفت کردیم اما مسئله آموزش و پرورش کم بوده است.
وقتی که این فضا برای دانشجومعلم ایجاد میشود، به سمت طرح، ایده و مسائل علمی میرود.
اگر ما تشکلیهای دانشگاه فرهنگیان به وظایف خود به درستی عمل میکردیم شاهد تحول در آموزش و پرورش بودیم و موجب پیشرفت علمی کشور میشد؛ مسیر دانشجوی دانشگاه فرهنگیان با دانشگاه صنعتی و علوم پزشکی، متفاوت است و بر حسب تخصص، توانایی و رسالت خودشان به پیشرفت علمی میرسند.
آنا: یکی از موضوعهایی که رهبر معظم انقلاب بر روی آن تأکید دارند، تولید علم است که در دیدار با دانشجویان و اساتید در سالهای مختلف فرمودهاند. مسئولان دانشگاه فرهنگیان چقدر به مسئله تولید توجه میکنند؟
قائمپناه: اخیراً طرح سه ساله شدن دانشگاه فرهنگیان مطرح شده است، آیا واقعاً این موضوع پشتوانه علمی دارد یا خیر؟ میگویند فشردهسازی کنیم، واحدها را حذف کنیم، دانشجو زودتر سرکار برود چراکه معلم کم داریم.
وقتی این دید اتفاق بیفتد قطعاً تولید علمی هم وجود نخواهد داشت. آن مسئول پیشنهاد میدهد برای اینکه کمبود معلم جبران شود بدنه دانشجویی را سریع وارد بدنه معلمی کرده و واحدها را فشرده کنیم و بعضی دروس را کلاً حذف کنیم، چون به درد نمیخورد! اگر به درد نمیخورد چرا ۹ سال است که این واحدها را به دانشجو تعلیم میدهید؟! اگر این واحدها به درد میخورد، با فشردهسازی نمیشد آن را حذف کرد، دانشجو که ربات نیست.
پیشنهاد دیگری که اتفاق افتاده این است که سن دانشجویان ورودی دانشگاه فرهنگیان را از 22 سال به 24 سال تغییر دهیم؛ درخواست من از بدنه دانشگاه فرهنگیان این است که پشتوانه کارشناسی برای این موضوع بیاورند.
با افراد متخصص و دلسوز آموزش عالی بنشینند و بررسی کنند که طرح سه ساله شدن دانشگاه فرهنگیان و طرح افزایش سن چه آسیبها و چه مزایایی دارد؟ ما میتوانیم از این طریق به مسئله تولید علم برسیم یا خیر؟ ما ایدهای برای این موضوع داریم که به تولید علم هم منجر میشود.
پیشنهاد خود را به دانشگاه فرهنگیان دادیم، منتهی پیشنهاد ما را نادیده گرفتند. پیشنهاد درباره اصلاح روند کارورزی است که موجب میشود دانشجو به دنبال علم برود.
من تولید علم را در این میبینم که دانشجو یا استاد طرحی ارائه بدهد که در شرایط پساکرونا، آموزش باید چگونه پیش برود. در حال حاضر معلوم نیست که کرونا تا چه زمانی ادامه دارد و وزارت آموزش و پرورش هم سناریوی خاصی ندارد.
چند درصد از دانشآموزان عضو اپلیکیشن شاد هستند؟ الان خانوادهای وجود دارد که سه دانشآموز دارد و یک گوشی دارند. آن گوشی هم دست پدر خانواده است و صبح تا عصر سرکار میبرد و بچهها بدون گوشی میمانند.
حتی برخی خانوادهها در روستاها دسترسی به شبکه آموزش سیما ندارند. برای این موضوع چه سناریویی داریم؟ چه فکری کردیم؟
اپلیکیشن شاد، شبکه ناشاد است! این نیازمندان بزرگوار، ولینعمتان ما هستند. حالا نه تنها در روستا، در خود حاشیه شهر تهران هم این افراد وجود دارند، خب وقتی اینها را میبینیم، باید دانشجو را طوری تربیت کنیم که بیاید برای این موضوع ایده بدهد.
ممکن است یک تولید علم در دانشگاه صنعتی بتواند فقط در قسمتی خاص تولید شود، اما وقتی این علم در دانشگاه فرهنگیان تولید شود، 7 میلیون دانشآموز را تحت پوشش قرار میدهد و با ارزش است.
آنا: با توجه به عقب ماندن برخی دانشآموزان روستایی از درس، آیا دانشجومعلمان برای آموزش دادن به آنان در ایام کرونایی رفتهاند؟
قائمپناه: بله دانشجومعلمان بستههای آموزشی تهیه کردند و به روستاها برای آموزش دادن رفتند. دانشجو با لپ تاپ خود به چند روستا رفته و کلیپ آموزشی برای دانشآموزان پخش کرده است، مثلاً در دوران کرونا ۳۰ درصد از محتوای یک کتاب باقی مانده بود و دانشآموز سر کلاس نرفته بود و دانشجومعلم با درست کردن کلیپ درسی این خلا رو پر کرده بود.
دانشجویان نخبهای در دانشگاه فرهنگیان تحصیل میکنند و رتبههای کنکور آنان زیر ۱۰۰ است و با جان و دل برای مناطق محروم وقت میگذارند. آموزش و پرورش باید سازوکاری تعریف میکرد آموزش به همه دانشآموزان در ایام کرونا آسان باشد.
ما چقدر انرژی برای رفتن به مناطق محروم داریم؟ چقدر میتوانیم در روستاها وقت بگذاریم؟ به همه جا که نمیتوانیم سر بزنیم، باید مسئولان دانشگاه فرهنگیان و آموزش و پرورش فکری اساسی برای موضوع آموزش در ایام کرونا میکردند.
رهبر معظم انقلاب نسبت به وجود دانشگاه فرهنگیان تأکید دارند اما برخی مسئولان به دنبال ادغام این دانشگاه و یک سری مسائل سیاسی هستند؛ در واقع نمیخواهند این دانشگاه پیشرفت کند و موازیکاریهایی که در این زمینه دارد انجام میگیرد بسیار است و تصمیماتی از بیرون اتخاذ میشود و به دانشگاه فشار میآورند.
امیدوارم مشکلات دانشگاه فرهنگیان حل بشود و دانشگاهی در تراز انقلاب اسلامی برای تربیت معلم متعهد و متخصص باشد.
انتهای پیام/۴۱۱۸/
انتهای پیام/