مطالعه آنالیز ساختار بلوری کمپلکسهای فلزات گروه روی انجام شد
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی علم ایران، دکتر حمید رضا خواصی، مجری اصلی این طرح گفت: «بررسی انباشتگی های بلوری در واقع نگاه دقیق به برهمکنشهای بین مولکولی هدایت کننده ساختار و تاثیر آنها در ساختار نهایی است. پیوندهای هیدروژنی برهمکنشهایی کلیدی در اکثر ساختارهای بلورین هستند، اما نقش تاثیرگذار سایر برهم͏کنشهای ضعیف را نیز نمی͏توان نادیده گرفت».
وی افزود: «با بررسی͏ هدفمند روی تغییرات اعمال شده به منظور بهینه کردن قدرت برهمکنشهای ضعیف، می͏توان گامی موثر در پیشبرد اهداف مهندسی بلور برداشت. طراحی و پیشبینی انباشتگیهای بلوری ترکیبها با توجه به تغییرات اعمال شده در واحدهای سازنده͏ اولیه، نیازمند بررسیهای منظم و سازمان یافته است».
خواصی همچنین گفت: «در واقع مطالعه و ردیابی برهمکنشهای بین مولکولی مستلزم مطالعه͏ای سیستماتیک است که بتوان تا حد امکان ساختارهای مشابه را با یکدیگر مقایسه کرد. به طور مثال، کمپلکسهایی طراحی شوند که حوزه͏ کوئوردیناسیونی آنها، وضعیت دهندگی لیگاند و همچنین برهمکنشهای غالب در سیستم را بتوان تا حد ممکن کنترل کرد».
وی افزود: «در این بین سینتون برهم کنش π···π یکی از برهمکنشهای غیرکووالانسی موثر و هدایت کننده فرایند انباشتگی بلوری در ترکیبهای کوئوردیناسیونی است. هدف اصلی این طرح تحقیقاتی بررسی نقش سینتونهای آروماتیک در فرایند خود تجمعی ترکیبهای سنتز شده بود. به این منظور لیگاندهای دارای حلقههای آروماتیک نفتالنی به همراه کمپلکسهای جیوه (II) آنها سنتز شدند».
خواصی عنوان کرد: «قطبی شدن سیستمهای آروماتیک توسط حضور استخلافهایی روی حلقه آروماتیک، جایگزینی یکی از اتمهای حلقه با گروههای همالکترون نظیر هترو اتم نیتروژن و یا توسعه بخش آروماتیک نشان داد که در این ترکیبها سینتون برهمکنش π···π سینتون هدایت کننده ساختار بوده و عاملی اولیه در جهت دهی هندسه کوئوردیناسیون فلز مرکزی نیز است».
این محقق در ادامه گفت: «در ادامه در این طرح پژوهشی مطالعه اثر سینتونهای آروماتیک روی نانوساختارهای از ترکیبات سنتزی، نشان داد که برهمکنشهای بین مولکولی هم روی ساختار ترکیبات کوئوردیناسیونی و هم روی انباشتگی بلوری و لذا روی نانوساختارهای سنتزی اثر میگذارند. لذا به نظر میرسد که میتوان با ایجاد تغییر در برهمکنش بین مولکولی از طریق تغییر در جهت حلقهها و یا توالی آن (استفاده از حلقه هتروآروماتیک) روی برهمکنش مذکور و ساختار و انباشتگی بلوری کمپلکسهای مربوطه در نهایت روی فاز نانوی نهایی اثر گذاشت».
در تحقیق حاضر سعی شد تا با جمعآوری دادههای تجربی مناسب بتوان مطالعهای منسجم و دقیق را به انجام رساند. بدون شک پایانی برای این علم وجود نخواهد داشت و تلاش در راه پیشبرد این مسیر همچنان ادامه دارد.
انتهای پیام/