درس بزرگ آموزش‌عالی آلمان به دانشگاه‌های انگلیس

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مؤسسه سیاست‌گذاری تحصیلات تکمیلی (HEPI) در مقاله‌ای به مقایسه دانشگاه‌های آلمان و انگلیس پرداخت و نگاهی نیز به همکاری‌های آکادمیک بین این دو کشور داشت.

در این مقاله عنوان شده که دولت آلمان استراتژی‌های روشن‌تری در زمینه سیاست‌گذاری آموزش‌عالی و نقل و انتقال دانشجویان و همچنین برنامه‌ریزی‌های بهتری در زمینه اشتغال دانشجویان داشته است. به‌علاوه در خصوص پرداخت مالیات بر ارزش‌افزوده، کمک‌های زیادی به دانشجویان خارجی کرد، زیرا سیاست‌گذاران این کشور معتقدند که این دانشجویان می‌توانند برای آلمان از نظر علمی و سایر جنبه‌های آکادمیک بسیار سودآور باشند.

نیک هیلمن، نویسنده HEPI و مشاور اسبق دیوید ویلتس معتقد است: «بدون شک آلمان درس بزرگی در زمینه آموزش به انگلیس داده است زیرا سیاست‌های این کشور در زمینه آموزش‌عالی بین‌المللی بسیار منعطف است. انگلیس می‌‌تواند در این زمینه چیزهای زیادی از آلمان و منافع اقتصادی که از دانشجویان بین‌المللی کسب می‌کند یاد بگیرد.»

یکی از تفاوت‌های عمده دانشگاه‌های آلمان و دانشگاه‌های انگلیس، شهریه دانشجویان بین‌المللی است. بیشتر دانشجویان، از جمله دانشجویان بین‌المللی می‌توانند به صورت رایگان در آلمان تحصیل کنند. در حالی که دانشجویان انگلیسی مجبور هستند شهریه گزافی برای تحصیل در دانشگاه‌های انگلیس پرداخت کنند.

اگرچه درخواست تحصیل در دانشگاه‌های انگلیس بیشتر از آلمان است، اما با شرایط مناسبی که آلمان برای ادامه تحصیل فراهم کرده است، انتظار می‌رود که در آینده آلمان بتواند از انگلیس پیشی بگیرد.

لازم به ذکر است از زمانی که آلمان سعی کرد دانشگاه‌های انگلیسی زبان تأسیس کند، به میزان دانشجویان بین‌المللی این کشور افزوده شده است.

سرویس تبادلات آکادمیک آلمان (The German Academic Exchange Service) یا DAAD عنوان کرد که 30% از دانشجویان خارجی پس از اتمام تحصیلات خود برای کار کردن، حداقل به مدت 5 سال در آلمان می‌مانند، در نتیجه تمام هزینه‌هایی که دولت آلمان صرف دانشجویان بین‌المللی کرده بود، به صورت خودکار از طریق کار کردن این دانشجویان در آلمان جبران می‌شود.

در حالیکه از هر 5 دانشجوی خارجی که در بریتانیا تحصیل می‌کنند کمتر از یک نفر، پس از اتمام تحصیل در بریتانیا باقی می‌مانند و جذب بازار کار این کشور می‌شوند، زیرا سیاست‌های حزب محافظه کار در انگلیس به نحوی بوده که همواره به سمت احداث دانشگاه‌های بزرگ با شهریه بالا پیش رفته است. دانشجویان بین‌المللی انتظار دارند مهارت های آنها در این دانشگاه افزایش یابد و پس از اتمام تحصیل جذب بازار کار انگلیس شوند، اما واقعیت‌ها‌ خلاف این انتظار است.

هیلمن افزود: «کمتر از نیمی از 16 ایالت‌ آلمان از دانشجویان شهریه دریافت می‌کنند و علی‌رغم نگرانی کارشناسان اقتصادی درباره کسری بودجه، این میزان شهریه دریافتی از 1000 یورو در سال تجاوز نمی‌کند. در حالیکه سیاست‌های آموزش‌عالی آلمان به سمتی پیش می‌رود که دانشجویان مجبور به پرداخت شهریه در دانشگاه‌ها نباشند، شهریه دانشگاه‌های انگلیس سه برابر شده است.»

آلمان بر خلاف انگلیس، دانشجویان را به عنوان یک منبع درآمد برای دانشگاه در دوران تحصیل در نظر نمی‌گیرد، بلکه به آنها به عنوان سرمایه‌‌ای نگاه می‌کند که می‌‌توانند پس از اتمام تحصیلاتشان از طریق جذب شدن در بازار کار آلمان، برای این کشور سودآور باشند.

همکاری‌های آکادمیک آلمان و انگلیس

این گزارش نگاهی نیز به همکاری‌های آکادمیک بین این دو کشور داشته است. در زمینه تحصیلات تکمیلی به نظر می‌رسد از نظر ساختار موسسات آموزشی، آلمان شباهت‌ بیشتری به اسکاتلند دارد. به عنوان مثال مؤسسه فرنهورفر، که مؤسسه Catapult در زمینه تحقیق در علوم کاربردی را شکل داده است، یک شعبه در اسکاتلند نیز دارد که سعی کرده پلی بین صنعت و تحقیقات ایجاد کند.

تجزیه و تحلیل سیستم دانشگاه‌های انگلیس و آلمان حاکی از همکاری‌های عمیق تحقیقاتی بین این دو کشور است. موفقیت در زمینه این همکاری‌ها نشان می‌دهد که چگونه دو کشور با دو فرهنگ متفاوت می‌توانند همکاری‌های آکادمیک خوبی داشته باشند. به اعتقاد هیلمن اگرچه که این امری بسیار مثبت است اما تغییراتی که در بودجه تحقیقاتی اتحادیه اروپا ایجاد شده است می‌تواند این همکاری‌ها را تحت‌الشعاع قرار دهد.