در نشست آنا با طوفان مهردادیان و بنفشه اعرابی مطرح شد:
تئاتر از ملاک قرار گفتن فروش ضربه می‌خورد/ گاهی مخاطب برای دیدن بازیگر چشم رنگی و سوپراستار می‌آید، نه تماشای تئاتر
طوفان مهردادیان درباره وضعیت تئاتر و سیاست‌های جدید مدیران گفت: «در زمانی که موفقیت یک اثر نمایشی بر اساس فروش بیشتر آن محاسبه می‌شود، از جریان‌سازی در تئاتر فاصله خواهیم گرفت و در مقابل شاهد اجرای آثار نمایشی می‌شویم که به هر قیمتی می خواهد مخاطب را بخنداند.»
طوفان مهردادیان، بازیگر تئاتر و مجری رادیو، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «برای ما به عنوان هنرمند اینکه مخاطب و دریافت او از مفاهیم اثر درست باشد، خیلی مهم است، اما اینکه سیاست‌ها به گونه‌ای باشد که ما تنها به اجرا فکر کنیم و به تماشاگر بها ندهیم و صرفاً توجهمان به گیشه باشد در واقع مهم‌ترین آفت ماجرا است. چراکه تنها دغدغه ما در چنین شرایطی این است که درآمد بیشتری کسب کنیم تا بتوانیم دستمزد بازیگرانمان را پرداخت کنیم. از نظر من این نوع نگرش به معنای آوردن و خنداندن تماشاگر و آوردن مخاطب به هر قیمت است.»
بنفشه اعرابی، بازیگر تئاتر به مسئولان سالن‌ها پیشنهاد کرد که درصورتی که فکر می‌کنید گیشه و درآوردن عواید هرچه بیشتر از مضمون و محتوای اثر اهمیت دارد، بهتر است که این سالن‌ها را به سالن شو تغییر کاربردی دهند و در آن از افرادی چون بازیگران چهره و فوتبالیست‌های مشهور استفاده کنند تا همه در کنار هم پول درآورند. در این صورت دست از سر تئاتر بردارند و تئاتر روال منطقی خود را پیداکند. مدیران می‌توانند دغدغه‌های تجاری خود را می‌توانند با فشن شو به ثمر رسانند.»
وی یادآور شد: «ما هنرمندان تئاتر پیش از این هم پول زیادی نمی‌گرفتیم ولی با همان هم بخشی از هزینه‌های ما پرداخت می‌شد، در حالی که در قبال کار آخرم که در آن از فلان خانم چشم‌رنگی و فوتبالیست و ... استفاده نکرده‌ام هنوز پولی دریافت نکرده‌ام.»
طوفان مهردادیان در ادامه این گپ‌وگفت خاطرنشان کرد: «در آخرین تجربه تئاتری‌ام که سمتم صرفاً بازیگری نبود، دوست داشتم جوابگوی عوامل اجرایی کار باشم اما به دلیل اینکه مسئولان اعلام کرده بودند پولی پرداخت نخواهند کرد به دنبال اسپاسر و حامی مالی بودم تا اینکه احساس کردم به معنای تمام کلمه مشغول تکدی‌گری هستم، در این کار تنها دل خود را خوش می‌کردم که این تکدی‌گری فرهنگی است که اتفاقاً این واقعه‌ای است که در تئاتر در حال رخ دادن است و ما در حال گدایی تماشاگر، اسپانسر و... هستیم که این اتفاق ممکن است فرهنگی نباشد.»
اعرابی نیز در تکمیل این صحبت‌ها عنوان کرد: «همه ما از اینکه نمایش‌ها مخاطب زیادتری داشته باشند، بسیار خوشحال می‌شویم اما موضوع این است که با در پیش گرفتن سیاست و خواسته مدیران می‌بینیم که مخاطب برای تماشای تئاتر به سالن نیامده است، بلکه او تنها برای دیدن بازیگر چشم رنگی و سوپراستار آمده است. در چنین شرایطی اصلاً افراد حاضر در سالن را نمی‌توانیم مخاطب تئاتر بدانیم و یا حتی در آمار تماشاگران آنها را شمارش کنیم، ضمن اینکه فروش بالای یک تئاتر نشان از ارزش آن نیست که حال بخواهیم پر بودن سالن نمایشی را دلیلی برای اجرای موفقیت‌آمیز یک اثر بدانیم.»
مهردادیان نیز افزود: «تجربه نشان داده کارهایی که تماشاگرانش در میانه اجرا سالن را ترک می‌کنند و یا با استقبال خوبی روبه‌رو نشده‌اند، نسبت به کارهای پرمخاطب بیشتر جریان‌ساز بوده، زیرا در این تعامل مخاطب در مقابل جریان‌سازی مقاومت کرده است، بنابراین وقتی این اتفاق روی می‌دهد و ملاک، فروش بیشتر بلیت آثار می‌شود نباید انتظار داشته باشیم که فلان کار اقبال خوبی داشته باشد یا جریان‌ساز شود.»
وی تاکید کرد: «درحالی‌که این روزها، با اضافه شدن تماشاخانه‌های خصوصی هم روبه‌رو هستیم که اتفاق بسیار بزرگی است خیلی از تئاتری‌ها می‌گویند که دیگر کارهای نمایشی پاسخگوی ما نیستند بنابراین چندان نمایش‌های متفاوت و ارزشمندی را شاهد نیستیم. همچنین اگرچه به زور نام خیلی از کارها را می توان تئاتر گذاشت اما مدیران از این موقعیت استفاده می‌کنند و مدعی هستند که مثلا در دوران مدیریت ما این تعداد کار اجرا شده است درحالی‌که نکته حائز اهمیت این است که چقدرکارها از سوی مدیران حمایت شده است نه اینکه چه تعداد افراد هزینه کرده‌اند تا در دوره فلان مدیر نمایشی به اجرا درآید.»
مهردادیان درباره تاسیس کمپانی تئاتر عنوان کرد: «وقتی صحبت کمپانی تئاتر پیش می‌آید در کنارش تئاتر مستقل نیز مطرح می‌شود و نمی‌توان گفت که همچنان تئاتر خودگردان باشد ولی نظارت دولتی هم داشته باشد. اگر قرار باشد سوبسیدها حذف شود باید نظارت‌ها هم برداشته شود.»
بنفشه اعرابی با اعتقاد به اینکه تئاتر هیچ‌وقت بدون حمایت دولتی و سوبسید نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد عنوان کرد: «آلمان که از بزرگ‌ترین و قوی‌ترین کشورها در حوزه تئاتر است، کمپانی‌هایش بدون حمایت دولتی نمی‌توانند خود را اداره کنند بنابراین یک جستجوی ساده اهمیت این امر را برای مدیران روشن خواهد کرد. همچنین در تاجیکستان به بازیگر حقوق داده می‌شود و هنرمند مجبور نیست که همچون ما در فضایی دیگر که کاملاً با روحیه و سلایق ما بی‌ربط است، کار کند وعواید حاصل از کار و زحمتش را در تئاتر خرج کند.»
وی در سخنانش تاکید کرد: «متاسفانه مدیران ما کارها را به سمتی سوق داده‌اند که مخاطب به شوخی‌های غیرمتعارف می‌خندد به گونه‌ای که حتی یک هنرمند از بردن یک همراه به سالن تئاتر به دلیل ادای برخی دیالوگ‌های سطح پایین می‌ترسد. مواردی چون در آوردن ادای فلان شخصیت که هیچ یک از ما دوستش نداریم از جمله نکاتی است که اشتیاق به کار کردن و یا دیدن یک اثر نمایشی را کاهش می‌دهد.»
طوفانیان در ادامه درباره نوع فعالیت جدید سالن‌های نمایشی مجموعه تئاترشهر، اظهار کرد: «اگر این کار قائم به فرد نباشد و با رفتن یک مدیر همچنان ادامه داشته باشد بسیار خوب است اگرچه همه ما افتخار داریم که بعد از رسیدن به یک پست و مقام همه برنامه‌های مدیر قبلی را کنار می‌گذاریم در حالی که بسیاری از کارهای به اجرا در آمده باید استمرار داشته باشد تا نتیجه‌اش مشخص شود. اینکه سالن‌ها فعالیتی جهت‌دار داشته باشند بسیار خوب است و اینکه سالن‌ها در اختیار گروه‌های نمایشی قرار گرفته شود خوب است تنها به این شرط که برخوردهای شخصی نشود.»
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
