راه جدیدی برای انتقال حافظه و تغییر خاطرات ناخوشایند

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، زیست‌شناسان دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس به تازگی اعلام کرده‌اند که با انتقال حافظه از یک حلزون دریایی به حلزونی دیگر از طریق تزریق RNA توانسته‌اند حافظه مصنوعی ایجاد کنند. این تحقیقات منجر به راه‌های جدید درمانی برای تغییر خاطرات ناخوشایند و نیز راهی برای ذخیره خاطرات از دست رفته می‌شود.

زیست‌شناسان ابراز امیدواری کردند که در آینده‌ای نه چندان دور بتوانند از RNA به منظور بهبود اثرات جانبی بیماری آلزایمر یا اختلال استرس پس از حادثه استفاده کنند. محققان، RNA را به عنوان یک پیام‌آور سلولی می‌شناسند که پروتئین‌هایی را ایجاد می‌کند و دستورالعمل‌های DNA را برای دیگر سلول‌ها نیز به کار می‌برند.

اما محققان به عملکردهای دیگری غیر از کدگذاری پروتئین نیز دست یافتند که می‌توان به تنظیم انواع فرآیندهای سلولی اشاره کرد که در رشد و بروز بیماری مؤثرند. آنها شوک‌های الکتریکی خفیفی را به دم گونه‌های حلزون دریایی وارد کردند. این حلزون‌ها، پنج شوک را به ازای هر 20 دقیقه یک شوک دریافت کردند و سپس 24 ساعت بعد، پنج شوک دیگر به آنها وارد شد.

این شوک‌ها، رفلاکس خروجی دفاعی بدن حلزون را تقویت می‌کنند. این رفلاکس، واکنشی است که بدن این موجودات در برابر حفاظت از خطرات از خود نشان می‌دهد. زمانی که محققان، حلزون‌ها را به ترتیب مورد بررسی قرار دادند، دریافتند حلزون‌هایی که شوک‌های الکتریکی را دریافت کرده بودند، انقباضی دفاعی از خود نشان داده بودند که حدود 50 ثانیه به طول انجامید. در گروهی که شوک دریافت نکرده بودند، این انقباض‌ها تنها یک ثانیه ادامه داشت.

دانشمندان، RNA را بعد از سری دوم شوک‌ها، از سیستم‌های عصبی حلزونی‌های دریایی که شوک الکتریکی دریافت کرده بودند و نیز حلزون‌هایی که شوک دریافت نکرده بودند، استخراج کردند. آنها سپس، RNA گروه اول را به هفت حلزون دریایی که شوک دریافت نکرده بودند، تزریق کردند و RNA گروه دوم را نیز به هفت حلزون گروه کنترلی تزریق کردند که شوک الکتریکی دریافت نکرده بودند.

دانشمندان دریافتند هفت حلزونی که RNA را از حلزون‌‌های دریافت‌کننده شوک الکتریکی گرفته بودند، به گونه‌ای رفتار کردند که گویی روی آنها هم شوک الکتریکی اعمال شده است و در نتیجه، انقباضی دفاعی از خود نشان دادند که به طور متوسط 40 ثانیه به طول می‌انجامید. اما در این میان، حلزون‌های گروه کنترل، انقباض طولانی مدتی را از خود نشان ندادند.

سپس محققان، RNA را به ظروف آزمایشگاهی اضافه کردند که حاوی رشته‌های عصبی استخراج شده از حلزون‌های مختلفی که شوک الکتریکی دریافت نکرده بودند. بعضی ظروف، حاوی RNA گرفته شده از آن دسته حلزون‌های دریایی‌ای بود که شوک الکتریکی دریافت کرده و بخشی از ظروف، دارای RNA حلزون‌های دریایی بدون شوک الکتریکی بودند. بعضی ظروف هم از رشته‌های عصبی حساس و دیگر عصب‌های حرکتی تشکیل شده بودند که در حلزون‌ها مسئول رفلاکس و واکنش‌های عصبی هستند.

زمانی که محققان به یک حلزون دریایی شوک الکتریکی وارد می‌کنند، رشته‌های عصبی حساس، تحریک‌پذیرتر می‌شوند. پژوهشگران دریافتند که با افزودن RNA گرفته شده از حلزون‌های دریافت‌کننده شوک الکتریکی، قادرند این تحریک‌پذیری را در رشته‌های عصبی حساس بالا ببرند.

محققان مدت‌ها بر این باور بودند که خاطرات و حافظه در پایانه‌های عصبی ذخیره می‌شوند. اما بعضی دانشمندان نگاه متفاوتی دارند، به گونه‌ای که معتقدند حافظه در هسته‌های رشته‌های عصبی ذخیره می‌شوند. چنانچه حافظه و خاطرات در پایانه‌های عصبی ذخیره شوند، این آزمایش محققان عملی نخواهد شد.

فرآیندهای مولکولی و سلولی در انسان و حلزون‌های دریایی بسیار شبیه به هم‌اند. حلزون‌ها 20 هزار رشته عصبی در سیستم عصبی مرکزی دارند و این در حالی است که این تعداد در انسان به حدود 100 میلیارد می‌رسد. محققان امیدوارند که روزی، RNA بتواند در ذخیره‌سازی خاطرات از دست رفته‌ای به کار رود که در ابتدای بیماری آلزایمر از دست رفته‌اند.

منبع: جی پلاس