آیا شهابسنگ در هرم جیزه وجود دارد؟
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از DailyMail، فضای خالی مرموزی که در هرم جیزه پیدا شده است میتواند خانه تخت فولادی باشد که از آهن استخراجشده از شهابسنگ ساخته شده است. باستانشناسان بر این باورند که این تخت میتواند فرعون را به زندگی بعدی ببرد.
دانشمندان با آنالیز یک متن باستانی اطلاعات جدیدی در این باره به دست آوردهاند. در این متن باستانی آمده است: «قبل از این که فرعون به ستاره شمالی برسد باید از دروازههای آسمان عبور کند و روی تخت آهنی بنشیند».
فضای خالی درون هرم جیزه در ماه نوامبر 2017 توسط مهدی طیوبی از موسسه هیپ پاریس و کونیهیرو موریشما از دانشگاه ژاپن کشف شد. با این حال باستانشناسان هنوز دقیقا نمیدانند که این فضای خالی چه استفادهای داشته است.
حالا گیلیو ماگلی، مدیر دانشکده ریاضایات و استاد باستانشناسی و نجوم در دانشگاه دی میلانو، فکر میکند که شاید جواب این معما را داشته باشد.
وی در این باره میگوید: «با توجه به اطلاعاتی که از آداب و رسوم تدفین مصریان در دست داریم، این احتمال وجود دارد که تخت آهنی فرعون در این فضای خالی قرار داشته باشد. متنهای باستانی در هرم پیدا شده که در آنها اشاره شده است: قبل از این که فرعون به ستاره شمالی برسد باید از دروازههای آسمان بگذرد و روی تخت آهنی بنشیند».
هرم بزرگ جیزه در سال 2550 قبل از میلاد مسیح ساخته شده است و یکی از بزرگترین و پیچیدهترین سازه در تاریخ معماری است. اتاقهای داخلی از طریق یک تونل باریک به هم مرتبط هستند؛ یکی از آنها قبل از رسیدن به اتاق تدفین پهن میشود و به سمت بالا شیب برمیدارد تا بدین ترتیب گالری بزرگ شکل بگیرید.
اتاق جدید درست بالای گالری بزرگ قرار دارد اما هیچ فشاری (ناشی از وزن اتاق) به گالری وارد نمیکند چرا که سقف اتاق گالری با استفاده از تکنیک پتکانه (سازهای شامل چند ردیف طاقچه که براساس هندسهای مشخص و منتظم روی هم سوار میشوند) ساخته شده است.
ماگلی میگوید: «پیش از این تکههایی از تخت ملکه حتپحرس یکم پیدا شد که در دانشگاه هاروارد بازسازی شد. امیدواریم با نگاه کردن به تخت ملکه ایدههایی از ظاهر و شکل تخت آهنی داخل هرم جیزه بگیریم. تخت ملکه حتپحرس یکم یک صندلی از جنس چوب چدار است که با ورقههای طلا پوشانده شده است. احتمال میرود تخت آهنی نیز شبیه به تخت ملکه باشد اما به جای طلا با لایهای از فولاد پوشانده شده باشد».
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/