حمایت مسئولان موجب رونق تولید و اشتغال/ از همه مسئولان گله دارم؛ از خواب بیدار شوند

امید خان‌محمدی اطاقسرا مخترع «دستگاه هواساز و خارج‌کننده گازهای مضر از آب استخر» کارشناس زیست شناسی-میکروبیولوژی، کارشناس ارشد زیست شناسی دریا- بیولوژی ماهیان دریا و دانشجوی سال آخر دکتری تخصصی جانوران دریا، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران و کارمند آزمایشگاه تحقیقاتی (ساها) دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل است.

امید خان‌محمدی اطاقسرا 5 اختراع را به ثبت رسانده و دارای دو مقاله با نمایه ISI و دو مقاله با نمایه SCOPUS ، چندین مقاله علمی پژوهشی و شرکت در کنفرانس های بین المللی و ملی به صورت سخنرانی و پوستر است.

خان محمدی عضویت در فدراسیون جهانی مخترعین در جمهوری اسلامی ایران (IFIA)، انجمن مخترعین کشور و انجمن علمی شرکت تحقیقاتی ستاره شیلات شمال را در کارنامه علمی خود دارد.

صاحب اختراع «دستگاه هواساز و خارج‌کننده گازهای مضر از آب استخر»، مراکز تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی، شیلات و سازمان غذا و داور را مناسب ترین اداره برای استفاده اختراع خود می داند.

گفت‌‌‌وگوی خبرنگار خبرگزاری آنا با کارمند فعال علمی و پژوهشی واحد بابل را در زیر می‌خوانیم:

تاکنون چند اختراع ثبت کرده اید؟

تا به حال توانسته ام با کمک استادان و حمایت و همکار دانشگاه آزاد اسلامی بابل 5 اختراع شامل: (ساخت کف روب جدید برای دفع فضولات و جلوگیری از وارد شدن استرس به ماهی) در زمینه علوم شیلاتی به شماره ثبت 63140، (ساخت داروی گیاهی برای از بین بردن جوش های صورت) در زمینه گیاهان دارویی به شماره ثبت 66271 ، (ساخت دستگاه داروده استخرهای پرورش ماهی) در زمینه علوم شیلاتی به شماره ثبت 70600 ، (ساخت دستگاه تولید برق از آب، نور خورشید و باد) به شماره ثبت 70601، (ساخت دستگاه هواساز و خارج کننده گازهای مضر از آب استخر) به شماره ثبت 78987 را در سازمان ثبت اختراع و اسناد کشور ثبت کنم.

فعالیت های علمی و پژوهشی و سوابق کاری خود را بیان کنید.

همکاری در چندین طرح پژوهشی دانشگاهی، مشاور پایان نامه کارشناسی ارشد، داور پایان نامه، عضو علمی و اجرایی چندین همایش علمی، مجری برگزار کننده نخستین دوره مسابقات پرواز تخم مرغ در دانشگاه آزاد اسلامی بابل، ترجمه کتاب تخصصی، همکاری در چاپ و ویراستاری کتاب های تخصصی، سابقه تدریس از سال 1387 تاکنون در دانشگاه آزاد اسلامی بابل، دانشگاه آزاد اسلامی آیت الله آملی و دانشگاه پیام نور، دانشکده سما) و دارای کد تدریس از دانشگاه علمی کاربردی: 8601074 ، سرپرست سابق مجتمع آموزشی- پژوهشی رجه در دانشگاه آزاد اسلامی بابل، مدیریت سابق تدارکات دانشگاه، شرکت در نمایشگاه های اختراعات مختلف، پذیرش اختراع در مسابقات جهانی مخترعین در کره جنوبی و شرکت در مسابقات و جشنواره های مخترعین کشور و آخرین مسابقات هم شرکت در جایزه بزرگ اختراعات ایران بود که تا مرحله نهایی از بین 300 شرکت کننده انتخاب شدم.

با توجه به شغل کارمندی چه انگیزی برای این کارها داشته اید.؟

عشق و علاقه‌مندی این جانب به طرح و ایده های نو این جرقه در ذهنم ایجاد کرد که کارهایی انجام بدهم و با توجه به رشته تحصیلی و بررسی مشکلاتی که در صنعت هست این ایده ها به ذهنم رسید. برخی از اختراعات هم ارتباطی با رشته بنده ندارد اما با توجه به اینکه ایده طرح من بتواند مشکلی را حل کند این اختراع به ذهنم رسید. پس باید توجه کرد هر ایده ای که کاربردی باشد نیاز به حمایت دارد تا بتوانیم از این اختراع استفاده کنیم اما متاسفانه اکثر اختراعات در ایران کناری افتاده و کسی از آنها بهره برداری نمی کند.

چه مشکلاتی در راه ارتباط دانشگاه با صنعت دارید؟

متاسفانه توجه نکردن برخی مسئولان و شرکت ها به مخترعان از عمده مشکلات بزرگ است. بعد از اختراع کردن یکی از مهمترین ارکان، حمایت از مخترع است که محصولی به مرحله تولید برسد و قابل اجرا شود، بنابراین دانشگاه یا هر ارگانی باید همت و حمایت خود را اعمال کنند. یک مخترع نباید بعد از ساخت یک اختراع دنبال تولید انبوه آن باشد، بلکه ابتدا باید به دست تولیدکننده برسد و مخترع درگیر یک محصول نشود بلکه باید به دنبال فکر و ایده جدید باشد تا نیروی او هرز نرود.

یک اختراع چقدر هزینه و نیروی کار لازم دارد؟

تولید یک اختراع در بدترین حالت حداقل 10 نفر را به صورت مستقیم مشغول به کار می کند حال باید حساب کرد چند اختراع در این جامعه خاک می خورند، اگر حمایت مسئولان امر باشد تولید انجام، مشکلات اشتغال هم کمتر می شود و بازار کار رونق پیدا می کند و تازه خیلی از اختراعات پتانسیل صادرات دارد و می توان برنامه ریزی خوبی روی آن انجام داد و به کشور های دیگر ارائه داد.

برخی از اختراعات هم نیاز ما را به برخی از محصولات وارداتی مرتفع می سازد و مانع خروج ارز از کشور می شود و حرکت خوبی که متاسفانه در ایران نداریم این است که در تمام صنایع مشکلاتی وجود دارد. بیاییم از تمام مخترعان کمک بگیریم و از فکر آنها برای رفع مشکل تلاش کنیم مطمئن باشید راهکارهای جالبی ارائه می دهند.

چه انتظاری از مسئولان دارید.؟

مسئولان عزیز بدانند که فکر خوب و ایده خلاق دارای ارزش و سرمایه یک کشور است که باید از آن به خوبی مراقبت کرد و با شعار خالی هیچ اقدامی صورت نمی گیرد. تمام مخترعان برای ارائه اختراع خود مشکلات مالی دارند که یکی از مهمترین بخش ها در اجرای یک اختراع است و باید حمایت کنند. بنابراین همه ما مخترعان نیاز ویژه به توجه خاص داریم.

در آینده چه برنامه ای دارید.؟

بنده نیز با تمام مشکلاتی که داشتم از ایده های نو و اختراع جدید با توجه به مشکلات کوتاه نیامده ام و فکرم همواره درگیر ایده هایی هست که مشکلات جامعه و مردم را کاهش بدهد. به نظر من یک اختراع باید مشکلی را حل کند تا ارزشمند باشد. اکنون سه ایده و طرح در دستور کار دارم که یکی مربوط به آلودگی کلان شهرها است و دیگری ساخت وسیله ای هست که با کمک پسرم در حال انجام است و دیگری هم که طرح را به انستیتو پاستور ایران و از آنجا به قسمت دفتر علم و فن آوری ریاست جمهوری ارائه کرده ام و منتظر نتیجه هستم.

و سخن آخر...

به عنوان یک مخترع از تمام مسئولان گرامی گله دارم چراکه از مخترعان جامعه که درصد کمی را تشکیل می دهند حمایت نمی کنند. مگر تعداد مخترعین در کل کشور چند نفر هستند شاید به کمتر از یک درصد برسند آیا آنان نیاز به توجه ویژه ندارند؟ آیا نیاز نیست مسئولان از خواب بیدار شوند و حرکتی برای این افراد خاص انجام بدهند و آنانی که ادعا دارند و توجهی به مخترعان نمی کنند آیا توانایی یک ایده کوچک را دارند. پس دیگر زمانش رسیده که مسئولان چشم ها رو بشویند و نگاه نو به مخترعان کنند.

امیدوارم روزی برسد که مرکز یا مجتمعی را به نام مخترعین ایران آماده کنیم و از همه دعوت به همکاری کنیم تا جذب این مرکز شوند و تمام امکانات در اختیار آنان قرار داده شود و حمایت مالی صورت بگیرد. مطمئن باشید با این ایده که بنده پیشنهاد دادم تحولی عظیم در ایران اتفاق می افتد و هر سال یک یا چندین اختراع جدید داشته باشیم و حرف اول در ایران و یا تمام دنیا را بزنیم و توان مخترعان ایران را به تمام دنیا ثابت کنیم، به امید آن روز که این آرزو به واقعیت تبدیل شود.

گفت‌وگو از عباس ولی‌پور افروزی