برترین تصاویر فضایی سال ۲۰۱۷
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، سال 2017 را میتوان سال رویدادهای مهم فضایی نامید. دانشمندان در این سال کشفیات مهمی از جمله امواج گرانشی، رصد نخستین شیء میان ستارهای در منظومه شمسی داشتند.
در ادامه به معرفی برترین عکسها و طرحهای هنری فضایی که رویترز انتخاب کرده است، میپردازیم:
این عکس هنری تلاش دارد مفهوم سیاهچاله فضایی را با یک دیسک متحرک نشان دهد. این دیسک یک سازه مسطح از موادی است که به دور سیاهچاله در حال حرکتند. این تصویر همچنین گازهای داغی به اسم پلاسما را نشان میدهد که از مرکز این دیسک در حال پرتاب هستند.
این تصویر، ابرهای داغ، متراکم و در حال بزرگشدن باقی مانده از دو ستاره نوترونی را درست قبل از زمان برخورد به هم نشان میدهد. این تصویر برای گرامیداشت اولین سالگرد دریافت امواج گرانشی از دو ستاره نوترونی در کهکشان GC 4993 که ۱۳۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارند، منتشر شد.
این یک برداشت هنری از تصویر کهکشان A2744_YD4 است. این کهکشان جوان در این تصویر- زمانی که دنیای ما تنها چهار درصد عمر کنونیاش را داشت- هنوز مملو از گرد و غبارهای فضایی است. اطراف این کهشان با ذرات اکسیژن یونیزه شده محاصره شده است که جلوهای درخشنده به آن میبخشد. این دورترین و همینطور اولین رصد اکسیژن در عالم است.
این تصویری است که از ترکیب دادههای پنج تلکسوپ فضایی از سحابی خرچنگ، که باقی مانده یک ابرنواختر (سوپرنوا) است، ساخته شده است.
این تصویر یک سیاهچاله ابرنواختر در یک کهکشان جوان است. گروهی از اخترشناسان دورترین سیاهچالهای که تاکنون دیده شده است را شناسایی کردند. سیاهچاله نشسته در مرکز یک ابرقهرمان فوقالعاده است که نور آن تنها 690 میلیون سال پس از بیگبنگ منتشر شده است. این نور حدود 13 میلیارد سال طول کشیده تا به ما برسد - یک دوره زمانی که تقریبا برابر با عصر جهان است.
در حالی که در تمام سطح سیاره شکافها و فرورفتگیهای متنوع به چشم میخورد، گودال وسیعی در میانه گدازش دیاکسید کربن یخزده در «زمین پنیر سوئیسی» در مریخ وجود دارد که به نظر میرسد کمی ژرفتر از یک گودال معمولی است. ستارهشناسان سعی دارند بفهمند چه چیزی باعث به وجود آمدن این چاله شده است.
این تصویر که با دوربین آزمایشی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE) از سطح کره مریخ برداشت شده است، بهار را در بخش شمالی این سیاره نشان میدهد. نقاط سفید این عکس برفهایی هستند که از دی اکسید کربن (یا یخ خشک) ساخته شدهاند و تپههای این بخش مریخ را پوشاندهاند.
یک لبه صخرهای ناهموار در سطح مریخ که توسط دوربین آزمایشی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE) برداشته شده است. این دوربین در مدارگرد شناسایی مریخ نصب شده است.
تصویری که توسط مدارگرد شناسایی مریخ ارسال شده و گویی تپهای است که جلوی حرکت تپههای دیگر به سمت جنوب را گرفته است. تپههای کوچک مریخ به صورت عمود بر هم حرکت میکنند و گاهی یک تپه بزرگتر را تشکیل میدهند که این حاکی از تغییر مسیر باد است.
یکی از آخرین تصاویری است که سفینه فضایی کاسینی از سیاره زحل ارسال کرده است. وقتی این سفینه فضایی در سال ۲۰۰۴ به مدار زحل وارد شد، نیمکره شمالی این سیاره که در این تصویر دیده میشود، از سیاهی آخر زمستان بیرون میآمد. حالا که دیگر ماموریت کاسینی به آخر رسیده است، بخش شمالی در زیر آفتاب دائم تابستان در حال سوختن است.
انتهای پیام/