خانم فریبا از دانمارک...!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، کشورهای اسکاندیناوی از مرفه‌ترین کشورهای جهان هستند و مطابق معیارهای بین‌المللی (که‌البته الزاماً قابل پذیرش نیستند) شادترین مردم جهان نیز در این کشورها زندگی می‌کنند.
کشورهای اسکاندیناوی معمولاً در صدر لیست کشورهای دارای مردم خوشبخت و آرام، بالا بودن سطح خدمات اجتماعی و بسیاری دیگر از فاکتورها هستند.
در بین کشورهای اسکاندیناوی، دانمارک شرایط ویژه‌تری هم دارد.
مطابق اطلاعات مندرج در دانشنامه‌های عمومی، کشور دانمارک دارای دولت رفاه ‌است و رتبه نخست جهان را از نظر کم بودن اختلاف درآمد مردم، به خود اختصاص داده است. دانمارک از نظر درآمد سرانه رتبه هفتم جهان را دارد و در بررسی‌های سالانه، مردم آن مکرراً به عنوان «راضی‌ترین» مردم جهان اعلام می‌شوند. همچنین در سال 2016 شرکت یونیورسام با انتشار شاخص سالانه شادی، کشور دانمارک را در رتبه نخست شادترین و راضی‌ترین نیروی کار در دنیا معرفی کرد.
امشب (شامگاه چهارشنبه 17 آبان‌ماه) در میان ازدحام و غوغای بین الحرمین، صدای بلندگویی که پیوسته نام گمشدگان را می‌خواند، این عبارت که «خانم فریبا از دانمارک به دفتر مفقودین!» نظرم را جلب و این پرسش ذهنم را مشغول کرد که خانمی از مرفه‌ترین، شادترین و راضی‌ترین کشور جهان در این غوغایی که برخی فقط زباله‌های آن‌را می‌بینند (که البته باید هر مقدار که می‌شود عیار نظافت و بهداشت این مراسم را بالا برد) چه‌می‌کند؟!
قطعاً پاسخ این پرسش را خود خانم فریبا باید بدهد اما شاید بتوان‌گفت راضی‌ترین و شادترین و مرفه‌ترین مردم جهان،گمشده‌ای دارند که آن‌را در کربلا و آن‌هم در اربعین جست‌وجو می‌کنند! این گمشده چیست؟ این گمشده حتماً از جنس رفاهیات و آنچه در سنجه‌های جهانی موجب شادی و رضایت می‌شود نیست و حتماً گوهری است به مراتب با ارزش‌تر و نایاب‌تر که افرادی را از چنان کشورهایی به اینجا می‌کشاند.
او ظاهراً گمشده بود اما چه بسا در حقیقت گمشده‌اش را یافته بود!
خانم فریبا تنها فرد عجیب و تأمل برانگیز حاضر در اربعین نبوده و نیست. افراد مرفه و شاد و راضی (مطابق معیارهای امروز جهان) از کشورهای مختلف جهان از کویت گرفته تا اروپا و از استرالیا تا کانادا را می‌توان در راهپیمایی اربعین دید که با چه اشتیاقی مسیر نجف تا کربلا را پیاده طی می‌کنند. چرا راه دور برویم، از کشور خودمان افراد مرفه و شادی را سراغ دارم که نه تنها در این مراسم شرکت می‌کنند و حضور دارند بلکه خدمتگذاری به زوار حسین بن علی را افتخار خود می‌دانند و کارهایی انجام می‌دهند که برای افراد بیگانه این ارزش‌ها باور نکردنی است.
در اربعین دو سال پیش، جمعی از ایرانیان را دیدم که کفش زائران را تمیز می‌کردند و واکس می‌زدند. وقتی با اصرار از مسوول آن‌ها سؤال کردم شما در ایران چه می‌کنید، به دو نفر از افراد گروه اشاره کرد و گفت: اون آقا تاجر فرش است و اون یکی مدیر یک شرکت هواپیمایی و ...
اربعین داستان عجیبی است با محوریت حسین بن علی (ع) که شعار«انَّ حُبّ الحسین یَجمَعُنا!» می‌تواند آن‌را گویا کند.

منبع: صبح‌نو