چراغ‌هایی که با ادرار روشن می‌شوند

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از گیزمگ، برای مرکز «بیوانرژی بریستول انگلستان» ادرار یک سوخت مهم به شمار می‌رود. همه، از دانشجو گرفته تا طراح و تکنسین می‌توانند به این مرکز بیایند و ادرارشان را برای انجام تحقیقات علمی، اهدا کنند. این ادرارها جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل می‌شود.

دکتر جاناتان وینفیلد، معاون این مرکز، می‌گوید: «اینجا مقداری ادرار داریم که آن را داخل محل ادرار می‌ریزیم. از این لحظه، دیگر ادرار یک زباله مایع نیست، بلکه ماده اولیه مورد نیاز پیل‌های سوختی میکروبی محسوب می‌شود. در درون این پیل‌های سوختی باکتری‌هایی وجود دارد که از این ادرار استفاده می‌کنند و به تجزیه شیمیایی آن و تولید الکترون می‌پردازند. ما این الکترون‌ها را به عنوان الکتریسیته و انرژی، ذخیره می‌کنیم. ما همچنین سیستمی داریم که با این الکتریسیته، موبایل‌ها را شارژ می‌کند».

برای این کار باید میکروب‌های زنده داشت یعنی میکروب‌هایی که از ادرار برای رشد خود تغذیه می‌کنند. به همین دلیل دانشمندان می‌گویند ادراری که هنوز تازه است، پتانسیل بیشتری برای تولید برق دارد. این پیل‌های سوختی، هم از ادرار برای تولید برق استفاده می‌کنند و هم آن را به زباله‌ای پاک تبدیل می‌کنند.

دکتر توسین اوباتا، دیگر پژوهشگر مرکز بیوانرژی بریستول، می‌گوید: «ما آبشاری از شش پیل سوختی میکروبی داریم. ادرار وارد اولین پیل می‌شود و سپس مرحله به مرحله از تمام پیل‌های سوختی می‌گذرد. انرژی تولید شده از طریق این پیل‌ها به کامپیوتر منتقل می‌شوند و می‌توان به کمک دستگاه، مقدار ولتاژ برق تولید شده را دید».

در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ میلادی تیم‌هایی از مرکز بیوانرژی بریستول توالت‌هایی در محل برگزاری جشنواره موسیقی گلاستونبری انگلستان نصب کردند. پیل‌های سوختی میکروبی نیز در همان محل نصب شدند. در این جشنواره که به مدت پنج روز برگزار می‌شد، حدود ۱۷۵ هزار نفر حضور داشتند.

به محض جمع‌آوری ادرار شرکت‌کنندگان جشنواره، پیل‌های سوختی میکروبی شروع به کار کردند و چراغ‌های همان توالت‌ها از برق تولید شده توسط این پیل‌ها روشن شدند.

پروفسور یوهانس ایروپولوس، مدیر مرکز بیوانرژی بریستول، می‌گوید: «ما این فناوری را آزمایش کردیم؛ با ابزاری مانند شارژ موبایل‌ها و با نصب پیل‌ها در محل ادرار. آزمایش‌ها نشان داد که امکان تولید انرژی به این شیوه حتی در محیطی دور از آزمایشگاه نیز به‌خوبی امکان‌پذیر است. به این ترتیب می‌توان گفت این سیستم، یک سیستم خودکفاست و می‌توان آن را در اردوگاه پناهندگان، در محله‌های فقیرنشین، در سکونتگاه‌های غیررسمی و هر جایی که هیچ زیرساخت و هیچ شبکه ملی وجود ندارد، به اجرا گذاشت».

او می‌افزاید: «فناوری استفاده از ضایعات تغذیه برای تولید انرژی یک فناوری فوق‌العاده است زیرا ماده اولیه آن به فراوانی وجود دارد و در این باره هیچگاه کمبودی احساس نخواهد شد. این فناوری به سوخت‌های فسیلی یا چیز دیگری نیاز ندارد. تنها چیزی که نیاز دارد زباله‌های انسانی است که به عنوان منبع تامین الکتریسیته استفاده خواهد شد».

از آنجا که پیل‌های سوختی میکروبی ابزاری ارزان قیمت هستند، انتظار می‌رود استفاده از این سیستم به‌سرعت گسترش یابد. قرار است امسال از این روش تولید انرژی با همکاری سازمان‌های بشردوستانه‌ای در مناطقی از قاره آفریقا استفاده شود.