کرمهای زامبی 2 میلیمتری دانش ما از زمین باستان را خوردهاند
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل ازGizModo، بنا به یافتههای یک پژوهش جدید، اگر کرمهای زامبی وجود نداشتند، تا به امروز تعداد فسیلهای بیشتری از پلیسیوسور (دایناسور آبزی در دوران مزوزوئیک) یافت میشد.
تحقیقات نشان میدهد کرمهای استخوانخوار که بیشتر با نام کرم زامبی شناخته میشوند از 100 میلیون سال پیش شروع به بلعیدن استخوان خزندههای آبزی کردهاند.
کرم استخوانخوار موجودی هولناک و قابل توجهی است که امروزه میتوان آنها را در حال تغذیه از لاشه والها در ته اقیانوس پیدا کرد.
این کرمها پیچکهای ریشه مانندی دارند که قادر به تولید اسیدی است که استخوان را تجزیه میکند. کرم زامبی با پاشیدن این اسید به لاشه وال، مانند مته آن را سوراخ کرده و از کلاژنهای تازه وال تغذیه میکند.
کرمها از چه زمانی شروع به خوردن استخوانها کردند؟
پیش از این دانشمندان حدس میزدند چون امروزه والها منبع غذایی اولیه کرم زامبی را تشکیل میدهند 45 میلیون سال پیش این دو جانور با هم تکامل یافتند.
اما اکنون دانشمندان با استناد به نتایج یک تحقیق جدید خلاف این نظریه را باور دارند. محققان دانشگاه پلیموث بخشهایی از فسیل پلیسیوسور و یک لاکپشت دریایی را با عکسبرداری اشعه ایکس مورد تجزیه تحلیل قرار دادند و پی بردند که سوراخهای به جا مانده روی این استخوانها متعلق به کرم زامبی است.
نیوکلاس هیگز، سرپرست این پژوهش میگوید: «کشف ما ثابت میکند که نه تنها این کرمهای استخوانخوار به همراه والها تکامل نیافته، بلکه اسکلتهای بهجامانده از خزندههای عظیمالجثه آبزی که در دوران دایناسورها حاکم اقیانوسها بودند را نیز بلعیدهاند».
وی در ادامه افزود: «کرمهای زامبی با جلوگیری از فسیله شدن بقایای بسیاری از این هیولاهای منقرض شده در واقع مانع از گسترش دانش ما از موجودات مربوط به آن دوران نیز شدهاند».
بنا به گفتههای هیگز، میزان واقعی «اثر کرم زامبی» در جلوگیری از فسیل شدن مهرهداران آبزی دوره کرتاسه باید مورد ارزیابی قرار گیرد. البته دیرینشناسان میدانند که شرایط مناسب برای فسیله شدن و حفاظت از آن همیشه وجود ندارد و در واقع عواملی زیادی مانند شرایط جوی و زمین شناسی نیز در این امر دخیل هستند.
اما هنوز فکر اینکه یک کرم استخوانخوار 2 میلیمتری به طور عمیقی در میزان دانش ما از زمین باستان دخیل بوده، بسیار جذاب است.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/