اتحادیه میهنی کردستان: دولت مرکزی عراق باید خسارت‌ کردها را جبران کند

به‌گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، اتحادیه ملی کردستان به مناسبت سالگرد عملیات «انفال» و نسل‌کشی کردها با انتشار بیانیه‌ای نوشت: عملیات «انفال» که به نسل‌کشی کردها معروف است، از چهارم اسفند سال 1366 به‌وسیله رژیم بعث عراق آغاز و در مدتی کمتر از شش ماه بیش از 182 هزار انسان کرد را قربانی و 4200 روستا را با خاک یکسان کرد.

در این بیانیه آمده است: در همین عملیات بود که شهرهای حلبچه، طویلا، خورمال، سیدصادق، پنجوین، قلعه‌دزه، سنگ سر، چوارتا، قلاچوالان، ماو‌ت و منطقه‌ بادینان ویران و از سکنه خالی شدند. حجم این نسل‌کشی به حدی بود که گمان می‌رفت کردستان را به سمت نابودی ببرد، رژیم تا بن دندان مسلح عراق نیز با همین هدف دست به انجام آن زد تا ملتی را از ریشه خشک کند و با نسل‌کشی و نابودی جمعی، برای همیشه موضوع کُرد را حل کند و در این راه از هیچ خشونت و درنده‌خویی‌ پرهیز نکرد.

این بیانیه می‌افزاید: پایگاه خبری «Middle East Watch» که به انتشار اخباری در زمینه تحولات خاورمیانه می‌پردازد، در این باره گزارش می‌دهد که عملیات «انفال» در کوتاه‌ترین زمان ممکن به بیشتر مناطق و خاک کردستان حمله و آن را نابود کرد، در این حملات بیش از ٢٠٠هزار انسان کرد کشته شدند و موجب ویرانی بیش از چهار هزار روستا، بیش از سه‌هزار مسجد و 100 کلیسا شد. در این عملیات بیش از دومیلیون راس دام نابود شد و تاثیر مخرب بزرگی بر طبیعت کردستان گذاشت که حجم فراوانی از باغات، فضای سبز، رودخانه‌ها و چشمه‌های کردستان را نابود کرد.

در ادامه این بیانیه آمده است: «کندال نزان» محقق تاریخ معاصر کردستان در مطلبی گفته است که در این واقعه، بنیادهای زندگی در کردستان زیر و رو شد، بعد از این هیستریای جنون‌آمیز که با نسل کشی کردها پایان یافت، ٩٠درصد روستاهای کردستان و بیش از ٢٠ درصد شهرها و شهرک‌ها از روی نقشه پاک شدند، مناطق روستایی به بیش از ١٥میلیون مین آلوده شدند، حدود 5 میلیون کرد روستاها به اردوگاه‌های صدام منتقل شدند و نزدیک ١٠درصد کردهای کردستان عراق از بین رفتند.

«اتحادیه میهنی کردستان» افزود: «یوست هیلترمان» محقق حوزه «انفال» می‌گوید پس از اینکه مردم در روستاهای خود دستگیر شدند، به سمت مراکز رژیم صدام در کرکوک منتقل شدند و سپس با ماشین‌های زرهی سنگین به سمت غرب عراق از شمال تا جنوب بیابان‌ها انتقال یافتند. بیشتر مردان و حتی زنان و کودکان تیرباران و با لودر و بلدوزر در گورهای جمعی دفن شدند.