فارین پالیسی تشریح کرد؛
رویکردهای چهارگانه پوتین در دیدار تاریخی با بایدن
همگرایی یا تقابل؛ خروجی نشست رهبران روسیه و آمریکا چه خواهد بود؟به عقیده تحلیلگر ارشد یک اندیشکده آمریکایی با نزدیک شدن به موعد اولین دیدار بایدن و پوتین، رئیس‌جمهور روسیه ۴ رویکرد اساسی را در دیدار با همتای خود در پیش خواهد گرفت.
گروه جهان خبرگزاری آنا- حسین ارجلو، از فارین پالیسی، الکساندر گابویف تحلیلگر برجسته دفتر مسکو اندیشکده کارنگی که یک مرکز تحقیقاتی وابسته به بنیاد صلح بین‌الملل در واشنگتن دی.سی است در مقاله‌ای به گمانه‌زنی در خصوص دیدار امروز ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه و جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا پرداخته و معتقد است هر دو کشور به دستیابی به حداقل‌ها رضایت خواهند داد.
به نوشته وی، سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه هفته گذشته در این خصوص گفت: ما نه انتظار زیادی از این دیدار داریم و نه توهمی هم برای یک پیشرفت بالقوه در روابط دوجانبه در سر پرورانده‌ایم اما روسیه و آمریکا به‌عنوان دو قدرت هسته‌ای اول جهان نیاز دارند در بالاترین سطح مدیریتی در خصوص اینکه چه موضوعاتی دو کشور را تهدید می‌کنند مجبور هستند به بحث و گفت‌وگو بنشینند.
واشنگتن دیگر توان تقابل با روسیه را از دست داده است
گابویف ادامه داد: البته این دیدار به مذاق کرملین بیشتر خوش آمده زیرا درخواست آن از سوی کاخ سفید مطرح‌شده است. ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه اولین رهبر یک کشور قدرتمند از جبهه مخالف است که جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا قرار است از زمان ورود به کاخ سفید ملاقات کند. همین موضوع به بهتر شدن جایگاه بین‌المللی روسیه کمک می‌کند زیرا این کشور توانسته در دوره ریاست جمهوری پوتین در چشم واشنگتن به‌عنوان یک ابرقدرت خود را نشان دهد.
پوتین تغییرات اساسی در تیم خود تا سال ۲۰۲۴ اعمال خواهد کرد تا بتواند از حمایت مردمی مناسب‌تر و برتری بر رقبا و ناراضیان داخلی برخوردار شود
لازم به ذکر است که رهبری روسیه در مورد انگیزه‌های واشنگتن برای برگزاری این دیدار کاملاً آگاه است. کابینه بایدن نیاز به متوقف کردن مقابله با ابرقدرت روسیه دارد زیرا این تقابل می‌تواند آن‌ها را از تمرکز بر اولویت‌هایی مانند خلاص شدن از پاندمی کرونا، اطمینان از احیای اقتصاد، ترمیم شکاف عمیق اجتماعی حال حاضر در آمریکا، غلبه بر تبعات تغییرات آب و هوایی و پرداختن به قدرت نوظهور چین منحرف کند. حتی اگر در این برهه زمانی نتوان میان خطوط گسل بین روسیه و آمریکا پل زد تمرکز این دو کشور بر پرهیز از تنش می‌تواند دست‌کم بر مدیریت ریسک‌های موجود و جلوگیری از تشدید اختلافات تاثیرگذار باشد.
خبر خوب این است که مقامات کرملین شاید به کاهش نسبی تنش با آمریکا علاقه‌مند شده باشند. این امر ممکن است به دلیل شروع انتقال قدرت درون ساختار سیاسی روسیه شکل گرفته باشد. پس از اعمال تغییرات در قانون اساسی روسیه، پوتین اکنون از حمایت قانونی برای حضور در پست ریاست جمهوری برای دو دوره ۶ ساله دیگر برخوردار است.
با پیروزی در انتخابات ۲۰۲۴ پوتین دست‌کم تا پایان دهه جاری می‌تواند در قدرت باقی بماند. به نظر می‌رسد که پوتین تغییرات اساسی در تیم خود تا سال ۲۰۲۴ اعمال کند تا بتواند از حمایت مردمی مناسب‌تر و برتری بر رقبا و ناراضیان داخلی برخوردار شود.
بیشتر بخوانید:
ورود تحریک‌آمیز یک ناوشکن آمریکایی به دریای سیاه
در آستانه دیدار بایدن و پوتین؛ ناتو با استقرار موشک‌های هسته‌ای در اروپا مخالفت کرد
البته مخاطراتی برنامه درازمدت پوتین برای ماندن در رأس هرم قدرت را تهدید می‌کند که از میان آن‌ها دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه روسیه یا افشای فساد مالی برخی از مقامات برجسته روسی، جدی‌تر هستند. بدون شک کرملین از ابزار مالی و فیزیکی لازم برای سازماندهی انتخابات پارلمانی سپتامبر سال جاری و انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ برخوردار است اما اگر بتواند از خطر تقابل با واشنگتن پرهیز کند آن‌وقت مسکو اوضاع بهتری خواهد داشت؛ هم از بابت مالی هم از نظر غلبه بر ناراضیان داخلی. به همین دلیل است که به نظر می‌رسد روسیه فرصت حضور بایدن در مسکو را مغتنم بشمارد و تا حد ممکن از تنش‌ها بکاهد. مسلماً با این روش رقابت بین روسیه و آمریکا قابل پیش‌بینی و تحت کنترل خواهد بود و از تنش‌زایی خطرناک و ناگهانی هم اجتناب خواهد شد.
از سوی دیگر، به نظر می‌رسد همگرایی زیادی بین سیاست‌گذاران در روسیه و واشنگتن حتی با یک پیشرفت محدود پیش بیاید. این همگرایی می‌تواند مذاکرات این دو کشور در خصوص ایران، کره شمالی و افغانستان را هم در برگیرد.
۴ رویکرد پوتین در مذاکره با بایدن
رویکرد پوتین در مذاکره با بایدن می‌تواند بر چهار مورد تکیه داشته باشد:
اولاً روسیه خیلی علاقه‌مند خواهد بود تا با دولت جدید آمریکا در خصوص ثبات استراتژیک و کنترل تسلیحات تعامل موفقیت آمیز داشته باشد و تمدید پیمان استارت نو می‌تواند یک‌قدم مثبت در این زمینه باشد.
ثانیاً کرملین احتمالاً به پایان دادن اخراج دیپلمات‌ها و ایجاد یک فضای مفید برای کارکرد عادی سفارتخانه‌های دو کشور و باز شدن کانال‌های ارتباطی علاقه نشان خواهد داد.
ثالثاً، واضح است که مسکو علاقه‌مند به گسترش سازوکار مدیریت حوادث است. البته کانال ارتباطی بین ستاد مشترک نیروهای مسلح دو کشور از قبل کارکرد مناسبی داشته است. مثلاً در خصوص پرهیز از حوادث خطرناک نظامی در سوریه ازجمله برای پرهیز از تداخل عملیات هوایی و دریایی همکاری خوبی برقرار بوده است. رهبری روسیه حتماً خواستار تقویت این کانال و تعمیم آن به دیگر سطوح همکاری خواهد بود. مکالمات منظم بین جیک سالیوان مشاور امنیت ملی آمریکا و نیکلای پاتروشف دبیر شورای امنیت روسیه و هم‌پیمان قدیمی پوتین می‌تواند الگوی خوبی برای همکاری‌های بیشتر باشد.
واقعیت‌ها و آمال روی میز مذاکره بایدن و پوتین
رابعاً مسکو به گفت‌وگو با واشنگتن درباره عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر علاقه نشان خواهد داد. این مذاکره می‌تواند ادامه گفت‌وگوها در خصوص عدم بهره‌برداری سیاسی از حملات سایبری بین روسیه و دولت باراک اوباما در سال ۲۰۱۶ باشد. روسیه مانند گذشته اتهامات در خصوص دخالت در انتخابات سال ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ آمریکا را نخواهد پذیرفت و انتظار ندارد که آمریکا دست از حمایت ناراضیان سیاسی ازجمله الکسی ناوالنی بردارد.
بعید به نظر می‌رسد که مسکو از صدمات اقتصادی تحریم‌های آمریکا به‌سادگی بگذرد یا آمریکا از فرصت مناسب نزدیک شدن ناتو به مرزهای روسیه کوتاه بیاید
موارد ذکرشده با دیدگاه مثبت بیان شده بودند اما شاید با یک نگاه محتاطانه اوضاع کمی متفاوت باشد زیرا لیست گلایه‌های دو کشور از یکدیگر طولانی‌تر از لیست تفاهماتشان است.
توافق بر سر کنترل تسلیحات و تمدید پیمان استارت نو مشکل به نظر می‌رسد زیرا هر دو طرف اهداف و دیدگاه‌های متفاوتی به قضیه دارند. مسکو می‌خواهد به یک برابری استراتژیک فراگیر دربرگیرنده همه سیستم‌های تسلیحاتی جدید دست یابد اما آمریکا به صحبت در خصوص اهداف بلندپروازانه علاقه کمتری دارد. در ضمن هر دو کشور در حال تقویت توانمندی‌های تهاجمی خود هستند. آمریکا به دنبال ساخت سیستم موشکی میان برد جدید است و روسیه در حال کار بر روی موشک بالستیک بین‌قاره‌ای سرمت است.
نکته دیگر تفاهم یا توافق دو کشور در خصوص اوکراین و بلاروس است. بعید به نظر می‌رسد که مسکو از صدمات اقتصادی تحریم‌های آمریکا که از سال ۲۰۱۴ بر روسیه اعمال شده‌اند به‌سادگی بگذرد یا اینکه آمریکا از فرصت مناسبی که در اوکراین برای نزدیک شدن ناتو به مرزهای روسیه به دست آورده کوتاه بیاید.
بلاروس نیز ازجمله مواردی است که توافق بر سر آن مشکل به نظر می‌رسد لذا همان‌گونه که در ابتدا گفته شد هر دو کشور باید بر دستیابی به حداقل‌ها تمرکز کنند تا در ادامه راه شاید بتوانند با توافق بر موضوعات خاص بر تفاهم کلی نیز بیفزایند.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/
