100 میلیون برای رضا امیرخانی یا رهش

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، یازدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد، عصر روز شنبه با معرفی برگزیدگان نهایی به کار خود پایان داد. رضا امیرخانی در حالی با کتاب «رهش» برگزیده رمان و داستان بلند ایرانی شد که نامزدهای دو بخش نقد ادبی و داستان کوتاه فقط شایسته تقدیر شناخته شدند و در بخش مستندنگاری عنوان اثر برگزیده به‌طور مشترک به دو اثر تعلق گرفت. هرچند رضا امیرخانی بخش مالی جایزه خود شامل30 سکه طلا را به مؤسسه پژوهشی دانایار که به توانمندسازی آموزگاران اهل سنت مقطع ابتدایی می‌پردازد، تقدیم کرد اما نقدها درباره این که چطور یکی از ضعیف‌ترین آثار امیرخانی به جایزه ادبی جلال رسید، ادامه دارد.

داوران جایزه جلال خوش سلیقه‌اند

تمام رمان‌های تألیفی منتشر شده در سال 96 حق شرکت در جایزه ادبی جلال را دارند. این کتاب‌ها توسط نویسنده، ناشر یا دبیرخانه جایزه جلال در اختیار داوران قرار می‌گیرد و در نهایت منجر به راه یافتن آن‌ها به بخش رقابت می‌شود. مهدی قزلی دبیر اجرایی جایزه جلال، ضمن تکذیب دستمزد 20 میلیون تومانی برای اجرای جایزه جلال می‌گوید داورها، خود معیارند و ما آن‌ها را امین می‌دانیم. او در ادامه گفت: «ما در جایزه جلال، اثر نویسنده را با آثار قبلی و احتمالی بعدی‌اش مقایسه نمی‌کنیم بلکه داورها آثار منتشر شده در سال گذشته را بررسی می‌کنند. یعنی امکان دارد یک اثر که از نظر منتقدان، اثر برتر نویسنده در طول 20 سال فعالیت ادبی‌اش نیست، برگزیده شود.» قزلی ادامه داد: «نظر داورها ملغمه‌ای از سلیقه، تجربه، اطلاعات و شناختشان از اثر و صاحب اثر است. هر کدام از داوران این دوره، سال‌هاست در زمینه ادبیات و رمان فعالیت می‌کنند و به همین دلیل سلیقه‌شان تربیت شده و ادبی ا‌ست.»

فارغ از جایگاه امیرخانی، «رهش» را انتخاب کردیم

محمدرضا شرفی خبوشانی یکی از برگزیدگان دوره‌ گذشته جایزه ادبی جلال با «بی‌کتابی» است که در این دوره به عنوان یکی از برگزیدگان مردمی بخش «آتیه داستان ایرانی» هم شناخته شد. او یکی از داوران بخش رمان و داستان بلند ایرانی در یازدهمین دوره جایزه ادبی جلال هم هست. او در پاسخ به این که چرا «رهش» که طبق نظر اغلب منتقدان و مخاطبان امیرخانی یکی از ضعیف‌ترین آثار او به شمار می‌آید به عنوان برگزیده انتخاب شد، گفت: «قطعاً نظر داوران با چنین نقدهایی موافق نبوده که این کتاب برگزیده شده است. اگرچه نقدها مؤثرند، دیده و خوانده می‌شوند اما آن چه ملاک داوری‌ است، خود اثر است. به این ترتیب اگر نویسنده دیگری، نویسنده رهش بود قطعاً جزو برگزیده‌ها بود. من فکر می‌کنم انتخاب داوران، انتخاب قابل دفاعی بوده و بدون هیچ ملاحظه‌ای درباره این که امیرخانی چه جایگاهی دارد انجام شده است.»

واکنش‌های منفی و یک سؤال بزرگ

بهمن ماه سال گذشته، مخاطبان زیادی به استقبال کتاب جدید رضا امیرخانی رفتند اما «رهش» کتابی نبود که انتظار آن‌ها را از نویسنده «من او» برآورده کند. حال این که همین کتاب در جایزه جلال برگزیده رمان و داستان بلند ایرانی سال از میان تمام آثار تالیفی سال 96 شد. این موضوع واکنش‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشت مانند این که « از زد و بند در مراسم اسکار و سیاسی بودنش شکایت می‌کنین بعد می‌رین جایزه جلال رو می‌دین به رهش؟ من خودم به کارهای امیر خانی خیلی علاقه دارم ولی جایزه جلال امسال حقش نبود.»، « خدا کنه حداقل امیرخانی خودش فهمیده باشه که این جایزه جلال‌ که امسال بهش دادن، به حرمت خاطرات خوشیه که خیلی از مخاطب‌های ایرانی از رمانی مثل من او و اسم نویسند‌ه‌اش دارن» و « خود امیرخانی اگه داور بود به رهش جایزه نمی‌داد». با این حساب اگر نامزدهای این جایزه، توان رقابت با «رهش» امیرخانی را ندارند اوضاع ادبی کشور در وضعیت به سامانی است؟ و نکته بعد این که آیا زمانی که دبیر اجرایی جایزه جلال، «احتمال برگزیده شدن رهش به عنوان اثر برگزیده جایزه جلال آل احمد» را دلیل اصلی تعطیلی پایگاه «الف یاء» اعلام کرد، سیاسی‌کاری را نمی‌توان دلیل انتخاب رضا امیرخانی دانست؟!

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/4028/