درگذشت «جمشید مشایخی» در نخستین روزهای سال/ بازیگری که ماندگاری برازنده‌اش بود
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، سال 1398 سالی بسیار پر حادثه و اتفاق بود که بعید است سالیان سال، خاطرات تلخ و بعضا شیرین آن از یاد ایرانیان محو شود. حالا که شمارگان روزهای این سال به آخر رسیده و سال نو آغاز شده است، سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا در قالب پرونده‌ای نیم نگاهی به رویدادهای فرهنگی و هنری رخ داده در سال 98 داشته که تا پایان تعطیلات هر روز یک شماره از رونمایی خواهد شد.پس هر روز حوالی ساعت 13 منتظر گزارش‌های جذاب این پرونده باشید.
در سال 1398 هم مثل همه سال‌های دیگر شاهد کوچ جمع زیادی از هنرمندان سینما،تئاتر و تلویزیون کشورمان بودیم. ساعتی قبل از آغاز شدن این سال، خبر درگذشت محمد مطیع بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلوییون در سوئد منتشر شده و کام بسیاری از هنردوستان و به ویژه اهالی تئاتر را در آستانه تحویل سال تلخ کرد.
چهره‌هایی همچون جمشید مشایخی، داریوش اسدزاده، ولی الله شیراندامی، نصرت کریمی، رضا عبدی، ابراهیم آبادی، علی ابوالحسنی، شهلا ریاحی، از میان ما رفتند. علاوه بر این چهره‌ها باید به بیژن پیرنیا (نخستین گوینده برنامه کودک و خردسال رادیو) ناصر احمدی، پرویز بهرام و بیژن علیمحمدی(دوبلور)، همایون خسروی دهکردی (منتقد سینما)، سیدکمال طباطبایی (تهیه‌کننده سینما و تلویزیون)، ناصر احمدی (دوبلور)، مجید اوجی (تهیه‌کننده تلویزیون)، حامد جلالی کاشانی (فعال فرهنگی و مستندساز) و بیژن علیمحمدی (دوبلور) از دیگر اهالی عرصه هنر بودند که در سال 1398 چهره در نقاب خاک کشیدند.
اما شاید نامدارترین چهره فقید سینمای ایران در سال 1398 «جمشید مشایخی» بود. بازیگری که با کوله‌باری گران‌سنگ و باارزش از نقش آفرینی‌های گوناگون در سینما، تئاتر و تلویزیون برای چند نسل از ایرانیان هنردوست خاطره سازی کرده بود.
شامگاه سیزدهم فروردین ماه سال گذشته بود که خبر درگذشت مشایخی منتشر شد. بسیاری بر این گمان بودند که این بار نیز همچون دفعات پیش این خبر شایعه‌ای بیش نبوده و باز هم خود استاد یا یکی از اعضای خانواده‌اش آن را تکذیب خواهند کرد؛ اما آنچه در صفحه اینستاگرام جمشید مشایخی که توسط فرزندانش اداره می‌شود منتشر شد برهمه این شایعات خط بطلان کشید.
در پیام کوتاهی که در این صفحه درج شد چنین آمده بود:« پدر ما ساعت ۹ شب امشب ۱۳/فروردین/۱۳۹۸ در نهایت آرامش به سفر ابدی رفت. تشکر ویژه از همه عزیزانی که همواره به ایشان لطف و محبت داشتند. روح ایشان شاد و یادش گرامی باد. نادر، نغمه و سام مشایخی».
حضور زنده‌یاد مشایخی در ۹۰ فیلم سینمایی و حدود ۵۰ مجموعه تلویزیونی، نقشی خوش در ذهن‌ها به یادگار گذاشته است.
این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون ششم آذر ۱۳۱۳ دیده به جهان گشود. تحصیلاتش را در رشته تئاتر ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۶ به استخدام اداره هنرهای دراماتیک درآمد.
اولین تجربه بازی‌اش با فیلم سینمایی «خشت و آیینه » در سال ۱۳۴۲ بود سپس در نمایش «میراث کار» به کارگردانی بهرام بیضایی در فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی، فیلم «قیصر» به کارگردانی مسعود کیمیایی، فیلم «طلوع»،«جوانی هم عالمی دارد» و «پسر زاینده‌رود»، مینی سریال «داستان‌های مولوی»، سریال «سلطان صاحبقران» حاتمی، «هزار دستان» در نقش رضا خوشنویس و تفنگچی ظاهر شد.
در حالی که تصور بسیاری از مخاطبان و به ویژه جوانان از این بازیگر فقید این است که او اغلب ایفاگر نقش شخصیت‌های مثبت است، اما بازی او در نقش شخصیت‌های مرموز، خاکستری و بی‌رحم همچون آن چه در فیلم «شازده احتجاب» از خود به نمایش گذاشت، نشان‌دهنده توانایی او در هنر بازیگری بود. مشایخی همچنین در آثار تاریخی ماندگاری همچون سریال‌های هزاردستان، سریال امام علی(ع) و فیلم سینمایی کمال الملک نیز گوشه‌هایی از هنرنمایی خود را به نمایش گذاشت.
رضا تفنگچی و خوشنویس، دو نقشی که او در مجموعه هزاردستان به کارگردانی علی حاتمی ایفا کرد و همچنان در یاد بسیاری از مردم این کشور جاودانه باقی مانده است.
جمشید مشایخی در ششمین دوره چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار سینمای ایران برگزیده شد و در آبان ۱۳۸۵ در پاریس به خاطر پنج دهه فعالیت هنری از او تجلیل به عمل آمد.
همکاری این بازیگر پیشکسوت سینمای ایران با کارگردان‌هایی که از آنها با عنوان فیلم‌سازان پیشرو سینمای ایران یاد می‌شود جمشید مشایخی را در سینمای پیش از انقلاب اسلامی متفاوت از «جریان اصلی» کرده بود.
«در جستجوی آرامش» و «پادری» آخرین کارهای تلویزیونی و دو فیلم «اینجا هم باران می‌بارد» و «سینما شهرقصه» آخرین کارهای سینمایی جمشید مشایخی بودند.
آخرین حضور زنده یاد مشایخی در یک برنامه تلویزیونی به ویژه‌برنامه نوروزی فرمول یک شبکه یک سیما در ۲۵ اسفند ۹۷ باز می‌گردد. او در آن برنامه برای ملت ایران در آستانه سال نو آرزو کرد: «آرزو می‌کنم ملت بزرگ ایران هیچ گرفتاری نداشته باشند، بیکار نباشند، از نظر مالی وضع بسیار خوبی داشته باشند و دعا کنند جمشید هم آدم شود.»
«خاک پای مردم هستم» تکیه‌کلام صمیمانه بازیگری بود که عنوان چهره ماندگار هنر و نشان درجه یک فرهنگ و هنر را نیز در کارنامه خود می‌دید.
مشایخی در سال 1363 و در سومین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای بازی در دو فیلم «کمال‌الملک» و «گل‌های داوودی» دریافت کرد. او در سینما و تلویزیون، با کارگردان‌های برجسته‌ای همچون علی حاتمی، مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی، بهمن فرمان‌آرا، ابراهیم گلستان، ناصر تقوایی، حسن فتحی، داود میرباقری، داریوش فرهنگ، رسول صدرعاملی، پوران درخشنده و... کار کرد.
این چهره ماندگار در سال 1393 به عنوان سفیر سلامت چشم و بینایی و یک سال بعد به عنوان سفیر سلامت از سوی وزارت بهداشت و دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران معرفی شد.
مراسم تشییع این هنرمند ارزنده صبح روز شنبه هفدهم فروردین ماه در محوطه بیرونی تالار وحدت برگزار شد. در این مراسم علاوه بر جمع زیادی از مردم علاقه‌مند به هنر و دوستداران این هنرمند فقید، چهره هایی همچون بهمن فرمان‌آرا، علی نصیریان، داریوش اسدزاده، اکبر زنجانپور، شهرام کرمی، ایرج راد، حسن پورشیرازی، پرویز پورحسینی، قطب‌الدین صادقی، فرشته طائرپور، محمد ساربان، فرزانه کابلی، هادی مرزبان، محمد حسین لطیفی، مهدی شفیعی، حبیب اسماعیلی، جمشید گرگین، عزت‌الله رمضانی‌فر، علی دهکردی، بهزاد فراهانی، صدرالدین حجازی، سیاوش تهمورث و… نیز حاضر بودند.
همچنین سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین فریدون به نمایندگی از رئیس جمهور، پیروز حناچی شهردار پایتخت و جمعی از اعضای شورای شهر از جمله احمد مسجد‌جامعی، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی، محمدرضا جعفری‌جلوه مدیر شبکه دو سیما، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، شهرام گیل‌آبادی مدیرعامل خانه تئاتر و منوچهر شهسواری مدیرعامل خانه سینما از دیگر حاضران در این آیین بودند.
در این مراسم که در هوایی ابری و گاه همراه با بارش نم نم باران همراه بود علی نصیریان پشت تریبون آمد و در حالی که به سختی تحت تأثیر فقدان همکار و همبازی قدیمی خود قرار گرفته و می‌گریست، گفت: آقای مشایخی! من انتظار داشتم در اینجا با هم به روی صحنه برویم. این روزها حال خوبی ندارم، در چند وقت اخیر همسرم که یار و یاور من بود، عزت‌الله انتظامی و پیش از آنها داود رشیدی را از دست دادم؛ حالا هم دیگر جمشید مشایخی را در کنار خود نمی‌بینم. این اتفاقات، ضرباتی به پیکر من بود چرا که من از این‌ها بودم.
این بازیگر پیشکسوت به سابقه دوستی خود با زنده‌یاد مشایخی نیز این گونه اشاره کرد: در سال ۱۳۳۶ اداره‌ای برای کار تئاتر به نام هنرهای زیبا تشکیل شد. بخش تئاتر این اداره با کارهای ما در یک اتاق کوچک راه افتاد. در همین سال با جمشید مشایخی آشنا شدم. ایشان کارمند اداره تئاتر بود. من برای نقشی در یکی از نمایش‌ها یک بازیگر کم داشتم که از ایشان دعوت کردم و او هم استقبال کرد. بعد در چند دوره با هم کار کردیم. آقای مشایخی در آن دوران خوش درخشید مخصوصاً که خوش تیپ و خوش‌پوش هم بود و این خوش‌پوشی او همیشگی بود.
به این ترتیب دفتر زندگی این بازیگر خاطره ساز و هنرمنده ارزنده و مردمی در اولین ماه از سال 98 بسته شد اما یاد و خاطره بازی های ماندگار او هر گز از ذهن و دل مردم ایران پاک نخواهد شد.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/