ابراهیم‌پور: ژورنالیسم علم خلأهای آموزشی را پر می‌کند/ استعدادیابی کودکان و نوجوانان با ژورنالیسم علم
زهرا ابراهیم‌پور در گفتگو با خبرنگار حوزه رسانه گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، درباره ژورنالیسم علم و تعریف دقیق آن اظهار کرد: وقتی درباره خبر صحبت می‌کنیم، مقصود این است که راجع به موضوع یا مسئله‌ای به مردم، یعنی افراد عادی جامعه اطلاع‌رسانی بشود.
وی با بیان این‌که مخاطب ما در هر نوع خبر، عامه مردم هستند، افزود: افراد ممکن است در هر سطحی از سواد، دانش یا آگاهی، مخاطب رسانه‌های گوناگون باشند. بنابراین ژورنالیسم علم، آگاهی‌رسانی به مردم معمولی در باب موضوعات علمی است. طبیعی است که وقتی زبان خبر گنگ، سخت و نزدیک به زبان دانشگاهی و علمی باشد، عده کمتری مشتاق و علاقه‌مند به شنیدن آن خواهند بود و مخاطبان خبر محدود خواهند شد.
این نویسنده کتب علمی با بیان این‌که زبان خبر، باید زبان ساده‌ای باشد، گفت: خبرنگار علمی باید تلاش کند که خبر به زبان مردم نزدیک‌تر باشد و برای این کار، نیاز است که دانشمند نیز به‌گونه‌ای سخن نگوید که گویا در کلاس درس است.
ابراهیم‌پور ادامه داد: کسی که خبر را می‌خواند باید در همان ابتدا جذب آن شود و بتواند تا آخر دنبال کند. استفاده از کلمات ثقیل و سنگین مخاطب را پس می‌زند. پس یکی از ویژگی‌های مهم در خبررسانی علمی، ساده و راحت گفتنِ آن است. با این‌که در روزگاری هستیم که سروکار همه به‌نوعی با فناوری‌های پیشرفته افتاده؛ اما دانشِ پشتِ این فناوری‌ها هنوز ناشناخته و مهجور مانده است.
وی با بیان این‌که لازم است در ژورنالیسم علم، زیبایی‌های علم را به مردم نشان دهیم، افزود: وقتی با پدیده‌های تازۀ علمی روبه‌رو هستیم، فرصت مناسبی است که دانش را به میان مردم بیاوریم. درضمن نباید علم را محدود دید. حوزه علم بسیار گسترده است و ژورنالیست علم می‌تواند در همه رشته‌های علمی و دانشگاهی و به‌ویژه در علومِ میان‌رشته‌ای، به دنبال خبرهای تازه باشد.
ابراهیم‌پور درباره تفاوت بین خبرنگار حرفه‌ای با ژورنالیست علم گفت: اغلب افرادی که در ژورنالیسم علم فعالیت می‌کنند، کسانی هستند که پشتوانه قوی علمی به‌صورت تجربی یا دانشگاهی دارند.
وی ادامه داد: کسانی که خود در فضای علمی تنفس نکرده‌‌اند و سال‌های مدید رنج آموختن علم را به جان نخریده‌اند، به‌سختی می‌توانند خبرنگار علم شوند. ژورنالیست‌های علم باید محققان خوبی باشند، اهل دانش آموختن باشند و روش علمی را بدانند. اگر چنین باشد مطالبی را به گوش مردم می‌رسانند که از حقیقت و صحت و انطباق آن با تجربه اطمینان داشته باشند.
این روزنامه‌نگار علم گفت: به نظر می‌رسد نزدیک شدن به حوزۀ علم برای مدیران رسانه‌ها، به خاطر سختی‌ها و هزینه‌های تربیت خبرنگاران علم، بیشتر از حوزه‌های دیگر خبر دردسر دارد.
وی عنوان کرد: توجه به کودکان و نوجوانان مسئله دیگری است که در حوزه ژورنالیسم علم مغفول مانده است. سیستم آموزشی به‌گونه‌ای تنظیم نشده که نوجوان‌ها را به علم علاقه‌مند کند. مهم است که در حوزه ژورنالیسم علم به این رده سنی توجه ویژه شود.
ابراهیم‌پور با بیان این‌که بخشی از سیستم آموزشی ما، ناکارآمد است، گفت: کودکان در محیط‌های آموزشی آن‌چنان به علم علاقه‌مند نمی‌شوند. بار دیگری که بر دوش ژورنالیسم علم است این است که خلأ آموزش رسمی را پر کند.
وی ادامه داد: بنابراین ژورنالیسم علم می‌تواند کاری کند که کودکان و نوجوانان علاقه‌‌مندی‌هایشان را دوباره کشف کنند. شاید بتوان با این شیوه به آن‌ها کمک کرد تا استعدادهایشان را بهتر بشناسند یا به فعالیت در رشته‌های علمی علاقه‌مند شوند و بدنه جامعه علمی آینده کشور را بسازند.
انتهای پیام/4046/پ
انتهای پیام/