صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۰:۵۳ - ۲۳ آبان ۱۴۰۳

تصاویر نجومی بیست‌وسوم آبان (۱۳ نوامبر)

امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکل‌های بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه می‌شود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورد.
کد خبر : 940645

به گزارش خبرگزاری آنا،تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.

{$sepehr_key_3426}

 تصویر روز ناسا

پنج نوع دانه از قوم سرخپوست چاکتا(Choctaw) اوکلاهاما در گنبد ایستگاه فضایی بین‌المللی دیده می‌شود. این تصویر در 21 نوامبر 2023 ثبت شد. ایستگاه 260 مایلی بالاتر از اقیانوس اطلس بود. دانه‌ها چندین ماه را در میکروگرانش سپری کردند. پس از آن به زمین بازگردانده شده و در کنار بذرهایی که برای مقایسه روی زمین باقی مانده بود کاشته شدند. این آزمایش به ترویج علم در میان اعضای قبیله کمک می‌کند.

 

تصویر روز astronomy

سحابی انعکاسی vdB 9 در Cassiopeia از ستاره متغیر  Cepheid SU Cas می‌آید. نور آبی آن به لطف گرد و غبار اطراف منعکس می‌شود. این غبار خود تا حدی توسط ابرهای غبار غلیظ تری پوشیده شده است. این تصویر با تلسکوپ 8 اینچی گرفته شده و نتیجه 5 ساعت نوردهی با استفاده از فیلترهای RGB است. لین هیلبورن (Lynn Hilborn) اهل گرافتون در انتاریو این تصویر را ثبت کرده است.

تصویر روز earthsky

این تصویر در تاریخ نهم نوامبر 2024 ساعت 12:05 توسط صمیت صاحا (SAMIT SAHA) در بیدادا، گجرات، هند گرفته شده است. صمیت صاحا در رابطه با تصویر خود می‌گوید: «من عاشق عکاسی نجومی هستم. جهان عظیم است و مرا مجذوب خود می‌کند. وقتی به سیاراتی مانند زهره، مریخ، زحل و مشتری نگاه می‌کنم، به فضاهای خالی منظومه شمسی فکر می‌کنم. در یک شب روشن با استفاده از Redmi Note 13 Pro+  خود از آسمان عکس گرفتم. ستاره‌هایی مثل الماس آسمان را روشن کرده بود. نورهای چشمک زن آنها مرا به کاوش بیشتر واداشت. تنظیمات دوربینم روی ایزو 1600، f/1.6، دریچه 6 میلی‌متری بود تا از مسیرهای ستاره‌ای عکس بگیرم. من عکس‌ها را در برنامه Sequator انباشته کردم و آنها را در فتوشاپ ویرایش کردم. ستاره‌ها مانند ایستگاه‌های قطار دوردست به نظر می‌رسیدند، اما به هم متصل بودند. نورهای درخشان آنها مرا به یاد اعماق بی پایان فضا می‌انداخت. باید قدر زیبایی کیهان خود را بدانیم. ستاره‌ها و فضا بخشی از یک سمفونی زیبا هستند.»

جزئیات تصویر شامل  30s x 752، ISO 1600، f/1.6، 6mm   با سه‌پایه اورنج‌مانکی و انباشته در Sequator و پردازش در فتوشاپ است. حباب محلی (Local Bubble) یک ناحیه عمدتاً خالی از فضا در اطراف منظومه شمسی است که حدود 300 سال نوری عرض دارد. ممکن است از انفجارهای ابرنواختر و بادهای خورشیدی شکل گرفته باشد.

 

تصویر روز apod

در تصویر زیر کهکشان مارپیچی میله ای NGC 1365 را می‌بینید که توسط جیمز وب گرفته شده است. اعتبار تصویر به NASA، ESA، CSA، NOIRLab می‌رسد و در  Alyssa Pagan (STScI) پردازش شده است.

NGC 1365  یک کهکشان مارپیچی میله ای بزرگ است. در فاصله 56 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی Fornax قرار دارد. عرض این کهکشان حدود 200 هزار سال نوری است که دو برابر کهکشان راه شیری ما است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب این تصویر واضح را با استفاده از ابزار مادون قرمز میانی خود (MIRI) گرفته است. جزئیات زیبایی در نور مادون قرمز دیده می‌شود. نمای وب حدود 60000 سال نوری از NGC 1365 را پوشش می‌دهد. مرکز کهکشان و خوشه‌های درخشان ستاره‌های جدید را نشان می‌دهد.

این تصویر همچنین شبکه پیچیده ای از رشته‌ها و حباب‌های غبارآلود را نشان می‌دهد که توسط ستاره‌های جوان در امتداد بازوهای مارپیچی که از میله مرکزی این کهکشان امتداد دارند ساخته شده اند. ستاره شناسان فکر می‌کنند که گرانش میله مرکزی به تکامل کهکشان کمک می‌کند. گاز و غبار را به منطقه ای که در آن ستاره‌های جدید تشکیل می‌شوند، هدایت می‌کند. این ماده در نهایت به سیاهچاله عظیم کهکشان در مرکز آن وارد می‌شود.

 

انتهای پیام/

ارسال نظر