توانایی مغز در تفکیک صدای موسیقی چطور حاصل می‌شود؟
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ متینا عروجی دانشجوی مشاوره: در سطح شهر که قدم می‌زنیم، اگر چند دقیقه بادقت به افراد نگاه کنیم می‌بینیم که تعداد زیادی در گوش خود ایرپاد یا هندزفری دارند و مشغول گوش دادن به موسیقی هستند. موسیقی جزوی از زندگی روزمره ما شده است.
اما تعریف موسیقی در دنیای شناخت چیست؟
اگر موسیقی یک زبان باشد، زبان احساس ما‌ست. ریتم‌هایش همان ریتم‌های زندگی‌اند و اگرچه کلید‌های ماژور و مینور، سکوت‌ها، تمپو و خود نت‌ها به ما زبان منطقی ارائه نمی‌دهند ولی به نقل از لانگر؛ «طبیعت احساسات را با چنان ظرافت و صراحتی بیان می‌کند که زبان قادر نیست به آن نزدیک شود».
مغز ما زمانی که به زبان احساس می‌رسد، در یک سمفونی فعالیت شرکت می‌کند. انگار که مراسمی به میزبانی موسیقی برپا‌ست و همه در آن شرکت می‌کنند. توجه و تمرکز به میان می‌آیند، الگو‌های ریتمی در موسیقی با موج‌های مغزی ما همگام می‌شوند، هماهنگی عصبی‌مان بهتر شده و پردازش اطلاعات تسهیل می‌شوند.
در ساده‌ترین حالت موسیقی، صدا از طریق قشر شنوایی¹، قسمت چپ قشر پیشانی²، قسمت چپ قشر آهیانه‌ای³ و مخچه راست⁴ پردازش می‌شود. هرچه موسیقی پیچده‌تر شود و بیشتر با عواطف ما درگیر شود، مناطق دیگری از مغز هم به کمک می‌آیند.
نکته ظریفی که در ما وجود دارد، توانایی مغز در متمایز کردن صدای موسیقی از صدا‌های دیگر است. در یک تحقیق افراد را در دستگاه MRI قرار دادند و صدا‌های مختلفی برایشان پخش کردند. موضوع باورنکردنی این بود که در قشر شنوایی، سلول‌هایی هستند که صرفا در پاسخ به موسیقی روشن می‌شوند. درواقع مغز در ابتدا متوجه می‌شود صدای استاد هنگام تدریس، موسیقی نیست، اما صدای گیتار زدن چیزی موسیقی‌ایی است.
⬅️ در قسمت بعدی به این می‌پردازیم که چرا با یک آهنگ چند دقیقه‌ای، به زمان و مکانی در گذشته‌مان پرتاب می‌شویم؟
¹Auditory Cortex
²Left Frontal Cortex
³Left Peraietal Cortex
⁴Right Cerebellum
انتهای پیام/