صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۶:۴۹ - ۱۵ فروردين ۱۴۰۳

سوالاتی که قبل از گرفتن رژیم غذایی باید از خودتان بپرسید

اگر هنوز دقیقاً نمی‌دانید چه نوع رژیم غذایی باید بگیرید، بهتر است سه پرسش اساسی را از خودتان بپرسید که مهم‌ترین آن این است: چقدر به غذا فکر می‌کنید؟
کد خبر : 904050

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، رژیم‌های غذایی محدود به رژیم‌هایی گفته می‌شود که در باید به‌گونه‌ای غذا بخوریم که کالری کمتر از انرژی مورد نیاز بدن دریافت کنیم.

به گفته متخصصان تغذیه چنین رژیم‌هایی پایدار نیستند و در نهایت ممکن است باعث شوند که بدن انسان مواد غذایی مورد نیازش را دریافت نکند یا موجب ایجاد رفتارهای «پرخوری» یا اختلالاتی در فرد شوند.

ناتالی موکاری، متخصص تغذیه در آمریکا می‌گوید: «اگر با این هدف غذاها را انتخاب می‌کنید که وزنتان کاهش یابد، یا اگر در رژیم غذایی شما برخی گروه‌های غذایی کاملا حذف می‌شوند، احتمالاً شما یک رژیم غذایی محدود دارید.»

به گفته او اگر هنوز هم دقیقا نمی‌دانید چه نوع رژیم غذایی گرفتید، می‌توانید سه پرسش زیر را از خودتان بپرسید:

۱- چقدر به غذا فکر می‌کنید؟

یکی از راه‌های ارزیابی رژیم غذایی این است که ببینید «چقدر به غذا فکر می‌کنید».  در صورت داشتن یک سبک زندگی سالم، هرآنچه را که بدنتان نیاز دارد می‌خورید و سپس به جلو حرکت می‌کنید.

اما افرادی که تحت یک رژیم غذایی محدود قرار دارند، نسبت به آنچه خوردند و آنچه خواهند خورد، رفتاری وسواس‌گونه پیدا می‌کنند و پس از خوردن غذا نیز احساس شرمندگی و پشیمانی می‌کنند.

داشتن رژیم‌های غذایی محدود باعث می‌شود که دورهمی‌های دوستانه برایتان کمتر سرگرم‌کننده باشد، از وعده‌های غذایی که می‌خورید رضایت‌ کمتری داشته باشید و چگونه غذا خوردن به یک کار تمام وقت برای شما تبدیل شود. در حالی که قرار نیست در مورد غذا به این شکل فکر شود.

۲- چقدر سختگیر هستید؟

یکی دیگر از معیارها «انعطاف‌پذیری» شما در مورد سبک غذایی است که دنبال می‌کنید.

میان ترجیح برای خوردن یا شیوه‌ای از غذا خوردن که احساس خوبی به کسی می‌دهد، و در مقابل مجموعه‌ای از قوانین سفت و سخت که باید رعایت شوند، تفاوت وجود دارد». به‌ویژه که به گفته او اگر این مقررات رعایت نشوند، در فرد احساس گناه و شرمندگی ایجاد شود.

چنانچه شرایط درمانی خاصی وجود نداشته باشد که خوردن غذایی را برای شما منع کند، شما باید به خودتان اجازه دهید که به طور متعادل هر غذایی را که دوست دارید بخورید.

به عنوان مثال، برای محدود کردن خوردن پنیر دو راه ممکن است در پیش بگیرید. اول اینکه هرگز پنیر نخورید، و دوم اینکه با اضافه کردن میوه‌ها، سبزیجات و آجیل به ظرف پنیرتان به‌سادگی از میزان آن بکاهید.

بهتر است راه دوم را برگزینید و «به جای حذف کامل یک ماده غذایی، ببینید که چه چیزهایی می‌توانید در کنار آن به ظرفتان اضافه کنید».

۳- آیا می‌توان کمی بیشتر داشت؟

برخی از متخصصان داشتن یک رژیم غذایی متعادل بر اساس قانون ۲۰/۸۰ را پیشنهاد می‌کنند. 

به این معنی که ۸۰ درصد مواقع غذاهایی را بخورید که در چهارچوب یک رژیم غذایی خاص یا به دلیل نگرانی‌های سلامتی تعریف شده است و ۲۰ درصد مواقع نیز نرمش بیشتری از خود نشان دهید.

این کار نه‌تنها باعث می‌شود لذت و سرگرمی را چاشنی غذایتان کنید بلکه باعث می‌شود از یک ذهنیت محدودکننده درباره انتخاب مواد غذایی دور شوید.

انتهای پیام/

ارسال نظر