آینده شغلی بسیاری از رشتههای دانشگاهی تعریفی ندارند
مهرداد ویس کرمی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، در مورد وضعیت آموزشهای مهارتی در مدارس اظهار کرد: نقطه عزیمت همه مشکلات، ذهنیت اشتباهی است که میخواهد انسانها را بدون توجه به استعداد آنها و نیاز جامعه مانند ماشین در یک خط تولید قرار دهد در حالی که خداوند متعال چنین چیزی را در خلقت خود مقدر نفرموده است.
ویس کرمی بیان کرد: تا زمانی که مدیران ارشد آموزشی، دانشآموزان را با هر زحمت و سختی که هست به سمت رشتههای پرطرفدار سوق میدهند نباید به آموزش مهارتهای موردنیاز جامعه امیدوار بود.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات تأکید کرد: در حال حاضر هزاران خانواده ایرانی فرزندان خود را برای تحصیل در رشتههای پزشکی و دندانپزشکی به خارج از کشور فرستادهاند که برخی از آنها این کار را با سختی زیاد و فروش خانه و زندگی خود انجام دادهاند و علاوه برآن نگران سرنوشت آنها نیز هستند. درحالیکه شاید خیلی از این جوانان عزیز در داخل کشور در رشتههای دیگر میتوانستند مهارت یاد بگیرند که هم برای خود و جامعه مفیدتر باشند و هم چالش برای آنها، خانواده و جامعه ایجاد نشود.
این نماینده مجلس عنوان کرد: واقعیت این است که با توجه به شرایط، امکانات و دیدگاهی که امروزه در مورد آموزشهای مهارتی وجود دارد هنوز با نقطه مطلوب در مورد آموزشهای مهارتی فاصله زیادی وجود دارد.
ویس کرمی عنوان کرد: در طول سالیان گذشته توجه کافی به آموزش مهارتی در آموزشوپرورش نشده است، یکی از دلایل مهم آن عدم وجود امکانات کافی است همچنین ذهنیت و سمتوسوی خانوادهها به قبولی در رشتههایی مانند پزشکی و دندانپزشکی است و همین امر باعث شده که نه خانوادهها به دنبال استعدادسنجی و استعدادیابی فرزندان خود باشند و نه همه فرزندان این کشور استعداد تحصیل در رشتههای پرطرفدار را دارند و نه نیاز کشور پاسخگوی اینهمه اقبال و توجه است. همین امر باعث شده که مدیران آموزشوپرورش امکانات و فرصت کافی برای استعدادیابی دانش آموزان نداشته باشند.
وی افزود: به نظر میرسد علت اصلی بیتوجهی به مهارتآموزی، به ذهنیت حاکم بر جامعه برمیگردد که رشد و آینده دانش آموزان را در قبولی در چند رشته درآمدزا میبینند؛ البته واقعیت این است که این رشتهها هم آنچنانکه از بیرون تصور میشود درآمدهای نجومی برخوردار نیستند و نباید درآمد تعداد اندکی از این اقشار را به کلیه آنان تأمین داد. اما متأسفانه آینده شغلی بسیاری از رشتههای ما تعریف چندانی ندارند و از طرفی ذهنیت نادرستی در خانوادهها و دانش آموزان ما وجود دارد که گمان میکنند حتماً مسیر درآمدزایی و رشد آنان از دانشگاه میگذرد و این دو عامل یعنی توجه به ورود به دانشگاه و تحصیلات دانشگاهی در کنار آینده شغلی نامناسب باعث سرخوردگی برخی از دانش آموزان شده و تنها راه پیش روی خود را ورود به رشتههای درآمدزا میبینند!
ویس کرمی گفت: مشکل اصلی بر سر راه مهارتآموزی دانشآموزان گره ذهنی است که در جامعه وجود دارد و همچنین عواملی مانند مؤسسات کنکور برای پیشبرد اهداف مالی خود به این تفکر دامن میزنند که تنها راه سعادت و اشتغال از مسیر دانشگاه و در چند رشته معدود دانشگاهی عبور میکند. در حالی که واقعیت این است که نه همه دانش آموزان استعداد تحصیل در آن چند رشته را دارند و نه نیاز جامعه در آن چند رشته میتواند پاسخگوی اینهمه داوطلبان باشد و نهتنها راه درآمدزایی و اشتغال در آن چند رشته خلاصه میشود!
این نماینده مجلس تأکید کرد: اولین اقدام ایجاد یک ذهنیت جدید در مدیران، خانوادهها و دانش آموزان است که تنها راه نجات را در تحصیلات دانشگاهی و آنهم به آن چند رشته معدود نبینند و دید خود را با واقعیات و سنتهای الهی منطبق سازند و همین اختلاف استعداد انسانها و حتی تفاوت علاقههای آنها و تفاوت نوع هوش آنان یکی از زیباییهای خلقت است و در سایه شکوفا شدن استعدادهای گوناگون است که جامعه راه رشد و ترقی را پیدا میکند؛ بهقولمعروف «هرکسی را بهر کاری ساختهاند»، اما متأسفانه خیلی از افراد به سمتوسویی غیر از استعداد ذاتی خود میروند و همین باعث میشود که در آن رشته و حرفه ناموفق شوند و آرام آرام خود را انسان کم استعداد بدانند و حتی دچار سرخوردگی و افسردگی شوند.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس خاطر نشان کرد: مشکلات و زحمات فراوانی که خانوادههای ما برای قبولی فرزندان خود در رشتههای معدود دانشگاهی متحمل میشوند علامت این است که سمتوسوی آموزش ما به سمت رشد همهجانبه کشور نیست و بایستی یک تحول ذهنی ابتدا در مدیران و سپس خانوادهها و درنهایت در دانشآموزان ایجاد شود و تنها در آن صورت است که میتوان گسترش آموزشهای مهارتی را رقم زد. بهبیاندیگر الآن هیچکس به کار خود نیست و به قول مولوی که گفت در زمین دیگران خانه مکن/ کار خود کن کار بیگانه مکن.
ویس کرمی بیان کرد: خیلیها به کار دیگری هستند و در مسیر غیر مرتبط بااستعداد و توان و ظرفیت و خود تلاش میکنند و به همین دلیل است که شما در میان دانشجویان رشتههای پرطرفدار هم دچار شاهد روحیه ضعیف و کم نشاط هستید و متأسفانه بازهم براثر تبلیغات اشتباهی که وجود دارد، راه را در مهاجرت به خارج از کشور تشخیص میدهند. در یک جمله ما برای گسترش آموزش مهارتی بیش از هر چیز به تغییر ذهنیتها نیاز داریم و این تغییر ذهنیت بایستی ابتدا در مدیران و سپس در خانوادهها صورت بگیرد و در آن صورت دانش آموزان نیز مسیر درست را پیدا خواهند کرد. ایکاش بهجای تقلیدهای نابجایی که در بعضی عرصههای فرهنگی از کشورهای غربی داشتیم کمی هم در مسائلی مانند مهارتآموزی از تجربیات آن کشورها استفاده میکردیم.
انتهای پیام/