تولید نانوحسگرهای نازک و انعطاف پذیر با استفاده از «طلا»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، محققان دانشگاه کوئینزلند (UQ) استرالیا یک حسگر نازک و قابل انعطاف طلا ساخته اند که این پتانسیل را دارد که قفل نسل بعدی دستگاههای پزشکی قابل کاشت را باز کند.
محققان با استفاده از یک روش مهندسی کاملاً جدید، توانستند یک حسگر کوچک فیلم مانند تولید کنند که به اندازه کافی انعطاف پذیر و حساس است تا آینده کارآمدتری را برای ایمپلنتهای پزشکی الکترونیکی ایجاد کند.
رویکرد پیچیدهای که توسط دکتر مصطفی کمال مسعود استفاده شده است، نشاندهنده پیشرفتی در زمینه نانومعماری انعطافپذیر است و در نهایت، راه جدیدی را برای کوچکسازی و بهبود دستگاههای پزشکی برای تشخیص، سنجش بیولوژیکی و کاوشهای عصبی پیشنهاد میکند.
دکتر مسعود میگوید: «اگرچه وسایل الکترونیکی کاشتهشده مدرن در ۶۰ سال گذشته به سرعت توسعه یافتهاند، اکثر دستگاههای تجاری موجود هنوز بر اساس مفاهیم طراحی نسبتاً مشابه و محدودکنندهای مانند بستهبندی ضخیم سرامیکی یا تیتانیوم ساخته میشوند. ما در حال ارائه یک مسیر جدید به سمت دستگاههای پزشکی کوچک، انعطافپذیر و کاشتهشده هستیم که بیماریهای مزمن را تشخیص داده و درمان میکند و به بهبود زندگی میلیونها نفر کمک میکند.»
حسگر فیلم مانندی که توسط این گروه از محققان طراحی شده است، رویکرد جدیدی را در زمینه مواد مزوپور نشان میدهد که موادی بسیار متخلخل با ویژگیهای خاص هستند که برای تشخیص، کاتالیز و تحویل دارو مفید هستند.
دکتر مسعود و آقای آشوک با استفاده از یک فرآیند ساخت هیبریدی جدید تحت هدایت رهبر ارشد گروه AIBN، پروفسور یوسوکه یامائوچی، توانستند یک فیلم طلای متخلخل را سنتز کنند که به عنوان الکترود برای کاربردهای بیوسنینگ و بیو ایمپلنت عمل میکند. انعطافپذیری و حساسیت فیلم طلا، آن را به سیستم پوشیدنی ایدهآلی برای پایش لحظهای گلوکز بدن تبدیل میکند. در همین راستا دکتر مسعود میگوید که طلا پتانسیل قوی برای برنامههای ضبط عصب کاشتهشده دارد.
دکتر مسعود میگوید: «تقاضا برای یک فرآیند ساخت ساده و قوی با این نوع لوازم الکترونیکی انعطاف پذیر بسیار زیاد است. هدف ما در اینجا این است که این حسگر را در دستگاههای پوشیدنی تعبیه شده ببینیم، اما پتانسیل و امکانات در این زمینه بسیار زیاد است. ما در پروژههای آیندهمان بیشتر درباره این موضوع کاوش خواهیم کرد.»
انتهای پیام/