تبیین ۳ یقین در دعای افتتاح/ خداوند دنبال بهانه است که ما را ببخشد

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد شریفانی مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی در دومین روز ماه مبارک رمضان به شرح دعای افتتاح پرداخت.

تفاوت علم با یقین

وی عنوان کرد: در فرازی از دعای افتتاح، به سه یقین اشاره شده و میان علم و یقین تفاوت وجود دارد. علم آن چیزی است که ما می‌دانیم ولی ممکن است که فردا خلاف آن مشخص شود. اما یقین آن چیزی است که من علاوه بر اینکه می‌دانم، بر حقانیت آن نیز می‌توانم دلیل بیاورم و هیچ‌وقت از باور من خارج نمی‌شود.

یقین به مهربان بودن خدا

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اینکه دعای افتتاح به ما می‌آموزد که باید همیشه سه باور و یقین داشته باشیم، گفت: یقین اول «أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ» بوده و به معنای یقین داشتن به خدا بوده که مهربانترین مهربانان است. باید باور کنیم که خداوند متعال در این عالم از همه نسبت به ما مهربان‌تر است، حتی پدر و مادر و نزدیک‌ترین کسانی که شما فکر می‌کنید.

شریفانی ادامه داد: در ادامه دعای افتتاح آمده است «فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَه»، تا زمانی که عفو و رحمت وجود داشته باشد، آنجایی که من لیاقت آن را داشته باشم و آن ظرفیت را از بین نبرده باشم خدای متعال من را می‌بخشد. آن موضع کجاست؟ در روایاتمان گفته‌اند «مَن تَنَزَّهَ عَن حُرُماتِ اللّه سارَعَ إلَیهِ عَفوُ اللّه»، اگر حرام‌های خدا را کنار بگذارید، عفو خدا به سمت تو با سرعت می‌آید.

خداوند دنبال بهانه است که ما را ببخشد

وی خاطرنشان کرد: اصولاً خداوند یک موجود عفوی است نه یک موجود انتقامی. بنای خداوند بر این بوده و دنبال بهانه است که ما را ببخشد. در دعاهای رسیده از معصومین می‌خوانیم «اللّهُمَّ إنَّکَ بِماأنتَ لَهُ أهلٌ مِنَ العَفوِ،  أولی مِنّی بِما أنا لَهُ أهلٌ مِنَ العُقوبَه» اگر خدا به من نگاه کند، من اهلیت عِقاب را دارم ولی خدا اهلیت عفو را دارد. یکی از اسم‌های خداوند عفوّ است.

یقین به انتقام‌ گرفتن خدا

این استاد دانشگاه گفت: یقین دوم که در دعای افتتاح آمده این است که اگر بنا باشد خداوند انتقام بگیرد، از همه انتقام‌گیرنده‌تر است. «أَشَدُّ الْمُعَاقِبِینَ فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ»، قانون خداوند بر انتقام گرفتن نیست. قانون او بر عفو است ولی اگر هم بنا شد عِقاب کند و انتقام بگیرد، سرسخت‌ترین است. کجاست که خدا انتقام می‌گیرد؟ آیات قرآن نشان می‌دهد هر س از حق اِعراض کند، کفر بعد از ایمان داشته باشد، هرکس با کفر بمیرد، این شخص در آیات قرآن داریم که فَیُعضبّه الله عذابَ الأکبر. اینجا جای انتقام خداست.

یقین به عظمت و بزرگی خدا

شریفانی بیان کرد: سومین یقینی که ما باید داشته باشیم، یقین به عظمت و بزرگی خداست و در دعای افتتاح می‌خوانیم «أَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِینَ فِی مَوْضِعِ الْکِبْرِیاءِ وَالْعَظَمَه»، خداوند بالاترین عظمت و جایگاه را دارد و اگر بناست بزرگی نشان دهد، بزرگی شأن اوست.

در دعاهایمان می‌خوانیم که خداوند عزت و کبریا را بر قامت خود پوشانده و بزرگی شأن خداست. خدا اعظم المتجبرین بوده و جبار از اسمای الهی است که دو معنی دارد. در واقع اوج قهر، غلبه و حاکمیت از آن خداست؛ اوج جبرانگری و اصلاح هم از آن خداست. اگر خدا بناست ترمیم کند، بهترین ترمیم را می‌کند و اگر بناست انتقام بگیرد، شدیدترین انتقام را می‌گیرد.

انتهای پیام/۴۱۱۸/