«روش تحقیق در علوم انسانی» و «ارتباطات سیاسی» وارد بازار نشر شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از ورامین، «روش تحقیق در علوم انسانی» و «ارتباطات سیاسی» نام دو اثری است که توسط محمد بیدگلی و بهناز نوری کورعباسلو بهار 1399 منطبق با سرفصل وزارت علوم، تحقیقات و فناوری توسط انتشارات کیان دانش هرکدام به تعداد 1000 نسخه به چاپ رسید و روانه بازار شد.

کتاب روش تحقیق در علوم انسانی 15 فصل داشته که فصل نخست تا هفتم  با عنوان‌های «کلیات روش تحقیق»، «انواع تحقیقات علمی»، «بیان مسئله تحقیق»، «تدوین فرضیه»، «نمونه‌گیری»، «ابزار سنجش و گردآوری اطلاعات»، «روش‌های گردآوری اطلاعات» مطالبی ذکر شده است. فصل هشتم تا پانزدهم نیز با عنوان‌های «کدگذاری، استخراج و طبقه‌بندی داده‌ها»، «تجزیه و تحلیل داده‌ها و استنتاج»، «تنظیم و تدوین گزارش تحقیق»، «تعریف مفاهیم کلیدی در روش تحقیق»، «تهیه و تنظیم طرح تحقیق»، «مقاله‌نویسی»، «نوشتن رساله یا پایان‌نامه» و« طراحی پروژه‌های تحقیقاتی» مطالبی ذکر شده است .

کتاب ارتباطات سیاسی نیز دارای چهار بخش اصلی و زیر مجموعه‌های مختلفی است که به ترتیب در بخش نخست «اصول علم سیاست»، در بخش دوم «ارتباطات سیاسی» در بخش سوم «رسانه و ارتباطات سیاسی» و در بخش چهارم و انتهایی «دیپلماسی رسانه‌ای» است که در 187صفحه تنظیم شده است.

کتاب روش تحقیق در علوم انسانی برای دانشجویان رشته‌های حقوق، علوم‌سیاسی، روابط عمومی، مدیریت امور فرهنگی، جامعه‌شناسی، روانشناسی، مددکاری اجتماعی، امور اداری، تربیت بدنی و … و کتاب ارتباطات سیاسی برای دانشجویان روابط عمومی و علوم سیاسی توصیه می‌شود.

درباره کتاب روش تحقیق در علوم انسانی می‌توان گفت که روش‌های مختلفی برای انجام پژوهش و تحقیقات مورد استفاده قرار می‌گیرد که این روش‌ها با توجه به موضوع، هدف، نوع متغیرها، جامعه آماری و … انتخاب و استفاده می‌‌شود. قبل از بیان روش نگارش، لازم است که با انواع روش‌های تحقیق و روش تحقیق مورد نظر خود آشنایی نسبی داشته باشید. برای تنظيم رساله، پايان‌نامه، پروژه تحقيقاتی يا كتاب ‏عموماً يك سری قوانين و اصول وجود دارد كه با اندكی تغيير و تعديل در سراسر جهان ‏قابل اجراست.

اين قوانين و اصول كه به‌صورت معيار و استاندارد  درآمده‌اند، كمک می‌کند تا تهيه و تنظيم و گزارش تحقيقات و كتب ‏تهيه شده در نقاط مختلف دارای اصول مشتركی باشند و در واقع كوشش می‌شود تا ‏زبان واحدی برای نگارش به‌كار برده شود تا فهم آن عموميت بيشتری پيدا كند.

رعايت اين اصول سبب ‏يکنواختی در نوشته‌ها و درک ساده‌تر مفاهيم برای ديگران به‌گونه‌ای ثمربخش ‏امكان‌پذير شود.

در کتاب ارتباطات سیاسی آمده است که امروزه رسانه‌های جمعی نقش تردید‌ناپذیری در زندگی بشری پیدا کرده‌اند. هر رسانه، بسته به نوع و نحوه پردازش موضوعات  و دامنه انتشار و نفوذش بر گروهی از افراد جامعه اثر می‌گذارد و آنها را مخاطب خود قرار می‌دهد. آنچه رسانه‌ها انجام می‌دهند، محصول فعالیت‌های صنعت ارتباطات سیاسی و حاصل ملاحظات، تذكرها و مباحثه‌های میان رسانه‌ها به عنوان گرایش‌های روزنامه‌نگارانه یا اقدام‌های معمول گردآوری خبر است.

ارتباطات سیاسی را می‌توان به معنای انتقال اطلاعات سیاسی از یک بخش نظام سیاسی به دیگر بخش‌ها از جمله نظام اجتماعی دانست. با این تعریف ارتباطات سیاسی می‌تواند امری حیاتی در یك جامعه محسوب شود. پیام‌های سیاسی ویژه‌ای وجود دارد نظیر سخنرانی‌های سیاسی، مواضع انتخاباتی، تصمیمات حكومتی و مذاكرات سیاسی كه به روشنی قابل تشخیص هستند و مجراهای ارتباطی كه در سطحی وسیع یا منحصر به‌فرد، سیاسی هستند از قبیل بحث‌های قانونگذاری، مذاكرات و مباحثات جدی و جلسات سیاستگذاری وجود دارد. ارتباط سیاسی نیز همانند ارتباط در سایر زمینه‌ها هم به‌شكل افقی و هم به‌شكل عمودی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انتهای پیام/4117/4062/