صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۲:۳۰ - ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۸
زیست دانشجویی/54؛

اساتید مشتاق برقراری ارتباط با دانشجویان پخته‌تر هستند

استادها معمولاً علاقه‌مند به برقراری با دانشجویانی هستند که دوران کودکی خود را پشت سر گذاشته، بزرگسال و اصطلاحاً پخته شده‌اند.
کد خبر : 381631

به گزارش خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، استادها معمولاً علاقه‌مند به برقراری با دانشجویانی هستند که دوران نوجوانی را پشت سر گذاشته، بزرگ‌سال و پخته هستند.این گروه از دانشجویان، انعطاف‌پذیر، احترام گذار، امیدوار و خوش‌بین هستند، آن‌ها احساسات خود را می‌شناسند و می‌دانند در موقعیت‌های مختلف چگونه آن‌ها را مدیریت و کنترل کنند.


انعطاف‌پذیری، همدلی، مثبت نگری، کنترل تنش و خشم از دیگر ویژگی‌های این گروه از دانشجویان است. شاید عجیب به نظر برسد اما استادها، دانشجویانی را دوست دارند که فقط به علم و علم‌آموزی نچسبیده‌اند و در کنار علم‌آموزی به سایر ابعاد زندگی نیز توجه دارند. دانشجویان هنرمند، ورزشکار، دانشجویانی که در تشکل‌های دانشجویی و کانون‌های فرهنگی به فعالیت مشغول هستند (در هر سطحی) محبوبیت ویژه‌ای نزد استادهای خوددارند.


دانشجویانی که هنوز از راه نرسیده و مرکب کارت دانشجویی‌شان خشک نشده، فکر می‌کنند همه‌چیز را خیلی خوب و بهتر از دیگران می‌دانند. این نوع دانشجویان در تمامی رشته‌ها و کلیه مقاطع تحصیلی دیده می‌شوند. متعلق به شهر یا استان خاصی هم نیستند. وجه مشترک آن‌ها باهم آن است که خود را از همان روز نخست، دانشمند و علامه و البته چند سر و گردن بالاتر از سایر همکلاسی‌ها و استاد می‌دانند. آن‌ها به استاد درس می‌دهند و معتقدند استادشان باید در محضر آن‌ها شاگردی کند. اگر استاد یا ما پاسخ پرسش آن‌ها را بدهیم، ممکن است بگویند که از قبل می‌دانسته‌اند. این نوع دانشجوها احتمالاً نمی‌دانند تا چه اندازه باعث دلخوری دیگران می‌شوند؛ شاید هم می‌دانند ولی برایشان مهم نیست.


هیچ‌گاه نمی‌توان فهمید این دسته از دانشجوها چرا تصمیم گرفته‌اند روزگار خوش جوانی‌شان را در دانشگاه‌ها سپری کنند. در نادرترین و پیشرفته‌ترین حالت آمده‌اند که مدرکی بگیرند و بروند، اما در ساده‌ترین حالت، آمده‌اند که آمده باشند. این دانشجویان محترم نمی‌دانند تا چه حد می‌توانند استادهای خود را دلسرد و ناامید کنند. شاید هم می‌دانند اما بی‌انگیزه‌تر از آن هستند که برایشان مهم باشد.


انتهای پیام/4107/4108/ن


انتهای پیام/

ارسال نظر