صفحه نخست

آناتک

آنامدیا

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۷:۰۲ - ۲۵ اسفند ۱۴۰۳

فرانسه؛ قطعه بزرگ پازل بحران امنیتی اروپا

فرانسوی‌ها در صحنه‌سازی رسانه‌ای و سیاسی خود را طلبکار نشان می‌دهند، حال‌آنکه پاریس به‌جای آغاز بازی مقصرنمایی در قبال شرایط بحرانی اروپا، باید پاسخگوی نقش خود در خلق گره‌های کور راهبردی باشد.
کد خبر : 963031

به گزارش خبرگزاری آنا، ژان نوئل بارو وزیر امور خارجهٔ فرانسه، اخیراً خطر جنگ در قارهٔ سبز را بیش از هر زمان دانسته و مدعی شده است که از پانزده سال پیش، خطر جنگ در اروپا همچنان رو به توسعه است و خطوط نبرد بیش‌ازپیش به کشور‌های اتحادیهٔ اروپا نزدیک می‌شود.

وزیر امور خارجهٔ فرانسه فشار آمریکا به مسکو را برای پایان دادن به جنگ اوکراین ضروری دانسته و می‌گوید: «ما از آمریکا می‌خواهیم که با اعمال فشار بر پوتین او را پای میز مذاکره بکشاند و از او بخواهد که به بلندپروازی‌های خود و نزدیک کردن خطوط نبرد و جنگ به کشور‌های اروپایی خاتمه دهد.»

در خصوص مواضع اخیر وزیر خارجه فرانسه نکته مهمی وجود دارد که نمی‌توان آن را نادیده انگاشت: بارو به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که گویا دولت متبوعش در طول ۱۵ سال اخیر، مشغول تقویت مؤلفه‌های بازدارندگی در برابر جنگ و ایجاد ثبات در اروپا و نظام بین‌الملل بوده و اکنون، به واسطه حضور ترامپ در رأس معادلات سیاسی و اجرایی واشنگتن با بن‌بست راهبردی مواجه شده است.

واقعیت امر این است که فرانسوی‌ها به‌مانند ژرمن‌ها و انگلیسی‌ها، قطعات بزرگ پازل بحران‌های مزمن امنیتی و نظامی در جهان امروز بوده‌اند. ازاین‌رو حداقل وزیر خارجه دولت فرانسه نباید دیگران را در این خصوص سرزنش کند.

نباید فراموش کرد که استراتژی مشترک دموکرات‌های آمریکا و دولت‌های اروپایی در صورت پیروزی کامالا هریس در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴، بسط دامنه زمانی جنگ اوکراین و تشدید مؤلفه‌های مداخله‌گرایی نظامی از سوی اعضای ناتو در این آوردگاه بود.

همچنین، هیچ‌کس فراموش نکرده است که اصل بحران ایجاد شده در اوکراین، معلول اصرار فرانسه، آلمان، انگلیس و آمریکا بر گسترش ناتو به شرق بود و روسیه نیز به‌واسطه عدم تحمل محاصره راهبردی احتمالی خود از سوی غرب، جنگ اوکراین را کلید زد.

فرانسوی‌ها در صحنه‌سازی رسانه‌ای و سیاسی با هدف جلب افکار عمومی، تلاش می‌کنند خود را طلبکار نشان دهند، حال‌آنکه پاریس به‌جای آغاز بازی مقصرسازی در قبال شرایط بحرانی و غیرقابل‌پیش‌بینی در اروپا، پاسخگوی نقش خود در خلق این گره‌های کور راهبردی باشد.

این قاعده در خصوص برلین و لندن نیز صادق است: دو بازیگری که همپای فرانسوی‌ها، اوکراین را تبدیل به زمین بازی با مسکو کردند و با وعده عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی، ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین را نیز در این تله راهبردی گیر انداختند. حقایق فرامتنی و پشت پرده جنگ اوکراین به گونه‌ای عمیق است که هر یک می‌تواند حکم یک درس بزرگ را در حوزه روابط بین‌الملل برای مخاطبان خاص و عام این عرصه داشته باشد!

انتهای پیام/

ارسال نظر