چرا وقتی عجله داریم ترافیک بیشتر به نظر می‌رسد؟!
به گزارش خبرگزاری آنا، گاهی به نظر می‌رسد که در مواقع عجله، ترافیک همیشه سنگین‌تر است و موانع بیشتری بر سر راه وجود دارد. این احساس می‌تواند ناشی از ترکیبی از عوامل روان‌شناختی و واقعی باشد.
از دیدگاه روان‌شناسی، مغز ما در شرایط استرس یا عجله تمایل دارد به مشکلات و موانع توجه بیشتری کند. به این پدیده "سوگیری توجه" گفته می‌شود؛ یعنی زمانی که ذهن بیشتر روی مشکلات متمرکز می‌شود و در نتیجه، ترافیک یا توقف‌های کوتاه بسیار بزرگ‌تر از آنچه که واقعاً هستند به نظر می‌رسند. همچنین استرس باعث می‌شود که درک ما از زمان تغییر کند؛ به طوری که انتظار در ترافیک برای ما طولانی‌تر از حالت عادی به نظر می‌رسد.
عوامل رفتاری و اجتماعی نیز در این تجربه نقش دارند. معمولاً در ساعات اوج ترافیک، مانند صبح‌ها و عصرها، وقتی که تعداد بیشتری از افراد در مسیرهای مشخصی حرکت می‌کنند، تراکم خودروها افزایش می‌یابد. عجله‌کردن در این شرایط به این معناست که فرد در پرترافیک‌ترین زمان ممکن در مسیر است. علاوه بر این، استرس می‌تواند باعث تصمیم‌گیری‌های نادرستی شود؛ مانند انتخاب مسیرهای جایگزینی که به نظر می‌رسند سریع‌تر باشند اما در واقعیت ممکن است شلوغ‌تر باشند.
از سوی دیگر، مغز ما به‌طور ناخودآگاه تجربیات گذشته را تعمیم می‌دهد. اگر چند بار در مواقع عجله با ترافیک سنگین روبه‌رو شده باشید، مغز این الگو را به صورت یک پیش‌فرض ذخیره می‌کند و در موقعیت‌های مشابه دوباره آن را یادآوری می‌کند. به این پدیده "سوگیری تأیید" گفته می‌شود. این رفتار روان‌شناختی باعث می‌شود که در هر موقعیت مشابه، حتی اگر ترافیک واقعاً سنگین نباشد، احساس کنید که همیشه ترافیک در مواقع عجله بدتر است.
علاوه بر این، قوانین احتمالات نیز نقش دارند. در بسیاری از مواقع، مسیرهای پرترافیک دقیقاً همان مسیرهایی هستند که افراد عجله دارند از آن‌ها عبور کنند. این امر باعث می‌شود که احتمال قرار گرفتن در ترافیک برای افرادی که دیر کرده‌اند، بیشتر باشد. همچنین، مقایسه ناخودآگاه با دیگر رانندگانی که سریع‌تر حرکت می‌کنند، می‌تواند احساس بدتری ایجاد کند. در این حالت، افراد فقط خودروهای سریع‌تر را می‌بینند و کمتر به این واقعیت توجه می‌کنند که بسیاری دیگر نیز در همان ترافیک گیر کرده‌اند.
در مجموع، این احساس که ترافیک همیشه در مواقع عجله سنگین‌تر است، نتیجه تعامل بین عوامل روان‌شناختی مانند سوگیری توجه و تأیید، تغییر درک زمان، و عوامل واقعی مانند تصمیم‌گیری تحت استرس و تراکم جمعیتی است. درک این عوامل می‌تواند به کاهش استرس و مدیریت بهتر زمان کمک کند.
انتهای پیام/