رامتین مقدادی در گفت‌وگو با آنا؛
بازیگر نمایش «حق با مردم بود» گفت: تکنولوژی و فناوری اگر در جایگاه و در شرایط مناسب، مطابق متن و فضای درام استفاده شود، می‌تواند به خلق صحنه‌ای جذاب برای مخاطب کمک کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «حق با مردم بود» بر اساس نمایشنامه «دشمن مردم» اثر هنریک ایبسن به نویسندگی و کارگردانی علی نیکزاد و تهیه کنندگی احسان میرزاابوالحسنی از هجدهم مرداد ماه در عمارت نوفل لوشاتو اجرا می‌شود. سعید داخ، سید جواد یحیوی، محسن زرآبادی پور، یعقوب صباحی، آرام نیک بین، رامتین مقدادی، هامون هدایتی، هلن سرگزی، پارسا آقازاده، گندم احمدی و ... بازیگران این کار هستند.
به گفته کارگردان نمایش علی نیکزاد ، این نمایش برداشتی آزاد از نمایش «دشمن مردم» اثر هنریک ایبسن است که نقش رسانه در فریب عامه مردم را به واسطه گسترش شبکه‌های مجازی بیان می‌کند. کارگردان سعی کرده در برداشتی آزاد نقش رسانه، تکنوکرات‌ها و منفعت‌طلبی عده‌ای خاص و سودجو را روی صحنه تئاتر پیاده کند.
کارگردان سعی کرده نقش رسانه و ساختار بنگاه‌های بزرگ اقتصادی را که عموماً از چشم و ذهن عامه مردم‌به‌دور است؛ به نمایش بگذارد زیرا او معتقد است که رسانه‌ها نقش مهمی در ممانعت از آگاهی دادن به مردم دارند و سربزنگاه در مقاطع حساس تاریخی آدرس غلط و انفعالی به افکار عمومی می‌دهند.
سعید فرامرزی یکی از تماشاگران این نمایش نیز درباره کار معتقد است که این نمایش با روایتی روان و ساده و بازی‌های خوب بازیگران توانسته مخاطب را درگیر خود کند و تا انتها به دنبال خود بکشاند. نمونه شخصیت‌های «توماس» و «پیتر» و موقعیت آنها در جامعه ایران قابل مشاهده است.
جهان رسانه واقعی نیست!
«رامتین مقدادی» بازیگر این نمایش در گفت‌وگو با آنا گفت: نمایش با زبانی ساده اقتباسی از اثر دشمن مردم هنریک ایپسن است؛ در این نمایش سعی شده با فضای مینیمالیستی تمامی مفهوم فضایی که در آن هستیم را به مخاطب نشان بدهد و زبان ساده‌ای را برای بیان دیالوگ‌ها و ارتباط بین شخصیت‌ها و مخاطبین رقم بزند.
وی در ادامه افزود: به نظر بنده حرفی که این نمایش برای مخاطب امروز جامعه ایران دارد یک حرف خیلی روشن و واضحی است که شما را به فکر وادار می‌کند تا بدانید جهانی که برای ما توسط فضا‌های مختلف مخصوصا رسانه ساخته شده جهان واقعی نیست و طبعا هر رسانه‌ای در خور خطوط مشخص شده و تعریف شده منافع خود یک واقعه را به سمتی می‌برد تا نتیجه به نفع خودشان تغییر کند. همین روند ساده توجه به پیرامون که به شکل مصداقی ما راجع به رسانه از آن حرف زدیم، می‌تواند در تک تک جزئیات زندگی به ما کمک کند تا مسائل را هرچند راحت ولی موشکافانه‌تر نگاه کنیم و خودمان را در اختیار جریاناتی قرار ندهیم که ما را به هر سمتی ببرند.
جهانی که برای ما توسط فضا‌های مختلف مخصوصا رسانه ساخته شده جهان واقعی نیست
مقدادی با اشاره به اینکه تکنولوژی و فناوری اگر در جایگاه درست، در شرایط درست و مطابق متن و فضای درام استفاده شود می‌تواند به صحنه‌ای جذاب‌تر برای مخاطب کمک کند، افزود: مثل تمامی تئاتر‌های روز دنیا که این روز‌ها به نحو احسنت از این ابزار‌ها استفاده می‌کنند، اما متاسفانه در کشور ما سال‌ها زمان میخواهد تا به نقطه‌ای درست از اجرای این ابزار برسیم و درباره آن باید هم در راستای مطالعه و پژوهش و هم پیاده سازی فناوری در صحنه نمایش بسیار مطالعه کرد . امیدوارم هرچه زودتر با سرمایه گذاری درست، تئاتر ایران به سمت به روز شدن این هنر مطابق با دنیا پیش برود.
وی درباره حضور خود در این نمایش گفت: دلیل من برای بازی در این نمایش قبل از هر چیزی وجود آقای نیکزاد به عنوان کارگردان اثر بود. برای اینکه بنده تجربه بازی برای او را در سال ۹۷ با نمایش بانوایان داشتم و قطعا هرکسی یک بار با آقای نیکزاد تجربه کار کردن داشته باشد، دوست داره این همکاری ادامه دار شود. در وهله دوم انتخاب متن و دغدغه پشت این کار مرا ترغیب کرد تا جزئی از این کار شوم و سوم نیز چالش برانگیز بودن نقشم بود.
این بازیگر تئاتر با اشاره به اینکه تلاش کرده سه بُعد منفی از یک کاراکتر را در نمایش نشان دهد، گفت: این نقش پر از چالش، ابهام و تناقض شخصیتی بود و قطعا آن را فراموش نخواهم کرد. نقش من نماد ریا، فریبکاری و فرصت طلبی بود که متاسفانه برای رسیدن به اهداف خود از هیچ کاری دریغ نمی‌کند و تا پای نابودی یک خانواده هم برای رسیدن به اهداف خودش پیش می‌رود و به نظرم این نمایش و تک تک کارکتر‌ها کوچک شده یک جامعه چند میلیونی هستند که قطعا ما می‌تونیم از هر قشری یک نماینده در این نمایش پیدا کنیم.
وی درباره علت افزایش پرداختن موضوعات اجتماعی در در تئاتر و سینما طی سال‌های اخیر گفت: دلائل متعددی دارد، اولین و مهمترین دلیلی که در بدنه تئاتر نه در تئاتر‌های تجاری بلکه در تئاتر واقعی ما نمایش‌های اجتماعی و دغدغمند زیاد داریم و این همان زیست تئاتری‌هایی است که با تمام مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند تا آنها را با زبان نمایش با متن‌های خارجی و ایرانی به روی صحنه ببرند.
مقدادی اظهار داشت: مگر می‌شود یک بازیگر و کارگردان تئاتر دغدغه معیشت داشته باشد، اما از آن روی صحنه سخنی نگوید؟ مگر می‌شود یک کارگردان و بازیگر از فقر در کوچه و خیابان که هر روز در همان حوالی تئاترشهر بیداد می‌کند روی صحنه سخن نگوید و چه بسیار دلایل متعدد دیگری که می‌شود چند روز راجع به آن حرف زد که دلیل نمایش‌های اجتماعی ما شده است و چه خوب است این نمایش‌ها تاثیری در بهبودی وضعیت موجود حداقل برای مخاطبین خود داشته باشد؛ تمام رسالت تئاتر همین است ارتقای فرهنگ یک جامعه در حد توان خود که به نظر بنده یک نمایش حتی اگر بتواند تاثیری روی یک مخاطب بگذارد، کارش را انجام داده است.
وی یادآور شد: افتخار می‌کنم در این نمایش عضو کوچکی هستم، از این گروه درجه یک و دوست داشتنی و حرفه‌ای سپاسگزارم. امیدوارم همیشه مردم ما مسیر سربلندی هوشیاری را طی کنند و ایران ما همیشه از گزند غیر در امان بماند، این نمایش یک سخن دارد و آن هم این است که همیشه حق با مردم است، منتها به شرط رجوع خودشان!