مناطق زیست‌پذیر کیهان/ حیات در کدام نواحی جهان شکل می‌گیرد؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مناطق زیست‌پذیر (Habitable Zone) که اغلب «نواحی طلایی» نیز نامیده می‌شود، نقاط خاصی در اطراف یک ستاره است. این مناطق نه باید خیلی گرم باشند و نه خیلی سرد، زیرا فقط در چنین شرایطی حیات آنطور که ما می‌شناسیم شکل می‌گیرد. دانشمندان بر این باورند که این مناطق برای یافتن سیاراتی که ممکن است از اشکال مختلف حیات پشتیبانی کنند (بدین معنی که حیات در آنها قابل شکل‌گیری باشد)، مسئله مهمی است.

هر ستاره می‌تواند یک منطقه زیست‌پذیر  داشته باشد. فاصله از ستاره تعیین می‌کند که آیا سیاره احتمالی در آن منطقه زیست پذیر است یا خیر. به عنوان مثال منطقه زیست‌پذیر ستاره خورشید حوالی سیاره زمین است. فاصله زمین از خورشید عالی است که باعث شده زمین علاوه بر دمای مناسب دارای آب مایع باشد که یک عنصر ضروری برای حیات است.

{$sepehr_key_1761}

کوتوله قرمز یا غول‌های آبی؟

عوامل زیادی بر مناطق زیست‌پذیر تأثیر می‌گذارد. نوع ستاره نقش مهمی دارد. ستارگان سردتر، مانند کوتوله های قرمز، منطقه زیست‌پذیر  نزدیک‌تری به خود ستاره دارند. ستاره‌های داغ‌تر، مانند غول‌های آبی، منطقه وسیع‌تری دارند، اما منطقه زیست‌پذیرشان دورتر است. اندازه و روشنایی ستاره نیز مهم است. این مسئله بدان معنی است که منطقه قابل سکونت می‌تواند از یک ستاره تا ستاره دیگر بسیار متفاوت باشد.

علاوه بر فاصله، جو سیاره نیز بسیار مهم است. یک جو غلیظ می‌تواند گرما را به دام بیندازد. این موضوع می‌تواند یک سیاره را گرمتر از آنچه که باید باشد کند. از طرف دیگر، یک جو رقیق می‌تواند اجازه دهد گرما از آن خارج شود. این موضوع نیز به نوبه خود می‌تواند سیاره را برای حیات بیش از حد سرد کند. دانشمندان بدین منظور سیارات فراخورشیدی – سیارات خارج از منظومه شمسی – را بررسی می‌کنند تا دریابند که آیا شرایط مناسبی دارند یا خیر.

سیارات غیرگازی

برخی از دانشمندان بر روی یافتن سیاراتی مانند زمین تمرکز دارند. آنها صخره‌ای هستند و در منطقه زیست‌پذیرِ ستارگان خود قرار دارند. با این حال، حیات می‌تواند به اشکال مختلف وجود داشته باشد. به عنوان مثال، قمرها نیز می‌توانند نامزد زیست‌پذیری باشند. اروپا (قمر مشتری)، اقیانوسی زیرسطحی دارد و به رغم اینکه خارج از منطقه زیست‌پذیر خورشید است، ممکن است شرایط قابل سکونتی داشته باشد.

کاوش در مناطق زیست‌پذیر  به دانشمندان کمک می‌کند تا بفهمند به جز زمین در کجا ممکن است حیات وجود داشته باشد. آنها از تلسکوپ برای یافتن سیارات فراخورشیدی و مطالعه جو آنها استفاده می‌کنند. دانشمندان همچنین به اشکال حیاتی که می‌توانند در شرایط سخت زنده بمانند، علاقه‌مند هستند. این امر جستجو برای حیات بالقوه در فضا را گسترش می‌دهد. یافتن منطقه قابل سکونت و زیست‌پذیر چارچوبی را برای یافتن سیاره‌هایی فراهم می‌کند که ممکن است از حیات به طور کلی پشتیبانی کنند.

.