تحقیقات بیولوژیک نازی‌ها به داروخانه‌ها راه می‌یابد!

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل ازmsn، ال‌اس‌دی (LSD) یا «ایزرژیک اسید دی اتیل آمید» یک داروی توهم‌زا قوی است که ادراک، خلق‌وخو و فرآیندهای شناختی را تغییر می‌دهد. «نورمن اوهلر» «Norman Ohler» منتقد سرشناس و تاریخ نگار معروف آلمانی در جدیدترین کتاب خود بررسی کرده است چرا این همه طول کشید تا فواید درمانی این دارو، جدی گرفته شود.

اوهلر با انتشار کتاب «مواد مخدر: آلمان نازی، سیا و طلوع عصر روانگردان‌ها» می‌نویسد: «نه تنها دولت آمریکا از طریق تحقیقات نازی‌ها با ال اس دی آشنا شد، بلکه تفکرات رایش سوم بسیاری از نگرش‌های اولیه دولت فدرال را در مورد آن و سایر مواد روانگردان شکل داد. زمانی که نازی‌ها استفاده بالقوه تسلیحاتی از ال‌اس‌دی را در دستور کار قرار دادند، این دارو هرگز نتوانست آن لکه ننگ را از روی خود بردارد.»

{$sepehr_key_1322}

آلمانی‌ها در اوایل سال ۱۹۴۳ به ال‌اس‌دی  دست یافتند و این دستاورد به لطف رابطه نزدیک «ریچارد کوهن» «Richard Kuhn» بیوشیمیدان نازی که سلاح‌های بیوشیمیایی برای هیتلر می‌ساخت و «ورنر استول» «Werner Stoll»، روان پزشک سوئیسی که اولین مطالعات علمی را در مورد اثرات ال‌اس‌دی انجام داد، محقق شد. 

با این حال مشخص نیست که آیا ال‌اس‌دی  بخشی از آزمایش‌های داخائو بوده است یا خیر، جایی که گفته می‌شود دانشمندان نازی تحقیقات علمی را روی اسرا امتحان می‌کردند.

اوهلر می‌نویسد: «یادداشت‌های دکتر پلوتنر به طور مرموزی درست قبل از محاکمه نورنبرگ در سال ۱۹۴۵ ناپدید شد؛ احتمالا توسط عواملی که با بودجه ارتش آمریکا برای ماموریت «السوس» «Alsos» کار می‌کردند و می‌خواستند موضوع مخفی بماند».

به طور کلی ارتش آمریکا مصمم بود تا از علم و فناوری آلمان برای منافع آمریکا بهره برداری کند (عملیات پیپرکلیپ Paperclip).

پنتاگون با کمک «هنری کی. بیچر» «Henry K. Beecher» محقق دانشگاه هاروارد که متوجه شده بود نازی‌ها از ال‌اس‌دی استفاده می‌کردند به این مسئله مهم پی برد که این دارو درمقایسه با مسکالین (نوعی روانگردان) ویژگی‌های متفاوتی دارد. به همین علت برنامه فوق سری MKUltra در سال ۱۹۵۳ راه اندازی شد تا بررسی کند که آیا می‌توان روان‌گردان‌ها را درست همانطور که نازی‌ها قصد داشتند، جنگ افزار کرد یا خیر.

{$sepehr_key_1324}

وقتی دولت آمریکا متوجه شد که ال‌اس‌دی نمی‌تواند افراد را به عروسک‌های خیمه شب بازی تبدیل کند، آنگاه از پروتکل دیگر نازی‌ها در مورد مواد مخدر پیروی کرد: ممنوعیت شدید!

در دوران نازی‌ها از آنجایی که به سلامت جسمانی اهمیت زیادی داده می‌شد، مصرف کنندگان مواد مخدر در آلمان اغلب به اردوگاه‌های کار اجباری اعزام می‌شدند.

اوهلر می‌نویسد: وقتی مردم به ال‌اس‌دی فکر می‌کنند، ذهنشان به سمت نازی‌ها نمی‌رود، اما با این حال، تأثیرغیرمستقیم آنها در تنظیم قوانین ما نقش داشته است. زمان نشان خواهد داد که آیا تفکر نازی‌ها در مورد ال‌اس‌دی منسوخ خواهد شد یا خیر.