صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۶:۳۷ - ۲۷ مرداد ۱۴۰۳

ژنتیک یک فرد بر بروز رفتارهای ناهنجار دوستش اثر دارد!

پژوهش‌های جدید دانشمندان حاکی از آن است نوع ژنتیک دوستان هم سن و سال، می‌تواند در ابتلای آنها به رفتار‌های ناهنجار اجتماعی و اختلالات روانی در سال‌های آینده زندگی نقش داشته باشد.
کد خبر : 928026

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل ازسای تک دیلی ، یک مطالعه نشان می‌دهد اثرات ژنتیکی همسالان- تاثیر ژنوتیپ دوستان اجتماعی بر ویژگی‌های قابل مشاهده دیگران - می‌تواند بر خطر ابتلا به اعتیاد و اختلالات روانپزشکی در زندگی سال‌های بعدی تاثیر بگذارد.

مامان‌ها همیشه می‌گویند: «دوستانت را عاقلانه انتخاب کن» و اکنون مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه راتگرز در آمریکا انجام شده است نشان می‌دهد که آنها به موضوع مهمی پی برده‌اند: «ویژگی‌های دوستان می‌تواند روی شما تأثیر بگذارد – به خصوص ویژگی‌هایی که در ژن‌های آنهاست.»

این مطالعه پیشگام نشان می‌دهد که ترکیب ژنتیکی نوجوانان هم سن و سال ممکن است عواقب بلندمدتی برای خطر بروز اختلالات مصرف مواد مخدر و الکل، افسردگی و اضطراب برای فرد داشته باشد.

{$sepehr_key_1262}

«جسیکا ای. سالواتوره» «Jessica E. Salvatore» دانشیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی راتگرز و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «استعداد‌های ژنتیکی همسالان برای اختلالات روانپزشکی و مصرف مواد مخدر با خطر ابتلا به همان اختلالات در بزرگسالی فرد مرتبط است.»

وی افزود: «آنچه که داده‌های ما نشان می‌دهد، تاثیر بلندمدت اثرات ژنتیکی اجتماعی است.

ژنومیکس اجتماعی – تاثیر ژنوتیپ یک فرد بر صفات قابل مشاهده فرد دیگر – یکی از رشته‌های نوظهور ژنومیک است. تحقیقات نشان می‌دهد که ترکیب ژنتیکی همسالان ممکن است بر نتایج سلامتی دوستانشان تاثیر بگذارد. برای آزمایش این موضوع، سالواتوره و همکارانش از داده‌های ملی سوئد برای ارزیابی اثرات ژنتیکی اجتماعی همسالان برای چندین اختلال روانی استفاده کردند.

با یک پایگاه داده ناشناس از بیش از ۱.۵ میلیون فرد متولد شده در سوئد بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۸ از والدین سوئدی تبار، اولین گام، نقشه برداری از افراد بر اساس مکان و مدرسه در سال‌های نوجوانی آنها بود. محققان سپس از ثبت پزشکی، داروسازی و حقوقی استفاده کردند که مصرف مواد و اختلالات سلامت روان را برای همان افراد در بزرگسالی ثبت می‌کرد.

{$sepehr_key_1263}

آنها از مدل‌هایی برای ارزیابی اینکه آیا استعداد‌های ژنتیکی همسالان احتمال ابتلای افراد به سوء مصرف مواد، افسردگی اساسی و اختلال اضطراب را در بزرگسالی پیش‌بینی می‌کند یا خیر، استفاده کردند. استعداد‌های ژنتیکی همسالان با نمرات خطر ژنتیکی خانواده - معیار‌های شخصی خطر ژنتیکی بر اساس سابقه خانوادگی - برای شرایط یکسان، فهرست شد.

محققان حتی در هنگام کنترل عواملی مانند استعداد‌های ژنتیکی خود افرادِ هدف و عوامل اجتماعی - اقتصادی خانواده، به ارتباط واضحی بین استعداد‌های ژنتیکی همسالان و احتمال ابتلای افراد به مصرف مواد یا اختلالات روانپزشکی پی بردند. تاثیرات در میان همسالان مدرسه‌ای قوی‌تر از آن دسته از همسالان تعریف شده جغرافیایی بود.

در گروه‌های مدرسه، قوی‌ترین تاثیرات در میان همکلاسی‌های دبیرستانی بود، به ویژه آنهایی که در همان مسیر حرفه‌ای یا آمادگی انشگاه بین سنین ۱۶ تا ۱۹ سال قرار داشتند. اثرات ژنتیکی اجتماعی برای همسالان مدرسه‌ای برای بروز اختلالات مصرف مواد مخدر و الکل بیشتر از افسردگی جدی و اختلالات اضطرابی بود.

سالواتوره معتقد است تحقیقات بیشتری برای درک دلیل وجود این ارتباطات مورد نیاز است.

{$sepehr_key_1264}

وی افزود: «واضح‌ترین توضیح برای اینکه چرا استعداد‌های ژنتیکی همسالان ممکن است با سلامتی خود ما مرتبط باشد، این ایده است که استعداد‌های ژنتیکی همسالان ما بر فنوتیپ آنها تاثیر می‌گذارد، یا این احتمال که همسالان نیز تحت تاثیر این اختلال قرار می‌گیرند. اما مطالعات ما نشان داد استعداد‌های ژنتیکی همسالان با احتمال اختلال در افرادِ هدف، مرتبط است، حتی پس از اینکه از نظر آماری کنترل کردیم که آیا همسالان تحت تأثیر قرار گرفته اند یا نه.»

این پژوهشگر اظهار داشت این نتایج نشان می‌دهد می‌توان از این یافته‌ها برای مداخلات استفاده کرد.

او گفت: «اگر می‌خواهیم به بهترین نحو به این اختلالات پرهزینه اجتماعی فکر کنیم، باید بیشتر به مداخلات اجتماعی و شبکه‌محور فکر کنیم. فکر کردن به خطر ریسک فردی به تنهایی کافی نیست.»

این تحقیق ضمن برجسته کردن اهمیت فرایند‌های مختل کننده و خطراتی که دستکم یک دهه پس از دوران مدرسه ادامه می‌یابد، تاکید دارد: نفوذ ژنتیکی همسالان تاثیرات بلند مدتی بر فرد می‌گذارد.

نتایج این تحقیقات در نشریه American Journal of Psychiatry منتشر شده است.

انتهای پیام/

ارسال نظر