هوش مصنوعی چگونه فضای دانشگاهی را تغییر می‌دهد؟
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، سه تا پنج سال بعد را تصور کنید، شرکت‌های هوش مصنوعی به استخراج داده‌ها برای تغذیه مدل‌های زبان بزرگ در اینترنت ادامه می‌دهند؛ اما برخلاف اینترنت امروزی که عمدتاً بر مبنای محتوای تولید شده توسط انسان است، بیشتر محتوای اینترنت آینده توسط … مدل‌های زبان بزرگ تولید شده است و این سناریو با توجه به رشد انفجاری هوش مصنوعی مولد در دو سال گذشته دور از ذهن نیست.
«لاتانیا سوینی» استاد علوم کامپیوتر در دانشگده علوم و هنر هاروارد در بخشی از سمپوزیوم یک روزه هوش مصنوعی که هفته گذشته به میزبانی فدراسیون دانشمندان آمریکا (FAS) برگزار شد و به پرسسش‌هایی از این قبیل پاسخ داد: چگونه فناوری‌های هوش مصنوعی مولد مانند ChatGPT معنای مالکیت آثار را مختل می‌کنند؟ چگونه می توان با حفظ یکپارچگی آکادمیک و تحقیقاتی از هوش مصنوعی به طور متفکرانه استفاده کرد؟ برنامه های بزرگ مبتنی بر مدل زبان چقدر خوب هستند؟
«هوپی هوکسترا» رئیس دانشکده هنر و علوم هاروارد در سخنان افتتاحیه گفت: اینجا در فدراسیون دانشمندان امریکا ما در موقعیت منحصر به فردی برای بررسی پرسش‌ها و چالش‌های ناشی از این فناوری جدید هستیم. جامعه ما مملو از متفکران درخشان، محققان کنجکاو و دانشمندان آگاه است که همگی می‌توانند تخصص‌های مختلف خود را برای مقابله با پرسش‌های کلان در هوش مصنوعی، از اخلاق تا پیامدهای اجتماعی، به کار گیرند.
در یک میزگرد تخصصی کاملاً دانشجویی، «چینمی دشپنده» که در حوزه میان رشته‌ای فلسفه و ریاضی فعال است، مقطع کنونی را با ظهور اینترنت مقایسه کرد و اینکه چگونه آن فناوری انقلابی مؤسسات دانشگاهی را وادار کرد تا درباره نحوه آزمایش دانش تجدید نظر کنند. «دشپنده » گفت: «صرف نظر از اینکه ما فکر می‌کنیم هوش مصنوعی چگونه خواهد بود، روشن است که تاثیر آن از نظر کیفی مشابه تاثیر اینترنت است و با فکر کردن به آموزش، باید به هوش مصنوعی در امتداد خطوط مشابه فکر کنیم.
«نائومی باشکانسکی» متمرکز کننده علوم کامپیوتر و دانشجوی کارشناسی ارشد، که در حال بررسی مسائل ایمنی مرتبط با هوش مصنوعی با دانشجویان دیگر است، از دانشگاه هاروارد خواست تا با ارائه دوره‌هایی که اصول اولیه زبان بزرگ را با موضوعاتی مانند زیست‌شناسی یا نگارش ادغام می‌کند،، رهبری فکری در مورد پیامدهای دنیای اشباع‌شده از هوش مصنوعی را بر عهده گیرد.
«کوین وی»، دانشجوی دانشکده حقوق هاروارد نیز ضمن موافقت با این موضوع گفت: به اندازه کافی با نحوه تغییر جهان و به ویژه روشی که اقتصاد و بازار کار با ظهور سیستم‌های هوش مصنوعی مولد تغییر خواهد کرد، دست و پنجه نرم نمی‌کنیم. هاروراد باید هر کاری که می‌تواند از گفتگو با دولت، دانشگاه و جامعه مدنی را انجام دهد تا نقشی پیشرو در این موضوهع داشته باشد، من مایلم نقش بسیار بزرگتری برای دانشگاه ببینم.
این سمپوزیون هوش مصنوعی در دانشگاه با میزگردی تخصصی در مورد مطالعات دانشگاهی اصیل، با حمایت مشترک مرکز علوم انسانی ماهیندرا و مرکز اخلاق ادموند و لیلی سافرا آغاز شد. اعضای این میزگرد به بررسی اخلاقیات نویسندگی در عصر دسترسی فوری به اطلاعات و خطوط مبهم استناد و حق چاپ پرداختند و اینکه چگونه این ملاحظات بین رشته‌ها متفاوت است.
«دیوید جوسلیت» استاد هنر، فیلم و مطالعات تصویری دانشگاه هاورارد، گفت: چالش‌های ایجاد شده توسط هوش مصنوعی در تاریخ هنر سابقه داشته است. ایده نویسندگی در دوران مدرن تضعیف شده است، زیرا هنرمندان اغلب بر این ایده به عنوان آنچه یک اثر هنری به حساب می‌آید، به جای اجرای فیزیکی آن تمرکز کرده‌اند. به نظر من هوش مصنوعی مکانیزمی از این نوع توزیع نویسندگی است.
او این ایده را مطرح کرد که هوش مصنوعی باید به عنوان ژانر خاص خود، نه منحصرا به عنوان یک ابزار درک شود.
یکی دیگر از موضوعات سمپوزیوم شامل بررسی قانون کتابخانه هاروارد، خط مشی اطلاعاتی و تحقیقات نظرسنجی هوش مصنوعی بود که نشان می‌داد دانشجویان چگونه از هوش مصنوعی برای کارهای دانشگاهی استفاده می‌کنند. مدیران از سراسر فدراسیون دانشمندان امریکا نمونه‌هایی از نحوه آزمایش ابزارهای هوش مصنوعی برای افزایش بهره‌وری خود را به اشتراک گذاشتند. اعضای این میزگرد تخصصی نحوه استفاده از هوش مصنوعی در تدریس در سال جاری را به اشتراک گذاشتند و فناوری اطلاعات دانشگاه هاروارد اطلاعاتی در مورد ابزارهایی که برای حمایت از اساتید در حال ساخت است ارائه کرد.
انتهای پیام/